Ο αβάσταχτος πόνος της Κάρμεν Ρουγγέρη
Ο αβάσταχτος πόνος της Κάρμεν Ρουγγέρη: “Είναι πληγή μέσα μου” λέει για την απώλεια του συζύγου της η γνωστή ηθοποιός
Ο αβάσταχτος πόνος της Κάρμεν Ρουγγέρη. Η γνωστή ηθοποιός ξέρει να «πασπαλίζει» με αληθινή χρυσόσκονη αγάπης τη ζωή. Ακόμα και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, η ηθοποιός παίρνει δύναμη από το γέλιο και τις αγκαλιές των παιδιών, τα οποία μαγεύονται από τα παραμύθια της. Άλλωστε, δεν την έχουν χαρακτηρίσει τυχαία «Η κυρία των παραμυθιών». Ακόμα και τώρα, που «χάθηκε» ο δικός της «βασιλιάς», ο σπουδαίος λυρικός καλλιτέχνης σύζυγός της Ανδρέας Κουλουμπής, προσπαθεί να χαμογελάει. Άλλωστε, η «βασίλισσα» πάντα οφείλει να στέκεται όρθια.
Ο αβάσταχτος πόνος της Κάρμεν Ρουγγέρη
Γι’ αυτή τη μεγάλη της απώλεια και τη ζωή της εδώ και μερικούς μήνες χωρίς το άλλο της «μισό» μίλησε η Κάρμεν Ρουγγέρη στην «ΟΝtime Σαββατοκύριακο», σε μια συνέντευξη ψυχής. Αλλά και για όλα αυτά που την πληγώνουν και για εκείνα που την κρατάνε δυνατή και έτοιμη να πολεμήσει τους… δράκους έχοντας στο πλευρό της καλές νεράιδες και χαμογελαστά προσωπάκια γεμάτα καλοσύνη και πολλή αγάπη.
Ο σπουδαίος λυρικός καλλιτέχνης (βαρύτονος) Ανδρέας Κουλουμπής, ο σύζυγός σου, «έφυγε» πριν από μερικούς μήνες. Ήσασταν ένα ευτυχισμένο ζευγάρι, 57 χρόνια μαζί.
Σε ένα αγαπημένο ζευγάρι κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο θα υποστεί το… χαμό του άλλου. Έτυχε αυτό το «λαχείο» σε μένα. Δεν ήθελα να το σκέφτομαι καθόλου. Τα τελευταία χρόνια, που ήταν αρκετά άρρωστος, έβλεπα ότι καταπέφτει, αλλά δεν είχα φανταστεί ότι θα «έφευγε». Δεν το δεχόμουν. Δεν ήθελα να σκέφτομαι ότι θα μπορούσε να «φύγει». Έκλαιγα, γιατί δεν ήθελε να πάρει τα φάρμακά του και του τα έδινα με το ζόρι. Για τον Ανδρέα το τραγούδι ήταν όλη του η ζωή. Όταν αποσύρθηκε, άρχισε να μελαγχολεί πολύ.
Έχεις κρατήσει τα πάντα μέσα στο σπίτι, όπως ήταν πριν «φύγει» ο Ανδρέας; Τα πράγματά του, όλα;
Έχω κρατήσει τις φωτογραφίες του. Και ορισμένα πράγματά του. Αλλά το σπίτι είναι όλο ο Ανδρέας. Παντού υπάρχει. Τα ρούχα του τα μοίρασα για να πιάσουν τόπο και να αγκαλιάσουν πολύ κόσμο (κομπιάζει). Αλλά όπου και να κοιτάξω, τον βλέπω. Είναι πολλά. Είναι μια ζωή. Αλλά αυτός είναι ο κύκλος της ζωής. Ώρες ώρες νιώθω ότι είναι εκεί, δίπλα μου, αλλά, κακά τα ψέματα, δεν είναι. Είναι πολύ διαφορετική η ζωή μου χωρίς τον Ανδρέα μου. Είναι πληγή μέσα μου. Βλέπω τις φωτογραφίες του. Τρελαίνομαι. Πονάω. Απλώς ο χρόνος και η δουλειά μου απαλύνουν λίγο τον πόνο.
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.
