Πλεύρης: Μιλά πρώτη φορά για το πρόβλημα που τον κράτησε στην εντατική (VIDEO)
”Ήταν μια μεγάλη περιπέτεια. Πια έχει περάσει η περιπέτεια που με έφερε πολύ οριακά. Το πρόβλημα είναι γενικό. Είμαι μια επώνυμη περίπτωση. Ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 5% στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Στις χώρες του τρίτου κόσμου το ποσοστό είναι στο 12% και στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι 10%. Είναι πιο κοντά στις χώρες που είναι φτωχές. Ο ένας στους 10 που κάνει στην Ελλάδα ένα χειρουργείο έχει μια περιπέτεια ενδονοσοκομειακής λοίμωξης. Είναι ένα θέμα που πρέπει να το δούμε. Θα ασχοληθώ και προσωπικά. Δυστυχώς υπήρχε και μια περίπτωση συνομίληκής μου που δεν κατάφερε να επιβιώσει. Πρέπει να δούμε γιατί συμβαίνει αυτό στα δημόσια νοσοκομεία. Ήταν θέμα λεπτών τι θα γινόταν για μένα”, σημείωσε χαρακτηριστικά.
“Ήταν διαβολική σύμπτωση πως το διδακτορικό μου είναι πάνω στην ιατρική ευθύνη και το ιατρικό λάθος. Το θέμα με την ενδονοσοκομειακή λοίμωξη είναι η αντιμετώπισή της. Έκανα μια επέμβαση σε ιδιωτικό θεραπευτήριο και μετά από 15 μέρες έκανα μια επανεξέταση σε δημόσιο νοσοκομείο και παρακέντηση. Από την επόμενη μέρα άρχιζα να ανεβάζω πυρετό αλλά δυστυχώς υποτιμήθηκαν τα συμπτώματα που εμφανίστηκαν με αποτέλεσμα να μείνω ακάλυπτος αντιβιοτικά”.
“Οι πιθανότητες ήταν δυστυχώς εις βάρος μου όταν με πήραν στο Ιατρικό Κέντρο. Ήταν πιθανότερο να συμβεί το μοιραίο. Αφού βρισκόμουν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Το τελευταίο που θυμάμαι είναι να μου λένε ότι πρέπει να διασωληνωθώ. Τότε κατάλαβα ότι η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή. Η σκέψη μου ήταν να μην πεθάνω χωρίς να δω τα παιδιά μου. Όταν ξύπνησα είχα την αίσθηση ότι απλώς είχε γίνει χειρουργείο. Αλλά μου ανακοίνωσαν ότι το πράγμα γυρνάει υπέρ μου και θυμάμαι να κάνω τον σταυρό μου”.
Για το αν θα κινηθεί νομικά, τόνισε: “Παρόλο που χειρίζομαι θέματα ιατρικού λάθους, έχω την αρχή πως όταν πια μια υπόθεση -ό,τι και να έχει συμβεί- δεν αφήσει κάτι…. Και ηθικά εγώ μέσα έλεγα “Να πάω καλά και δεν θέλω να ασχοληθώ καθόλου μ’ αυτήν την υπόθεση”. Πιο σημαντικό για μένα είναι με την πολιτική μου ιδιότητα, αυτό που είναι ένα προσωπικό βίωμα, αλλά πήρε τεράστια έκταση πως θα καταφέρω με ένα θεσμικό τρόπο να κινητοποιήσω κόσμο να ασχοληθούν με το θέμα των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Για μένα πιο σημαντικό είναι να καταφέρω έστω με τη δημοσιότητα που πήρε, με τις ενέργειες που θα κάνω -θα ξεκινήσω συγκεκριμένες ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση- και με το υπουργείο και με το ΚΕΕΛΠΝΟ, να δω ότι μετά από 2-3 χρόνια το ποσοστό μας (των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων) δεν είναι στο 10% κοντά δηλαδή στις υποανάπτυκτες χώρες αλλά στο 7% στο 6% κοντά στις χώρες της ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι θα έχει σωθεί κόσμος.”
