Νικολέττα Βλαβιανού: Ο καθένας… σηκώνει το σταυρό του. Της αρέσει να βλέπει τη φωτεινή πλευρά της ζωής και να την ακολουθεί, ακόμα κι αν πολλές φορές τα πράγματα ήταν δύσκολα για εκείνη. Η Νικολέττα Βλαβιανού περνάει αυτές τις γιορτές, όπως και πολλές άλλες, στο σανίδι και μάλιστα στην Πάτρα.

Νικολέττα Βλαβιανού: Ο καθένας… σηκώνει το σταυρό του

Η ηθοποιός μας μίλησε για το έργο «Δεν πληρώνομαι; Δεν πληρώνω!», όπου πρωταγωνιστεί και το οποίο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, την κωμωδία και το… παιχνίδι της επιχορηγούμενης τηλεοπτικής παραγωγής, τους νέους ηθοποιούς με το τεράστιο «εγώ», το #ΜeToo και πώς εξελίχθηκε, τα «πισώπλατα μαχαιρώματα» και το… σταυρό που κουβαλάει. Ακόμα, μας περιέγραψε το σοβαρό ατύχημα που της συνέβη στη σκηνή, τον έρωτά της, τις μεγάλες αδυναμίες της και τις απώλειες που την έκαναν πιο δυνατή.

Πρωταγωνιστείς στο έργο «Δεν πληρώνομαι; Δεν πληρώνω!» του Ντάριο Φο, από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, που παίζεται στο «Επίκεντρο». Μίλησέ μας γι’ αυτό.

Είναι μεγάλη χαρά που βρίσκομαι στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, όπου καλλιτεχνικός διευθυντής είναι ο αγαπημένος μου φίλος Γιάννης Καλατζόπουλος, ο οποίος με φώναξε και ήρθα για να στηρίξω την προσπάθειά του. Παρουσιάζουμε το γνωστό έργο του Ντάριο Φο «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!», που το έγραψε το 1974 και το 2007 το ξαναέγραψε με στόχο να το προσαρμόσει στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο γίγνεσθαι, δίνοντάς του τον τίτλο «Δεν πληρώνομαι; Δεν πληρώνω!». Αυτή την αναθεωρημένη εκδοχή του νομπελίστα συγγραφέα παρουσιάζει το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στο θέατρο «Επίκεντρο», σε απόδοση Γιάννη Καλατζόπουλου και σκηνοθεσία Θανάση Θεολόγη. Έχω ξαναδουλέψει και με τους δύο κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί έχουμε κοινούς κώδικες επικοινωνίας. Με τον Γιάννη υποδυόμαστε ένα ζευγάρι, την Αντωνία και τον Τζιοβάνι, που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με την ακρίβεια. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Ιταλία το 1970 και από την πρώτη σκηνή γίνεται λόγος για τις τιμές των σούπερ μάρκετ, που αλλάζουν κάθε δύο μέρες. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε ότι είναι ένα διαχρονικό έργο, σαν να γράφτηκε σήμερα, με όλη αυτή την ακρίβεια που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε. Υπάρχει κι άλλο ένα ζευγάρι, το οποίο υποδύονται η Μαρία Ελευθεριάδη και ο Γιώργος Ρούφας, με τους οποίους είμαστε φίλοι και πηγαινοερχόμαστε από το ένα διαμέρισμα στο άλλο. Οι άντρες εργάζονται στο εργοστάσιο, οι γυναίκες στο υφαντουργείο και φροντίζουμε και το σπίτι. Τα περνάμε πολύ δύσκολα, το ρεύμα, το νοίκι, το γκάζι, δεν υπάρχει περίπτωση να τα πληρώσουμε, έχουν ανέβει όλα στα ύψη. Όμως, εκεί είναι η μαγεία του καλού συγγραφέα και στην προκειμένη περίπτωση του Ντάριο Φο, ο οποίος περνάει τα μηνύματα όχι με δραματικό τρόπο αλλά με χιούμορ. Συμβαίνουν μια σειρά από ξεκαρδιστικές παρεξηγήσεις και μια… εγκυμοσύνη. Επίσης, στο θίασο είναι ο Βασίλης Κόκκαλης και ο Στέλιος Σοφός.

Νιώθεις ότι με την έκρηξη του #MeToo καθάρισε το θέατρο;

Όχι, δεν καθάρισε, γιατί στα επαγγέλματα τα οποία είναι προβεβλημένα υπάρχουν άνθρωποι που οι χαρακτήρες τους ευνοούν την κατάχρηση εξουσίας και το #ΜeToo είναι ακριβώς αυτό. Βλέπω και σε νεότερους τις συμπεριφορές τους, που κάνουν μπούλινγκ ο ένας στον άλλο. Δηλαδή, ξαφνικά δεν ήταν οι τρεις, τέσσερις, πέντε οι κακοί και τους βγάλαμε από τη μέση και μετά οι υπόλοιποι είναι αθώοι. Πρέπει να συνετιστούν, να σκέφτεται πώς μιλάει ο καθένας. Το βλέπω και σε νέα παιδιά και με ενοχλεί αφάνταστα.

Στο χώρο σου ένιωσες «πισώπλατα μαχαιρώματα», ότι κάποιος σου κόβει το δρόμο;

Πολλές φορές. Όχι απλώς το ένιωσα, έχω και αποδείξεις. Αλλά τι να κάνουμε; Ο καθένας… σηκώνει το σταυρό του.

Η συνέχεια στην “OnTime Σαββατοκύριακο”.

Ακολουθήστε την ontime24 στο Google News!