Συγκλονίζει η Άριελ Κωνσταντινίδη: Ήταν βίαιο όλο αυτό που έζησα. Από πολύ μικρή ήταν μέσα στα φώτα της δημοσιότητας, έζησε το χειροκρότημα και όλα αυτά που για ένα παιδί μοιάζουν σαν παραμύθι. Μόνο που τα παραμύθια δεν έχουν μόνο καλές νεράιδες, αλλά και κακές μάγισσες. Η Άριελ Κωνσταντινίδη έπλασε το δικό της παραμύθι για να ξεφύγει από τις πληγές που της δημιούργησαν οι ίδιοι οι γονείς της και περισσότερο η μητέρα της.

Συγκλονίζει η Άριελ Κωνσταντινίδη: Ήταν βίαιο όλο αυτό που έζησα

Για τη σχέση τους μας μίλησε στην «ON time Σαββατοκύριακο», για τα… αγκάθια, από τα οποία προσπαθεί να βγάλει όσο περισσότερα μπορεί, αλλά και για την απόφασή της να γίνει ξανά μητέρα στα 53 της χρόνια με τον τρόπο που επέλεξε η ψυχή της, ώστε να απελευθερωθεί. Η γνωστή ηθοποιός μάς έκανε αποκαλύψεις καρδιάς που ξαφνιάζουν, συγκλονίζουν, αλλά γίνονται και σπάνια τροφή για σκέψη, δημιουργία και ευτυχία.

Επειδή ήσουν ένα παιδί που μεγάλωσες ουσιαστικά μέσα στο θέατρο, στα γυρίσματα και στα φώτα, μια ξανθιά κουκλίτσα, αντιμετώπισες σεξουαλική παρενόχληση;

Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ομορφιά. Η πατριαρχία έχει ενοχοποιήσει την ομορφιά. Στον καθένα μπορεί να συμβεί. Εμένα μου έχει συμβεί πολλές φορές. Το θέμα είναι την κακοποίηση από πού τη μαθαίνεις. Πρώτα απ’ όλα από την πρώτη σου «φωλιά», που είναι η μαμά και ο μπαμπάς. Δεν είναι απαραίτητα σεξουαλική. Υπάρχει κακοποίηση λεκτική, συναισθηματική.

Η δημοσιότητα σε κυνήγησε πολύ, ήδη από μικρή ηλικία. Όλο αυτό πώς ήταν;

Ήταν πάρα πολύ βίαιο όλο αυτό.

Έγραφαν πράγματα για σένα που δεν ίσχυαν;

Ναι, μέχρι ότι έχω καρκίνο στα μάτια. Το είχε γράψει τότε το περιοδικό «Θησαυρός». Τότε ήμουν μικρή. Αυτά, φαίνεται, υπάρχουν σε όλες τις εποχές. Έλεγαν πολλά και για έρωτες και για ερωτικά τρίγωνα. Με ενοχλούσε γιατί πείραζε την οικογένειά μου. Εγώ ήξερα την αλήθεια.

Η μητέρα σου «έφυγε» από άνοια. Πώς το αντιμετώπισες αυτό, όταν εκείνη, που ήταν τόσο εξουσιαστική, έγινε… ζυμαράκι;

Όχι. Δεν το αντιμετώπισα αυτό. Ξαφνικά, με την ιατροφαρμακευτική αγωγή έγινε ένας άνθρωπος που μπορούσε να χαμογελάσει, να κοιτάξει τον ήλιο. Ήταν μια άλλη, αλλά βεβαίως σωματικά την κατέβαλε πάρα πολύ.

Αυτή την αλλαγή πώς τη βίωσες;

Με πολλή συγκίνηση. Πάντοτε βέβαια με το άγχος αν τρως, κοιμάσαι, πόσο κουράζεσαι. Αυτό δεν έφυγε. Οπωσδήποτε ήταν κάτι πολύ δύσκολο, γιατί, όταν έχεις μάθει σε μια τόσο συγκρουσιακή σχέση και βλέπεις τον άνθρωπο αυτόν αλλοιωμένο, είναι πολύ επώδυνο. Κάθε φορά που την έβλεπα, ένιωθα ότι μπορεί να είναι και τελευταία φορά. Άρα, ήθελα να είμαι όσο το δυνατόν ήσυχη με μένα, ότι έχουμε αγκαλιαστεί, έχουμε πει αυτά που θέλαμε να πούμε.

Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.

Ακολουθήστε την ontime24 στο Google News!