Θανάσης Λάλας: Χώρισε από την Άννα Δρούζα;
Με μια άκρως εξομολογητική διάθεση, ο Θανάσης Λάλας απαντά για πρώτη φορά στο αν έχει χωρίσει από την Άννα Δρούζα στο περιοδικό Down Town. Είμαστε το ανέκδοτο της παρέας μας. Και αιώνια να χωρίσω με την Άννα, και να μην τη συναντήσω ξανά, και άλλη γυναίκα να γνωρίσω κι εκείνη άλλον άντρα, η σχέση μας δεν θα αλλάξει ποτέ. Είμαστε 12 χρόνια μαζί, ερωτευμένοι και αγαπιόμαστε πάρα πολύ. Με την Άννα δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε άλλωστε, είμαστε ενωμένοι ακραία. Αλλά ακόμη και αν είχα χωρίσει με την Άννα, δεν θα σας το έλεγα ποτέ. Και ξέρεις γιατί; Πρώτα πρώτα, δεν μου αρέσει οι ιδιωτικές υποθέσεις να γίνονται δημόσιες και να απασχολούμε με αυτόν τον βλακώδη τρόπο τον κόσμο που αγωνιά για άλλα πολύ πιο ουσιαστικά πράγματα. Μετά είναι και οι φίλοι μας. Οι φίλοι μας μας έχουν δει είκοσι επτά φορές να χωρίζουμε και άλλες τόσες να τα ξαναβρίσκουμε, οπότε η όποια δήλωση περί χωρισμού θα ήταν εκ μέρους μου γελοία. Την ίδια στιγμή που μπορεί να έρθεις εδώ και να σου πω «χώρισα με την Άννα», μέχρι να δημοσιευτεί η συνέντευξη μπορεί να είμαι ξανά με την Άννα. Άσ’ τα, είμαστε από μόνοι μας άλλη διάσταση.
Οι γυναίκες της ζωής του
Η Άννα είναι μια πολύ σημαντική γυναίκα της ζωής μου. Και η Χρυσούλα ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, και η Τζένη, και η Πασχαλία, και η Κιάρα, και η Μαίρη. Ενδεχομένως να μπορούσα να πω ότι ο μοιράιος έρωτας της ζωής μου είναι η Άννα, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορώ να αποκλείσω καμία άλλη γυναίκα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωσή μου. Με τη Χρυσούλα έκανα έναν γιο και με την Πασχαλία φτιάξαμε περιοδικά και ζήσαμε μαζί οχτώ συνταρακτικά χρόνια. Κάθε εποχή χαρακτηρίζεται από μια σημαντική γυναίκα.
Η σχέση του με τη Χρύσα Ρώπα
Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με τη Χρυσούλα και θα την υπερασπίζομαι ακόμα και όταν με πληγώνει. Η Χρυσούλα είναι μια γυναίκα που αγάπησα πολύ και δεν θα την εγκαταλείψω ποτέ στη ζωή μου, ό,τι κι αν πει για μένα. Επιπλέον, το θεωρώ βαθιά άνανδρο να μιλήσει κάποιος αρνητικά για τη γυναίκα που έφερε στον κόσμο το ίδιο του το παιδί.
