Ελένη Φίλιππα: «Ο άντρας μου έπαθε ανακοπή και πέθανε στα χέρια μου». Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, αλλά αν νομίζετε ότι η Ελένη Φίλιππα είναι η «σιδηρά κυρία» των δραματικών θεατρικών της ρόλων, αυτό το αυστηρό πλάσμα που δείχνει, πλανάσθε πλάνην οικτράν. Άλλωστε, ο Χάρης Ρώμας και η Άννα Χατζησοφιά δεν εμπνεύστηκαν τυχαία την ερωτική ατακτούλα Έλλη Ρούσσου, τη δικηγόρο της Ελένης Βλαχάκη (Ελένη Ράντου) στο «Κωνσταντίνου και Ελένης». Κάπου την… άγγιξε αυτός ο ρόλος.

Ελένη Φίλιππα: «Ο άντρας μου έπαθε ανακοπή και πέθανε στα χέρια μου»

Γι’ αυτή τη μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία, που την έκανε γνωστή και αγαπητή στον κόσμο μας, μίλησε η Ελένη Φίλιππα, αποκαλύπτοντας στην «ΟΝ time Σαββατοκύριακο» πτυχές του εαυτού της πολύ προσωπικές. Μπορεί το φιζίκ της να την οδήγησε σε σημαντικούς δραματικούς ρόλους στο θέατρο, αλλά η ίδια έκανε και τις… υπερβάσεις της. Τόσο στην τέχνη όσο και στη ζωή της, όπου έβαλε πάνω απ’ όλα τη… φωτιά του έρωτα.

Ο σύζυγός σου, με τον οποίο ήσασταν είκοσι χρόνια μαζί, δεν είναι πια στη ζωή. Είναι «πληγή»;

Μεγάλη. Ήταν ένα υπέροχος άντρας ο Τάκης μου. Παντρευτήκαμε και ζήσαμε είκοσι ονειρεμένα χρόνια μαζί. Ήταν μεγάλη ευλογία. Ο Τάκης ήταν υπάλληλος σε τράπεζα, αλλά με καταλάβαινε πολύ. Ευγενικός, ανοιχτό μυαλό, φιλότεχνος. Ο ιδανικός σύντροφος. Ήταν εξαιρετικός σε όλα τα επίπεδα, έξυπνος, γλυκός, φοβερά συναισθηματικός, πολιτικοποιημένος. Ήταν συνδικαλιστής, έτρεχε για τα πάντα, πολύ δραστήριος, αλλά ήρεμος. Ήταν χωρισμένος και ο Παρούλης, ο γιος του (σ.σ. ο ηθοποιός Πάρης Σκαρτσολιάς), ήταν τότε οκτώ χρονών. Τον Πάρη τον έχω σαν γιο μου. Δυστυχώς, όμως, ο Τάκης μου «έφυγε» τον Αύγουστο του 2021. Δύο χρόνια πάλεψε με τον καρκίνο στο πάγκρεας. Ήμουν κάθε λεπτό δίπλα του. Πήρε τη δύσκολη απόφαση να χειρουργηθεί ξέροντας ότι είναι καταδικασμένος, αλλά θα κέρδιζε κάποια χρόνια ζωής. Μετά άρχισαν οι χημειοθεραπείες. Εγώ ήμουν βράχος δίπλα του. Τον έβλεπα πόσο πάλευε. Δυστυχώς, όμως, έπειτα από μερικούς μήνες ο καρκίνος επανήλθε δριμύτερος – είχε κάνει μετάσταση στο συκώτι. Αποφασίσαμε να κάνει χημειοθεραπείες, αλλά πριν τις ξεκινήσει μου ζήτησε να πάμε για λίγο στην Ανδρίτσαινα -γιατί η καταγωγή του ήταν από εκεί- και να κάνουμε και ένα-δυο μπανάκια στη Ζαχάρω, που μας άρεσε πολύ. Την επόμενη μέρα λοιπόν που πηγαίναμε για μπάνιο στη Ζαχάρω, τρακάραμε με ένα μεγάλο, επαγγελματικό τζιπ. Το δικό μας αυτοκίνητο έγινε ένα μάτσο σίδερα, αλλά εμείς βγήκαμε έχοντας μόνο κάποια ραγίσματα στα πλευρά. Μας πήγαν στο νοσοκομείο Πύργου. Είχα ζητήσει και ήμασταν στον ίδιο θάλαμο, σε διπλανά κρεβάτια. Δυστυχώς, ο οργανισμός του Τάκη δεν άντεξε. Έπαθε ανακοπή. Έσβησε στα χέρια μου… (η φωνή της «σπάει»). Ο Τάκης ήταν ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής μου, η πιο βαθιά, ολοκληρωτική μου αγάπη. Μου τα έδινε και μου τα συμπλήρωνε όλα. Ο Τάκης είναι η μεγαλύτερη απώλεια της ζωής μου, η μεγαλύτερη πληγή. Και ο χαμός των γονιών μου με πόνεσε, αλλά «έφυγαν» σε μεγάλη ηλικία. Τους χάρηκα. Με τον Τάκη είναι αλλιώς… Από την πρώτη νύχτα που «έφυγε», ξάπλωσα στο κρεβάτι μας, κοιμήθηκα και ήταν σαν να τον ένιωθα δίπλα μου. Και τώρα τον αισθάνομαι δίπλα μου. Είναι ο καλός μου άγγελος, που με προστατεύει… Από την άλλη, όμως, η ζωή συνεχίζεται.

Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.

Ακολουθήστε την ontime24 στο Google News!