Η Χρυσή είναι ένα θαύμα της φύσης στην απεραντοσύνη του Λιβυκού. Γέννημα της έκρηξης του υποθαλάσσιου ηφαιστείου που την δημιούργησε εδώ και 350.000 χρόνια. Έχει έκταση 4,743 τ.χ. και ανώτερο υψόμετρο 27μ. Είναι μια νησίδα πασίγνωστη για τα τροπικά νερά της, που εξαντλούν όλη τη χρωματική παλέτα του γαλάζιου και του πράσινου. Πασίγνωστη και για τις χρυσαφένιες παραλίες, που εξαιτίας τους πήρε το όνομα Χρυσή, αλλά και από το προστατευμένο δάσος, με τους μεγάλους κέδρους ηλικίας πάνω από 200 έτη. Είναι ένας επίγειος τροπικός παράδεισος, που αποτελεί το νοτιότερο φυσικό πάρκο της Eυρώπης και γι αυτό δίκαια, ονομάζεται «η διαμαντόπετρα της Μεσογείου».
Ταξιδεύουμε Νότια, προς τα όρια Ευρώπης και Αφρικής, στην αγκαλιά του Λιβυκού Πελάγους, με ιπτάμενους συνοδοιπόρους τους ασημόγλαρους, που είναι άγρυπνοι «φύλακες» των δύσβατων, νησιωτικών ορίων. Το ταξίδι από το λιμάνι Ιεράπετρας προς την εξωτική Χρυσή, διαρκεί περίπου 1 ώρα.
Από τα Mινωϊκά χρόνια ήκμασε στη Χρυσή το εμπόριο της πορφύρας, δηλαδή της πολύτιμης κόκκινης χρωστικής, που προερχόταν από κογχύλια και χρησιμοποιούνταν για τη βαφή των βασιλικών ρούχων. Πρόσφατα, ανακαλύφθηκε εκεί το μεγαλύτερο εργαστήριο παραγωγής πορφύρας της Μεσογείου.
Το κεδρόδασος, που εκτείνεται στο κέντρο του νησιού, έχει έκταση 350 στρέμματα, με μέσο όρο 14 δένδρα ανά στρέμμα και μέση ηλικία δένδρων 200-300 χρόνια, καλύπτει περίπου το ¼ του νησιού. Τα δένδρα αυτά, είναι μια σπάνια ποικιλία από κέδρους του Λίβανου, φθάνουν στο ύψος μέχρι και 10μ., ενώ ο κορμός τους έχει διάμετρο μέχρι 1 μέτρο. Οι κέδροι, έχουν ριζικό σύστημα, που αναπτύσσεται σε ακτίνα τουλάχιστον διπλάσια από το ύψος τους. Εκτός από τις μεγάλες ρίζες τους, μια πολύ μεγάλη ποσότητα λεπτότατων ριζών διαμορφώνουν ένα πυκνό πλέγμα, που συγκρατεί την άμμο.
Όσο πλησιάζουμε, το σκούρο μπλε της θάλασσας παραδίδει τη σκυτάλη σε ολοένα πιο ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις. Το νησί περιβάλλεται από ρηχούς κόλπους και αμμώδεις παραλίες που καλύπτονται από κοχύλια, ένα από τα χαρακτηριστικά του νησιού. Οι επιλογές για μπάνιο και μακροβούτια σε ατάραχα, γαλαζοπράσινα νερά είναι πολλές. Πρωταγωνίστρια είναι η παραλία Χρυσή Άμμος ή Μπελεγρίνα με τα εξωτικά νερά της, που βρίσκεται στα βόρεια του νησιού. Άλλοι από τους ειδυλλιακούς κολπίσκους που προσφέρονται είναι βορειοδυτικά ο Χατζηβόλακας, βορειοανατολικά το Φωκιόσπηλο, νοτιοανατολικά οι τρεις Βάγγες, ανατολικά το Καταπρόσωπο και η νότια παραλία στη θέση «Βουγιού Μάτι».
Για την προστασία του φυσικού οικοσυστήματος της Χρυσής, δεν επιτρέπεται φέτος η αποβίβαση στο νησί. Το πλοίο θα προσεγγίσει την ακτή σε μικρή απόσταση, για να διευκολύνει την πρόσβαση των επιβατών που θέλουν να φτάσουν στο νησί κολυμπώντας. Επιτρέπεται η χρήση των παραλιών του νησιού, αλλά όχι ακόμη η πρόσβαση στο εσωτερικό του νησιού και η χρήση της σκιάς των θαλάσσιων κέδρων.
