Λάκης Λαζόπουλος: «Δεν θα με υποχρεώσει κανένας να πίνω τα δηλητήρια του»
Ο οικοδεσπότης του Αλ Τσαντίρι Νιουζ ήταν σίγουρο ότι θα απαντήσει σχετικά με την κριτική που είχε δεχθεί μετά την τοποθέτηση του για τον Σόιμπλε στο προηγούμενο τσαντίρι με έναν άκομψο τρόπο: «όταν ο άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε καρέκλα, σιγά σιγά το μυαλό του καθηλώνεται και σε μια ιδέα. Αυτό το λέω παράνοια, το λέω παραφροσύνη».
Η απάντηση του Λάκη Λαζόπουλου στο χθεσινό επεισόδιο ήταν :
«Όπως είπε ένας φίλος, χρειάζεται ένα φύλλο για να φτιάξεις ολόκληρο δέντρο. Στη δική μου περίπτωση έφτιαξαν ολόκληρο δάσος του Αμαζονίου. Στην προηγούμενη εκπομπή, αν εκείνη τη στιγμή ένας στην τηλεόραση δεν με είχε δει ποτέ, δεν ήξερε γιατί μίλαγα και αγνοούσε παντελώς την πορεία μου στα τόσα χρόνια και τι έχει ειπωθεί σε αυτήν την εκπομπή, και αν αμέσως μετά τη φράση μου έκλεινε την τηλεόραση, σίγουρα θα μπορούσε να έχει παρεξηγήσει το νόημα των όσων είπα. Καμιά φορά οι λέξεις από μόνες τους μπορούν να ατυχήσουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ατυχήσει ένα ολόκληρο νόημα. Εγώ μιλούσα και αναφερόμουν στον Σόιμπλε, αναφέρθηκα στον συγκεκριμένο άνθρωπο και την ώρα που μετέφερα τη σκέψη μου για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, δεν έβαλα λέξεις διαχωριστικές, να πω δηλαδή ότι συνεχίζω να μιλάω για τον συγκεκριμένο, θεωρώντας ότι όλοι καταλαβαίνουν για ποιον μιλάω. Επειδή την ώρα όμως που μιλάει κανείς, ιδιαίτερα σε εποχές που έχουν στενέψει τα μυαλά, οι καρδιές και οι ψυχές των ανθρώπων, και ψάχνουν και μετρούν λέξη λέξη, όπως παλιά στη δικτατορία, αλλά ας υποθέσουμε πως δεν συντρέχουν καθόλου αυτοί οι λόγοι και μπορεί να πεις κάτι άθελά σου και να ξύσεις την πληγή ενός ανθρώπου, σε αυτήν την περίπτωση, ζήτησα και ζητάω όχι μόνο μία αλλά χίλιες συγνώμες και θα το έκανα για τον οποιοδήποτε άνθρωπο στον κόσμο αυτό, αν χωρίς να το θέλω του προκάλεσα κάτι».
Ακολούθησε βίντεο με δηλώσεις ανθρώπων με αναπηρία και μετά το τέλος του συμπλήρωσε: «Ξέρουν οι άνθρωποι και ποιος είμαι και τι κάνω τόσα χρόνια. Εγώ δεν ενοποιώ τους ανθρώπους με βάση ένα πρόβλημα. Εγώ μιλούσα και μιλάω για τον καθένα ξεχωριστά. Ενοποιούμε τους ανθρώπους όταν έχουν ένα ζήτημα. Ρατσισμός είναι να ενοποιείς τους ανθρώπους. Και αυτό δεν το έκανα ποτέ στη ζωή μου και κατηγορούμαι για αυτό.
Καταλήγοντας : «Που θέλουν λοιπόν να οδηγήσουν και να με οδηγήσουν; Να παραιτηθώ; Να κουραστώ; Να πω «Αι σιχτίρ» «Αι στο διάολο»; Και μα τω Θεώ θα το είχα κάνει γιατί έχω πάρα πολλά πράγματα να κάνω μπροστά μου και τα αναβάλω. Αλλά μόνο και μόνο ότι θα υποταχθώ στα καθίκια μου με απειλούν, δεν πάω πίσω. Κι όχι γιατί έχω ψυχολογία ήρωα, αλλά δεν μου αρέσει καθόλου να φεύγω χωρίς να έχω πει αυτά που σκέφτομαι! Αυτό που είπε ο Πυθαγόρας: “Το να μην λες την αλήθεια είναι σαν να κρύβεις έναν θησαυρό από τον κόσμο”. Ό,τι πω, αυτό που νομίζω. Δεν είπα ότι είμαι αντικειμενικός. Λέω τη γνώμη μου, την αλήθεια που εγώ πιστεύω, με τα επιχειρήματα που φέρνω. Δέχομαι την κριτική, δέχομαι τα σχόλια και δέχομαι και τη χολή πολλών ανθρώπων γιατί καταλαβαίνω ότι η ψυχή τους έχει μαυρίσει και ψάχνουν ένα φορτηγό να αδειάσουν τα μίση τους και την κακή τους τη ψυχή. Διατίθεμαι, δεν έχω θέμα! Αλλά δεν θα με υποχρεώσει κανένας να πίνω τα δηλητήρια του! Τα δηλητήρια επιστρέφονται! Δεν τα πίνω. Τέλος!».
