Το νησί που λέει «όχι» στα αυτοκίνητα
Στα Τριζόνια θα περπατήσετε πολύ αλλά και θα κολυμπήσετε
Για όσους αρνούνται να εγκαταλείψουν το καλοκαίρι ή για εκείνους που η διακοπές τους είναι αποκλειστικά τον Σεπτέμβριο υπάρχει ένα μικροσκοπικό μέρος περικυκλωμένο από θάλασσα όπου σε περίπου 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα συνυπάρχουν και «χωρούν» παραδοσιακά σπίτια, όμορφη ακτογραμμή, ελιές, φραγκοσυκιές, αμπέλια, οπωροφόρα δέντρα και όμορφα τοπίο… Αυτό που δεν «χωράει» σε αυτό είναι τα αυτοκίνητα, δεν θα δείτε κανένα, ούτε μπορείτε να φέρετε το δικό σας μαζί σας. Τα Τριζόνια είναι ένα μικρό, άγνωστο σε πολλούς, αλλά καταπράσινο νησί. Τα Τριζόνια απέχουν 276 χιλιόμετρα από την Αθήνα και 50 από την Πάτρα. Θα φτάσετε με το αυτοκίνητο σας στο παραλιακό χωριό Χανιά και από εκεί θα πάρετε το πλοιάριο για ένα ταξίδι πέντε λεπτών.
Στην ιστορία και μυθολογία του τόπου περιλαμβάνεται και το ενδιαφέρον του Αριστοτέλη Ωνάση να αγοράσει κάποτε τα Τριζόνια, πριν τελικά «συμβιβαστεί» με τον Σκορπιο. Σύμφωνα με όσα λένε στο νησί, αυτό συνέβη τη δεκαετία του 1960 και η απάντηση των ντόπιων ήταν «ο Παράδεισος δεν πουλιέται». Ακόμα και να έχει στοιχεία υπερβολής, η ιστορία δείχνει πόσο πολύ δεμένοι είναι οι μόνιμοι (και οι εποχικοί) κάτοικοι με τον τόπο τους. Το γεγονός ό,τι ακόμα και τώρα έχει περίπου 50 μόνιμους κατοίκους ακόμα και στον πιο βαρύ χειμώνα, ενώ όποιος κατάγεται από εδώ και έχει σπίτι θα φροντίσει να έρθει κάθε χρόνο, ακόμα και έστω για Σαββατοκύριακο όπως και ο πολύ φροντισμένος οικισμός το αποδεικνύουν περίτρανα.
Οι παραλίες
Μία γρήγορη βουτιά μπορείτε να την κάνετε και στην οργανωμένη πλαζ του λιμανιού αλλά αν παραμείνετε πάνω από ένα βράδυ στα Τριζόνια «επιβάλλεται» να γνωρίσετε και τις άλλες παραλίες του νησιού.
Για να φτάσετε στα Άσπρα Χαλίκια θα χρειαστεί να περπατήσετε 20-25 λεπτά σε χωμάτινη διαδρομή η οποία έχει ανηφόρες και κατηφόρες, καλό είναι λοιπόν να φοράτε παπούτσια και όχι σαγιονάρες. Η παραλία έχει πάρει το όνομά της από το άσπρο βότσαλο, υπάρχουν δέντρα για φυσική σκιά ενώ η νότια τοποθεσία της την προστατεύει από τους βοριάδες.
Η Πούντα ή Κόκκινη Παραλία είναι από τις ιδιαίτερες ελληνικές παραλίες. Θα φτάσετε εδώ ακολουθώντας χωματόδρομο για περίπου 30 λεπτά. Πλησιάζοντας στην παραλία θα νομίζετε πως στην ακτή υπάρχουν σπασμένα κεραμίδια, στην πραγματικότητα είναι κόκκινα βότσαλα τα οποία έχουν δώσει το όνομα στην παραλία. Τα νερά της είναι πεντακάθαρα και συνήθως ήρεμα, το μοναδικό μειονέκτημα είναι πως υπάρχει μόνο ένα δέντρο για φυσική σκιά, επομένως θα πρέπει να έρθετε εδώ με την ομπρέλα σας ή απογευματινές ώρες.
Στο νησί υπάρχουν και παραλίες που δεν είναι εύκολο να φτάσετε με τα πόδια, Μία τέτοια είναι η παραλία Μονόλιθος. Όμως υπάρχει δυνατότητα να τις επισκεφτείτε κατόπιν συνεννόησης με τους ιδιοκτήτες των πλοιαρίων.