Το πλοίο θα συνεχίσει το ταξίδι του πλέοντας κοντά στο νησί, ώστε να έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε τις πανέμορφες ακτές και τη θέα του νησιού από την θάλασσα, απολαμβάνοντας μια θαλάσσια βόλτα στα εξωτικά νερά του Λιβυκού.
Θα εντυπωσιασθείτε από τα χρώματα των πετρωμάτων, που είναι κυρίως γκριζοπράσινα, καστανοκόκκινα, μαύρα κ.λ.π., ενώ το μεγαλύτερο μέρος του νησιού, καλύπτεται από ψιλή χρυσή άμμο. Τα βασικά πετρώματα της Χρυσής, δημιουργήθηκαν με τη στερεοποίηση της λάβας, που εκχύθηκε από υποθαλάσσιο ηφαίστειο, εκατομμύρια χρόνια πριν. Τα 49 είδη απολιθωμάτων (κοράλλια, κογχύλια, πεταλίδες, αχινοί) που έχουν βρεθεί στο νησί, είναι θαλάσσιας προέλευσης. Αποτυπώθηκαν πάνω στα ηφαιστειακά πετρώματα πριν από 350.000-70.000 χρόνια, όταν η Χρυσή ήταν ακόμη βυθισμένη στο νερό. Οι βόρειες ακτές είναι γεμάτες κογχύλια (Μπελεγρίνα, Χατζηβόλακας, Καταπρόσωπο) και κυρίως στην ανατολική πλευρά της βόρειας παραλίας, το πλήθος είναι τόσο μεγάλο, που αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά του νησιού.
Ζεστά νερά μέχρι και τα τέλη Οκτωβρίου
Για να βρεθείτε στη Χρυσή είναι πολύ πιθανό να περάσετε από τον Μακρυγιαλό. Η περιοχή έχει μεγάλη ποικιλία από ταβέρνες, μπαρ, καταστήματα τροφίμων, δώρων, τράπεζα, φαρμακείο, γιατρό, οδοντίατρο κλπ. Κάθε Παρασκευή γίνεται και λαϊκή στη διασταύρωση στο λιμανάκι. Για να έλθει κάποιος εδώ μπορεί να ταξιδέψει με πλοίο στα λιμάνια Σητείας, Αγ. Νικολάου ή Ηρακλείου. Επίσης αεροπορικώς από το αεροδρόμιο Σητείας και το αεροδρόμιο Ηρακλείου. Επίσης την περιοχή εξυπηρετούν τακτικά δρομολόγια λεωφορείων. Το καλοκαίρι τα τουριστικά γραφεία οργανώνουν εκδρομές στα αρχαιολογικά και φυσιολατρικά μέρη της Κρήτης (Κνωσός, Μουσεία, Σαμαριά, Βάι κλπ.), καθώς επίσης και σε μικρότερα νησιά (Σπιναλόγκα). Στη περιοχή έχει κτισθεί ένα μεγάλο ξενοδοχείο και πολλά μικρότερα. Πολλά επίσης ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα είναι διαθέσιμα το καλοκαίρι. Στην άκρη της θάλασσας εκτείνεται μια αβαθής και αμμώδης παραλία, με νερά που είναι πολύ ζεστά ακόμη και στα τέλη Οκτωβρίου.
Το μοναδικό Φαράγγι των Κόκκινων Πεταλούδων
Στο γεμάτο πηγές, νερά και δάση χωριό Ορεινό Σητείας, συναντάμε ένα από τα πιο ορμητικά ποτάμια της Κρήτης. Το ποτάμι συνεχίζει τη ροή του για να δημιουργήσει σε χαμηλότερο σημείο το κυρίως πεζοπορικό τμήμα του, το Φαράγγι των Κόκκινων Πεταλούδων που βγαίνει στον Κουτσουρά μετά από 3 ώρες πορείας. Η βλάστηση είναι έντονη και το φαράγγι εξακολουθεί να αποτελεί πνεύμονα πρασίνου. Το Φαράγγι των Κόκκινων Πεταλούδων είναι εύκολα προσπελάσιμο, καλά σηματοδοτημένο και με εμφανέστατο μονοπάτι, το οποίο ξεκινάει ουσιαστικά από τον Βυζαντινό ναό του Χριστού. Κατά τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες λόγω του πρασίνου, των νερών, λιμνών και καταρρακτών, είναι ένας τόπος μοναδικής ομορφιάς, ενώ κατά τους θερινούς μήνες, γίνεται δυσκολότερο και χρειάζεται κάποιος να κρατάει αρκετό νερό και καπέλο. Το όνομά του οφείλεται στις κόκκινες πεταλούδες που ξεπετάγονται μέσα από τους θάμνους, αλλά τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί.
Όλα τα viral video εδώ.
