Η Ελλάδα… κορυφή στην αποκατάσταση κρανιακών ελλειμμάτων!

Με τον όρο κρανιακό έλλειμμα εννοούμε την απουσία τμήματος του κρανιακού σκελετού.  Στην περιοχή του ελλείμματος το περίβλημα του εγκεφάλου (σκληρή μήνιγγα) καλύπτεται μόνο από το τριχωτό της κεφαλής ή από το δέρμα του μετώπου, δημιουργώντας αφενός σημαντική δυσμορφία και αφήνοντας τον εγκέφαλο ευάλωτο σε κακώσεις.

Κρανιακά ελλείμματα προκύπτουν ως αποτέλεσμα τραυματισμών με απώλεια οστικών τμημάτων. Σπανιότερα μπορεί να είναι αποτέλεσμα συγγενούς ανωμαλίας.

Η αποκατάσταση στοχεύει στο να αποδώσει φυσιολογικό σχήμα στην περιοχή και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει την αναγκαία προστασία στον εγκέφαλο.

Για την ανακατασκευή του τμήματος του σκελετού που λείπει, έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα υλικά, όπως μεταλλικές πλάκες, πολυμεριζόμενα πλαστικά και πιο πρόσφατα, νεότερα συνθετικά υλικά τα οποία μάλιστα μπορούν να κατασκευασθούν στο σχήμα του ελλείμματος με την βοήθεια υπολογιστών και με βαση την απεικόνιση του ελλείμματος με τρισδιάστατη αξονική τομογραφία.

Όλα όμως τα συνθετικά υλικά παρουσιάζουν σημαντικά μειονεκτήματα ιδιαίτερα σε βάθος χρόνου, όπως υψηλό ποσοστό διαβρώσεως του δέρματος και εκθέσεώς τους, υψηλό ποσοστό επιμολύνσεως και απορρίψεως και, τέλος, σε προκατασευασμένες προθέσεις, το υψηλό κόστος κατασκευής.

Αντίθετα, η χρήση αυτόλογων μοσχευμάτων που λαμβάνονται από τον ίδιο τον οργανισμό, οδηγεί σε σταθερό αποτέλεσμα, με πλήρη ενσωμάτωσή τους στο σύνολο του σκελετού, χωρίς τα προαναφερθέντα μειονεκτήματα και επιπλοκές.

Στην ανακατασκευή του κρανίου, η καλύτερη και εν πολλοίς μοναδική επιλογή υλικού είναι οστικά μοσχεύματα που λαμβάνονται από το ίδιο το κρανίο.

Τα οστά του κρανιακού θόλου αποτελούνται από δύο οστικές πλάκες, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλεται στρώμα μαλακότερου οστού που λέγεται διπλόη. Με κατάλληλη τεχνική είναι δυνατός ο διαχωρισμός των κρανιακών οστών σε έσω και έξω πλάκα. Ο χειρισμός αυτός ουσιαστικά διπλασιάζει την ποσότητα του διαθέσιμου οστού, εξασφαλίζοντας έτσι το αναγκαίο υλικό για την ανακατασκευή το τμήματος που λείπει.

Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αναγκαίος ο συνδυασμός μοσχευμάτων από το κρανίο με οστικά μοσχεύματα από άλλα μέρη του σώματος, όπως το λαγόνιο, ή και (σπάνια) πλευρές.

Αυτού του είδους η ανακατασκευή απαιτεί μεγάλη κλινική εμπειρία σε κρανιοπροσωπικές τεχνικές, αυτό δε αποτελεί τον κύριο ή και μοναδικό λόγο για τον οποίο η τεχνική αυτή εφαρμόζεται σε περιορισμένη κλίμακα.