Πεζοπορία
Σε ένα νησί με συνολική έκταση 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα χωρίς αυτοκίνητα η διαφοροποίηση της πεζοπορίας από τη μετακίνηση για πρακτικούς λόγους είναι σχετική. Απλά πέρα από τις φορές που θα περπατήσετε για φτάσετε στην παραλία αξίζει να διασχίσετε το μονοπάτι της βόρειας πλευρά του νησιού το οποίο καταλήγει στο ακρωτήρι της Κοχύλας. Θα περπατάτε έχοντας θέα στις ακτογραμμές της Φωκίδας και τους παραθαλάσσιους οικισμούς ενώ θα περιβάλλεστε από πλούσια δασική βλάστηση. Αν δεν κάνετε στάση δεν θα χρειαστείτε πάνω από 20 λεπτά για να φτάσετε στο ακρωτήρι. Μια άλλη ενδιαφέρουσα και ήπια περιπατιτική διαδρομή είναι εκείνη που ξεκινά από τον οικισμό και καταλήγει στην βραχώδη ακτή που βρίσκεται απέναντι από τη νησίδα Πλάνεμι. Όσοι είστε φίλοι του snorkelling αξίζει να την κάνετε καθώς μετά από 2 χιλιόμετρα, θα αντικρύσετε κρυστάλλινα νερά με υπέροχο βυθό.
Στα Τριζόνια υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και σπίτια αλλά και τρία ξενοδοχεία. Δεν χρειάζεται να τονιστεί πως οποιοδήποτε κατάλυμα σε νησί έκτασης 2,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων έχει θέα στη θάλασσα και εύκολη πρόσβαση σε αυτήν.
Γλυφάδα υπάρχει και στη Φωκίδα!
Η Γλυφάδα στη Φωκίδα είναι από τους πιο όμορφους παραλιακούς οικισμούς της Φωκίδας και είναι χτισμένη στον κάμπο και στους πρόποδες του λόφου Παλιόκαστρο, απέναντι από το νησί Τριζόνια και ανήκει διοικητικά στο δήμο Δωρίδος. Οι πρώτοι κάτοικοι της Γλυφάδας εγκαταστάθηκαν στην περιοχή στις αρχές του 1950, από το ορεινό χωριό Δαφνοχώρι (πρώην Μαραζιά ή Ροδοδάνη) το οποίο βρίσκεται βόρεια της Γλυφάδας σε 905 υψόμετρο. Στη Γλυφάδα ανήκει και ο γειτονικός οικισμός Δαφνοχώρι, που είναι χτισμένος σε υψόμετρο 900 μέτρων. Το όνομα Γλυφάδα το πήρε από μία παλιά πηγή της περιοχής με γλυφό νερό μέσα σε μικρό έλος, που αποξηράθηκε και το νερό διοχετεύεται στη θάλασσα. Τα παραδοσιακά σπίτια στη Γλυφάδα στη Φωκίδα δημιουργούν ένα γραφικό τοπίο, που συνδυάζει την καταπράσινη φύση και τους ορεινούς όγκους της Φωκίδας στο βάθος, με την καταγάλανη θάλασσα.
Η απάνεμη κόκκινη παραλία στη Σπηλιά
Η Σπηλιά ανήκει στον δήμο Δωρίδος της Περιφερειακής Ενότητας Φωκίδας που βρίσκεται στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα «Καλλικράτης». Έδρα του δήμου είναι το Λιδορίκι και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας. Η μεγαλύτερη παραλία είναι η κόκκινη παραλία στην ανατολική πλευρά της Σπηλιάς και είναι εξαιρετικά δύσκολα να την πιάσει ο οποιοσδήποτε άνεμος. Ακριβώς απέναντι από την Σπηλιά βρίσκονται τα τρία από τα πέντε νησιά του Κορινθιακού, δηλαδή ο Άγιος Γιάννης, το Πλανέμι και τα Τριζόνια. Η Σπηλιά έχει δαντελωτή ακτή μήκους περίπου 1,5 χιλιόμετρα. Υπάρχει ένας μόλος που φιλοξενεί μικρά σκάφη, ενώ σε μήκος περίπου 1 χιλιομέτρου η ακτή της είναι ιδανική για κολύμπι. Κρυστάλλινα νερά που η θερμοκρασία τους είναι όχι τόσο ζεστή όταν έχει δυτικούς ανέμους κι αυτό γιατί τα κρύα νερά του Ιονίου μπαίνουν στον Κορινθιακό.
Όλα τα viral video εδώ.
