Ντίνα Νικολάου: Η ψυχοθεραπεία και η απώλεια
Η συνέντευξη της γνωστής σεφ στην “OnTime Σαββατοκύριακο”
Ντίνα Νικολάου: Η ψυχοθεραπεία και η απώλεια. Έμαθε στους Γάλλους -και όχι μόνο- τι σημαίνει γνήσια ελληνική κουζίνα. Η Ντίνα Νικολάου, η διάσημη «βασίλισσα της γεύσης», ξέρει πώς να κάνει τα πιρούνια να… παίρνουν φωτιά! Η γνωστή σεφ έχει πάθος με ό,τι δημιουργεί και μια χειμαρρώδη προσωπικότητα, που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, όπως κάθε πιάτο που ετοιμάζει. Είναι «ζυμωμένη» με τις αξίες της ελληνικής γης, όπου μεγάλωσε στα καπνοχώραφα κι έμαθε από παιδί να αγαπάει καθετί αγνό και υπέροχο, όπως το «μαμαδίστικο» φαγητό που λατρεύουν η ψυχή και ο ουρανίσκος.
Ντίνα Νικολάου: Η ψυχοθεραπεία και η απώλεια
Η Ντίνα Νικολάου, απλή παρά τη μεγάλη δημοσιότητα και τη διεθνή αναγνώρισή της ως «πρέσβειρα» της ελληνικής γαστρονομίας, μίλησε στην “OnTime Σαββατοκύριακο” για το Παρίσι των ονείρων της, τα μυστικά της κουζίνας της, την Κατρίν Ντενέβ, η οποία λατρεύει τον περίφημο μουσακά της, τις… πισώπλατες μαχαιριές, τη σεξουαλική παρενόχληση, την εμμονή της, την ευτυχία της, το πρόσωπο στο οποίο κάνει ανοιχτή πρόσκληση για ένα γεύμα στο κομψό μαγαζί της στην Πόλη του Φωτός και τα πιο απίθανα φαγητά που έχει δοκιμάσει. Επίσης, μας αποκάλυψε ποια ήταν η μεγάλη απώλεια που την ταρακούνησε και την οδήγησε σε ψυχοθεραπεία, αλλά και τη δεύτερη ευκαιρία που της χάρισε ο Θεός.
Η γνωστή σεφ θυμήθηκε τα παιδικά της χρόνια στην Κυρτώνη Φθιώτιδας, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε: “Μια γλύκα ήταν, ακόμα κι αν αυτά τα χρόνια είχαν κάποιες δυσκολίες. Ωραία παιδικά χρόνια, ξέγνοιαστα, σε ένα επαρχιακό περιβάλλον -καθώς είμαι γέννημα θρέμμα αγροτικής οικογένειας-, το οποίο για μένα ήταν και θα παραμένει για πάντα σημείο αναφοράς. Κι αυτό γιατί έμαθα να ζω στη φύση, να την αγαπώ, να την αφουγκράζομαι, να τη σέβομαι, να τη φοβάμαι. Όταν έχεις μεγαλώσει σε μια οικογένεια αγροτών, έχεις άμεση σχέση με τη φύση. Οι γονείς μου ήταν καπνοπαραγωγοί -είχαν κι άλλες καλλιέργειες-, αλλά τότε οι καπνοκαλλιέργειες άνθιζαν στην Ελλάδα και ειδικά στην Κωπαΐδα όπου είχαμε τα χωράφια μας. Μια πολύ δύσκολη καλλιέργεια, που εξαρτάται σε όλη τη φάση της από τη φύση. Εκεί έμαθα να καταλαβαίνω ότι δεν πας κόντρα στη φύση, έρχεσαι εσύ και εναρμονίζεσαι μαζί της. Όταν αυτό το καταλαβαίνεις από παιδάκι, είναι πλούτος, γιατί μετά μαθαίνεις να σέβεσαι την εποχικότητα, το καλό ποιοτικό υλικό, κάτι που στη δουλειά μου, όταν οι άλλοι έπρεπε να το διδαχτούν, εγώ το είχα ζήσει”.
Η συνέχεια στην “OnTime Σαββατοκύριακο”…
