Νικόλας Καραγκιαούρης: Οι δυσκολίες στην Ελλάδα και το «άνοιγμα» στο Παρίσι
Τους τελευταίους μήνες, η ζωή του γνωστού ηθοποιού και τραγουδιστή μοιράζεται ανάμεσα στην Αθήνα και στο Παρίσι.
«Αυτή την περίοδο αισθάνομαι πολύ δημιουργικός. Όλο το χειμώνα υπήρξαν αλλαγές στη ζωή μου. Ταξίδεψα, έμεινα 3 μήνες στο Παρίσι, ερευνώντας και βολιδοσκοπώντας τα πράγματα εκεί, δούλεψα στη Ζυρίχη, στο Λονδίνο, όπου πήγα για ένα διαγωνισμό και κέρδισα το πρώτο βραβείο. Γύρισα στην Ελλάδα διότι έπαιζα τη «Φόνισσα», με τη Λυρική Σκηνή στο Μέγαρο Μουσικής, ενώ σε μια δικιά μας παραγωγή το έργο «I Trovatore», την όπερα του Τζουζέπε Βέρντι, που την παρουσιάσαμε στη Σύρο και τώρα, το καλοκαίρι, θα κάνει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, σε φεστιβάλ» θέατρα… Είμαστε 4 τραγουδιστέ5 με πολλά προσόντα. Η σοπράνο Ελλη Αναστασοπούλου, η μέτζο Φωτεινή Αθανασάκη, ο τενόρος Χρήστος Δεληζόνας, εγώ και ο πιανίστας μας Πάνος Λουμάκηδ. Σκηνοθεσία έχει κάνει η Φάνη Παλιούρα, πού είναι και αφηγήτρια στο έργο Δεν έχουμε χορωδία και κάποιους μικρότερους ρόλους στην παραγωγή, το έργο διαρκεί μιάμιση ώρα, από δυόμισι ώρες που είναι κανονικά» τόνισε στο Λοιπόν.
– Πώς καλύψατε αυτό το κενό;
«Για να καταλάβει το ελληνικό κοινό τι βλέπει προσθέσαμε και την αφήγηση. Μέσα από αυτή την προσπάθεια έχουμε κάνει ένα βήμα παραπάνω. Αποφασίσαμε μόνοι μας να το κάνουμε, χωρίς να έχουμε κανέναν παραγωγό από πίσω. Πολύ δύσκολο, αφού τα κάναμε όλα αυτά με σχεδόν καθόλου χρήματα, τα κοστούμια και τα σκηνικά δικά μας. Προσπαθούμε να βρούμε χορηγούς για τα εισιτήρια, τις μετακινήσει και τις διαμονές μας. Ο κόσμος μάς στηρίζει.»
-Πώς αποφάσισες να πας στη Γαλλία και να δραστηριοποιηθείς εκεί;
«Τον Ιούνιο θα ξαναπάω στη Γαλλία, για ένα μήνα, γιατί έχω κάποιες ακροάσεις, συζητήσει για δουλεία. Μου άνοιξε η πόρτα στο Παρίσι και βέβαια την εκμεταλλεύτηκα. Υπάρχουν πολλές διέξοδοι, όπως στη Ζυρίχη, στο Λονδίνο – το Παρίσι το έχω σαν βάση.»
– Η «πόρτα» είναι εκείνη της διεθνούς καριέρας;
«Ακριβώς είναι η πόρτα της διεθνούς καριέρας. Έφτασε η ώρα, έχω ξεκινήσει ήδη και χαίρομαι πολύ γι αυτό, γιατί στο εξωτερικό, σε αντίθεση με την Ελλάδα, επειδή γνωρίζουν το είδος κλασικού τραγουδιού, της όπερας, μπορούν να χρησιμοποιήσουν καλύτερα έναν καλλιτέχνη του δικού μου βεληνεκούς, για να γίνει ένα ωραίο αποτέλεσμα. Υπάρχει δουλειά και στην Ελλάδα για μένα, συνεργάζομαι με τη Λυρική, αλλά κάνω και μόνος μου πράγματα.»
-Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να πάει τόσο καλά η δουλειά σου στο εξωτερικό και να χρειαστεί να εγκατασταθείς μόνιμα εκεί;
«Το έχω σκεφτεί και είμαι έτοιμος γι αυτό. Όπου γης και πατρίς. Αν βρω μια πιο μόνιμη δουλειά στο εξωτερικό, εφόσον υπάρξουν οι κατάλληλες εργασιακές προϋποθέσεις, εννοείται ότι θα μείνω εκεί, χωρίς να ξεχνάω ποτέ την Ελλάδα, την οποία σκέφτομαι, πάνω και τι θα μπορούσα να κάνω εδώ. Την αγαπάω τη χωρά .μου. Τα χρήματα παίζουν ρόλο στην καθημερινότητα μας, όμως δεν έχω πολλές-απαιτήσεις, θέλω να ζω ως άνθρωπος, δεν χρειάζομαι τα πολλά χρήματα γι’ αυτό.»
