Η σπουδαία κληρονομιά του Βάσου Ανδρονίδη και το ατύχημα στη Λέρο
Η σπουδαία κληρονομιά του Βάσου Ανδρονίδη και το ατύχημα στη Λέρο. Οι δεκάδες ταινίες, το θέατρο και οι τελευταίες διακοπές στο νησί
Η σπουδαία κληρονομιά του Βάσου Ανδρονίδη και το ατύχημα στη Λέρο. Ο Βάσος Ανδρονίδης, μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της ελληνικής υποκριτικής, άφησε πίσω του μια σπουδαία κληρονομιά, που σφράγισε τον καλλιτεχνικό χώρο. Γεννήθηκε το 1930 στο Κάιρο της Αιγύπτου, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και ως μαθητής διακρίθηκε στην παράσταση «Η μικρή μας πόλη».
Η σπουδαία κληρονομιά του Βάσου Ανδρονίδη και το ατύχημα στη Λέρο
Η πρώτη του επαγγελματική παρουσία στο θέατρο έγινε το 1955 με το θίασο της Βίλμας Κύρου στο έργο του Βέμπερ «Τρελοκόριτσο». Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης, το Εθνικό Θέατρο και πολλούς θιάσους, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα ρεπερτορίου. Ήταν κατεξοχήν ηθοποιός του θεάτρου, παρότι είχε πάρει μέρος σε δεκάδες ταινίες («Ο θάνατος θα ξανάρθει», «Η αυγή του θριάμβου», «Συνοικία το όνειρο», «Πάρε το όπλο σου, Θανάση», «Ελευθέριος Βενιζέλος», «Η Αριάδνη στη Λέρο» κ.ά.).
Όπως είχε πει όμως σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του, «ο κινηματογράφος για μας τους ηθοποιούς του θεάτρου ήταν κάτι το βοηθητικό». Στη μεγάλη οθόνη, ο Ανδρονίδης εμφανίστηκε σε περισσότερες από 60 ταινίες. Συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες, όπως ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Νίκος Κούνδουρος, ο Παντελής Βούλγαρης και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στις κωμωδίες της Φίνος Φιλμ, όπου ερμήνευσε πολλούς χαρακτηριστικούς ρόλους.
Παράλληλα με την υποκριτική, ο Ανδρονίδης ασχολήθηκε και με τη σκηνοθεσία. Σκηνοθέτησε πέντε έργα για το «Ελληνικό Θέατρο Βελγίου» και δίδαξε για χρόνια σε δραματικές σχολές. Η αγάπη του για την τέχνη δεν περιορίστηκε στην υποκριτική. Ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία, διδάσκοντας παράλληλα τη νέα γενιά ηθοποιών σε δραματικές σχολές.
Πέρα από το καλλιτεχνικό του έργο, ο Ανδρονίδης ήταν ενεργό μέλος της κοινωνίας. Υπήρξε ένας ευγενικός και εργατικός άνθρωπος, με έντονη κοινωνική ευαισθησία.
Ήταν παρών στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στη θεατρική διδασκαλία και στο συνδικαλισμό των ηθοποιών, πρωτοστατώντας στην επανασύσταση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) το 1974. Από το 1981 συμμετείχε ενεργά στην οργάνωση της «Θεατρικής Ομάδας Λέρου» και σκηνοθέτησε δέκα έργα. Για την προσπάθειά του αυτή τιμήθηκε αρκετά από τους κάτοικους της Λέρου. Μια ζωή με γνώμονα τον πολιτισμό και την παρέμβαση ήταν η ζωή του Βάσου Ανδρονίδη. Μέχρι το τέλος. Η ερμηνευτική του δεινότητα, η ευρυμάθεια και η κοινωνική του ευαισθησία τον κατατάσσουν στους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.
Ο Βασίλης Ανδρονίδης έφυγε από τη ζωή στις 22 Αυγούστου 2008, έπειτα από ανεύρυσμα που διερράγη ύστερα από πτώση του στην αγαπημένη του Λέρο, όπου έκανε διακοπές στην εξοχική του κατοικία.
