Το διαζύγιο των “χρυσών” ρολογιών: Μια απίστευτη ιστορία πάθους, χωρισμού και επενδύσεων
Το διαζύγιο των “χρυσών” ρολογιών: Από τις κατηγορίες για κλοπή Rolex και τσαντών, μέχρι το μέλλον των συλλεκτικών ρολογιών ως επένδυση, η διαμάχη Τότι-Μπλάζι τα έχει όλα
Το διαζύγιο των “χρυσών” ρολογιών: Μια απίστευτη ιστορία πάθους, χωρισμού και επενδύσεων
Το ζευγάρι, κάποτε θεωρούμενο οι «Μπέκαμ της Ιταλίας», αποφάσισε να τραβήξει χωριστούς δρόμους το 2022, μετά από 17 χρόνια γάμου και τρία παιδιά. Παρά την έκδοση του διαζυγίου, η κόντρα τους συνεχίστηκε, αυτή τη φορά με επίκεντρο τα τέσσερα πολυτελή Rolex, καθένα εκ των οποίων έχει εκτιμώμενη αγοραία αξία περίπου 80.000 ευρώ. Οι προσπάθειες των δικηγόρων να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση ή να γίνει συμψηφισμός με άλλα περιουσιακά στοιχεία αποδείχτηκαν άκαρπες, οδηγώντας σε αδιέξοδο, όπως αναφέρει η DW.
Τελικά, το Πρωτοδικείο της Ρώμης κατέληξε την περασμένη εβδομάδα σε μια «σολομώντεια» απόφαση: τα επίμαχα τέσσερα Rolex θα τοποθετηθούν σε μια τραπεζική θυρίδα, στην οποία και οι δύο πρώην σύζυγοι θα έχουν κοινή πρόσβαση. Η απόφαση αυτή θύμισε την κοινή επιμέλεια των παιδιών τους, αφήνοντας όμως ανοιχτό το ερώτημα της πρακτικής εφαρμογής. Θα μπορέσουν οι δύο πρώην σύντροφοι να συνεννοηθούν για τον «ποιοτικό χρόνο» που θα περνούν τα ρολόγια με τον καθένα, χωρίς εντάσεις; Το ερώτημα παραμένει, δεδομένου ότι μετά το πολύκροτο διαζύγιο υπήρξε έντονο “trash talk”, με εκατέρωθεν κατηγορίες για απιστία και «κλοπές». Ο Τότι, μάλιστα, είχε κατηγορήσει την Ίλαρι ότι του «έκλεψε» τα Rolex, με εκείνον να απαντά «κατασχέτοντας» τη συλλογή της με επώνυμες τσάντες Chanel και Gucci, υπογραμμίζοντας το επίπεδο της διαμάχης.
Πέρα από το «σίριαλ» της υπόθεσης Τότι-Μπλάζι, η διαμάχη αυτή αναδεικνύει ένα σοβαρότερο οικονομικό ερώτημα: Μπορεί ένα πολυτελές ρολόι να αποτελέσει επένδυση; Οι ειδικοί του χώρου εξηγούν ότι, παρόλο που το 80% των ρολογιών που κυκλοφορούν διεθνώς δεν ενδιαφέρουν τους συλλέκτες –ακόμα και αν προέρχονται από διάσημους οίκους–, το υπόλοιπο 20% μπορεί να κρύβει σημαντικές αποδόσεις. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί ένα κλασικό μοντέλο Patek Philippe, η αξία του οποίου εκτοξεύτηκε 400 φορές μέσα σε 50 χρόνια. Αντίστοιχα, και ορισμένα μοντέλα Rolex μπορούν να παρουσιάσουν σημαντική αύξηση στην αξία τους με την πάροδο του χρόνου.
Το γιατί όμως κάποια ρολόγια αποκτούν τεράστια συλλεκτική αξία, ενώ άλλα –ακόμη και του ίδιου οίκου– όχι, παραμένει ένα σύνθετο ερώτημα. Όπως και στην αγορά τέχνης, δεν υπάρχει μια εύκολη απάντηση. Παίζουν ρόλο οι μόδες της εποχής, η σπανιότητα του μοντέλου, η ιστορία του, αλλά και η υποκειμενική επιθυμία ενός συλλέκτη να πληρώσει ένα ιδιαίτερα υψηλό τίμημα για ένα συγκεκριμένο ρολόι. Η υπόθεση Τότι-Μπλάζι, πέρα από το κουτσομπολιό, φέρνει στο προσκήνιο μια ενδιαφέρουσα πτυχή του κόσμου των πολυτελών αντικειμένων και της αξίας τους ως πιθανής επένδυσης.
