Δαρμουσλή: «Μπορώ να κάνω κάποιες επιλογές και δεν αναγκάζομαι να κάνω κάποια πράγματα»
Η Μάρα Δαρμουσλή ακολουθεί πλέον και καριέρα ηθοποιού. Ποιος είναι ο ρόλος της στις «Επικίνδυνες σχέσεις» του Λακλό;
«Υποδύομαι τη θεία Βολάνζ, που έχει ανιψιά τη Σεσίλ, η οποία αποτελεί το πολυπόθητο τρόπαιο. Είναι μία γυναίκα που καταφέρνει με κάθε μέσο και τρόπο να επιπλέει. Γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι το μέσο είναι το χρήμα και, εφόσον το διαθέτει, επιδιώκει να εμπλέκεται στις ζωές όλων και με κάποιον τρόπο περιπλέκεται και η δική της ζωή» τόνισε στην Αγορά.
-Το χρήμα τι ρόλο παίζει στη δική σου ζωή;
«Είναι η κινητήριος δύναμη για να μπορώ να ονειρεύομαι χωρίς να καταπιέζομαι. Από μικρή ηλικία ήθελα να έχω επιλογές και είχα καταλάβει έγκαιρα ποια είναι η έννοια του «εργάζομαι», ότι ζω μεν τη ζωή μου, αλλά φροντίζω να επενδύω και να χτίζω. Για αυτό και μπορώ να κάνω κάποιες επιλογές και δεν αναγκάζομαι να κάνω κάποια πράγματα.»
-Πώς είναι ο Γιώργος Κιμούλης ως σκηνοθέτης;
«Όταν οι «θεατρικές σκηνές» μου είπαν ότι ενδιαφέρονταν να με συμπεριλάβουν στο καστ, ένιωσα ενθουσιασμένη. Μόλις ανακοίνωσα σε συνεργάτες και συναδέλφους μου ότι θα συνεργαστώ με τον Κιμούλη, η αλήθεια είναι ότι άκουσα ακραία πράγματα, πως είναι δύσκολος, απότομος, σκληρός άνθρωπος, αλλά μετά τη συνεργασία μας η προσωπική μου γνώμη είναι ότι ο κύριος Κιμούλης είναι κύριος με «Κ» κεφαλαίο. Δεν έχω συνεργαστεί με πιο ευγενή άνθρωπο κατ’ ουσίαν.»
-Έχεις ζήσει επικίνδυνες σχέσεις;
«Επικίνδυνο μέσα σε μια σχέση είναι το στοιχείο που μπορεί να προκαλέσει μια μετατόπιση. Αλλά μπορεί να αλλάξει κάτι ώστε να υπάρξει χώρος να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο. Από αυτή την πλευρά προσπαθώ να έχω επικίνδυνες σχέσεις.»
– Τοξικές σχέσεις έχεις ζήσει και πώς τις αντιμετωπίζεις;
«Ποιος δεν έχει ζήσει; Ο αναμάρτητος παρακαλώ να παρουσιαστεί και να τον χειροκροτήσουμε, γιατί δεν έχει ζήσει! Πώς θα μάθεις τη φωτιά αν δεν καείς;»
-Σε μια σχέση παραμένεις και το παλεύεις ή φεύγεις;
«Θα σου απαντήσω με μία ιστορία. Έτρωγα σούσι στο Λονδίνο και παρακάλεσα τον σεφ να με διδάξει πώς να φτιάχνω και εγώ. Όταν τον ρώτησα πόσο καιρό θα διαρκέσει η εκπαίδευση, μου απάντησε έναν χρόνο. «Ναι, αλλά δεν θέλω να κάνω γαρίδες και χταπόδια, μόνο σολομό και τόνο», του αποκρίθηκα. «Χρειάζεσαι έναν χειμώνα, μια άνοιξη, ένα καλοκαίρι και ένα φθινόπωρο», μου ξαναείπε. Πιστεύω πως αυτό ισχύει για όλα τα πράγματα στη ζωή μας, χρειάζονται τέσσερις εποχές. Το προσωπικό μου χρονικό πλαίσιο
