Λίλιαν Αρχοντή: Το όνειρό μου ήταν να είμαι δίπλα στον τεράστιο Βοσκόπουλο
Η ηθοποιός μιλάει για την τύχη που είχε να παίξει με “μεγαθήρια”
Λίλιαν Αρχοντή: Το όνειρό μου ήταν να είμαι δίπλα στον τεράστιο Βοσκόπουλο. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε στην “ONtime” και τη Σίσσυ Νενεγάτου για την τύχη που είχε να παίξει πάνω στη σκηνή με “μεγαθήρια”. Μεταξύ αυτών ο Θανάσης Βέγγος και οΤόλης Βοσκόπουλος.
“Από μικρούλα είχα αυτή την τύχη (να παίξω με σπουδαία ονόματα). Ήμουν 15-16 χρονών όταν έπαιξα για πρώτη φορά με τον Θανάση Βέγγο, ο οποίος μου έφερε πολλή τύχη. Ήμουν στην Α’ Λυκείου όταν έκανε τον «Αστυνόμο Παπαθανάση» στον ΑNT1, που ήταν από τα πρώτα σίριαλ της ιδιωτικής τηλεόρασης. Νιώθω ευλογημένη τόσο στην καλλιτεχνική μου πορεία όσο και στη ζωή μου, που έχω την κόρη μου, και ευχαριστώ τον Θεό γι’ αυτό. Τα λέω αυτά και συγκινούμαι”, είπε αρχικά. Στη συνέχεια δήλωσε ότι ήταν θέληαμ Θεού να ακολουθήσει το δρόμο της υποκριτικής στη ζωή της: “Το πιστεύω απόλυτα. Επειδή χόρευα και τραγουδούσα, η μαμά μου ήθελε να γίνω ηθοποιός. Όλα ξεκίνησαν από τη μανούλα μου. Ήθελα να γίνω ηθοποιός. Στο σχολείο ήμουν πάντα πρώτη στις απαγγελίες και όλοι έλεγαν «μπράβο» στη μητέρα μου, με θαυμάζανε και με χειροκροτούσαν στις σχολικές παραστάσεις. Αλλά ναι, ήταν θέλημα Θεού. Γιατί όλα μού ήρθαν ευλογημένα. Είχα σπουδαίους δασκάλους στην υποκριτική: Τον Τίτο Βανδή, τον Χρήστο Τσάγκα, τον Άγγελο Αντωνόπουλο και δασκάλες την Ελένη Χατζηαργύρη, την Εύα Κοταμανίδου, την Ντόρα Τσάτσου κ.ά.”
Ανάμεσα στα σπουδαία ονόματα που γνώρισες ήταν ο Θανάσης Βέγγος και ο Τόλης Βοσκόπουλος. Μίλησέ μου γι’ αυτούς.
Από τον Βέγγο θυμάμαι ότι με φώναζε «Λιλάκι μου». Ήταν ένας τόσο μεγάλος, σπουδαίος άνθρωπος κι εγώ τότε ένα κοριτσάκι που δεν ήξερα καν από θέατρο. Ήμουν μεν ταλέντο στο σχολείο μου, αλλά οτιδήποτε έκανα έγινε με δουλειά, με «χτίσιμο», με κόπο, με μελέτη. Και όταν σκέφτομαι τον Βέγγο, λέω πόσο σημαντικό ήταν για μένα να είναι ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος δίπλα μου, τόσο απλός και γλυκός. Αξιολάτρευτος. Ο Θανάσης όλων. Όσο για τον Βοσκόπουλο, με αυτόν μεγάλωσα, γιατί ήταν ο αγαπημένος της οικογένειάς μου και είχαν τους δίσκους του. Έτσι, από 3-4 χρονών άκουγα τα τραγούδια του που έπαιζαν στο σπίτι μας και υπάρχουν οι δίσκοι του στη δισκοθήκη μου. Οπότε, φαντάσου τώρα, το όνειρό μου ήταν να είμαι δίπλα στον τεράστιο Βοσκόπουλο των παιδικών μου χρόνων και να παίζω στη σκηνή μαζί του. Ήταν πολύ απλός και νοιαζόταν για όλους μας. Η άποψή μου είναι, όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στο θέατρο, ότι όσο πιο σπουδαίοι είναι οι ηθοποιοί, τόσο πιο απλοί είναι. Τα «μεγαθήρια», που έχουν περάσει ουρές θαυμαστών στα θέατρά τους ή τα κέντρα όπου έχουν εμφανιστεί, είναι ταπεινοί άνθρωποι.
Όλα τα viral video εδώ.
