Το “Φάντασμα” της CIA: Ο Έλληνας oμογενής πράκτορας που «γνώριζε» τον δολοφόνο του JFK. Σχεδόν 62 χρόνια μετά τη συγκλονιστική δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι στο Ντάλας το 1963, η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (CIA) προβαίνει σε μια έμμεση, αλλά εξαιρετικά σημαντική, παραδοχή: ένας αξιωματικός της, Έλληνας ομογενής και ειδικός στον ψυχολογικό πόλεμο, συμμετείχε σε επιχείρηση που ήρθε σε επαφή με τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ λίγους μήνες πριν εκείνος πυροβολήσει τον Αμερικανό πρόεδρο.

Όπως μεταδίδει το AXIOS, η εκρηκτική αυτή αποκάλυψη προκύπτει από 40 νέα έγγραφα που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα και αφορούν τον εν λόγω αξιωματικό, Γιώργο Ιωαννίδη. Μεταξύ αυτών των εγγράφων ξεχωρίζει ένα υπόμνημα της 17ης Ιανουαρίου 1963, στο οποίο καταγράφεται ρητή εντολή προς τον Ιωαννίδη να χρησιμοποιεί ψευδώνυμο και πλαστό δίπλωμα οδήγησης με το όνομα «Howard Gebler».

Μέχρι σήμερα, η CIA αρνιόταν πεισματικά οποιαδήποτε σύνδεση του Ιωαννίδη με το ψευδώνυμο «Howard». Ωστόσο, το «Howard» ήταν το κωδικό όνομα του αξιωματικού επαφής με την αντικομμουνιστική κουβανική φοιτητική οργάνωση DRE (Σπουδαστικό Επαναστατικό Διευθυντήριο). Η οργάνωση αυτή είχε έρθει σε άμεση σύγκρουση με τον Όσβαλντ λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία, γεγονός που καθιστά τη σύνδεση αυτής της νέας πληροφορίας με τα γεγονότα του 1963 εξαιρετικά σημαντική.

«Η κάλυψη για τον Ιωαννίδη έχει επισήμως τελειώσει. Αυτό είναι σημαντικό. Η CIA αλλάζει πλέον τη στάση της της για τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ», δήλωσε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας και ερευνητής Τζέφερσον Μόρλεϊ, ειδικός στην υπόθεση Κένεντι. Το στοιχείο αυτό καθιστά σαφές, σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, ότι η CIA παραπλανούσε συνειδητά την κοινή γνώμη και τις ερευνητικές επιτροπές επί δεκαετίες.

Η δημοσιοποίηση αυτών των εγγράφων γίνεται στο πλαίσιο της εντολής του πρώην Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ προς τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες να συμμορφωθούν με τον Νόμο περί Αρχείων που αφορούν τη δολοφονία του Κένεντι. Μέχρι το 1998, η εμπλοκή του Ιωαννίδη στην υπόθεση ήταν ελάχιστα γνωστή. Έκτοτε, με κάθε νέα αποκάλυψη, ο ρόλος του σκιαγραφείται πληρέστερα.

Ο Ιωαννίδης υπήρξε αναπληρωτής επικεφαλής του παραρτήματος της CIA στο Μαϊάμι, όντας υπεύθυνος για τον ψυχολογικό πόλεμο και τις πολιτικές επιχειρήσεις. Μεταξύ άλλων, εποπτεύε την DRE, μια οργάνωση που η CIA χρηματοδοτούσε και καθοδηγούσε μυστικά.

Στις 9 Αυγούστου 1963, τέσσερα μέλη της DRE ήρθαν σε ανοιχτή σύγκρουση με τον Όσβαλντ στη Νέα Ορλεάνη, όταν εκείνος μοίραζε φυλλάδια της επιτροπής «Fair Play for Cuba». Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια και καλύφθηκε εκτενώς από τα τοπικά μέσα. Λίγες μέρες αργότερα, ο Όσβαλντ συμμετείχε σε τηλεοπτική αντιπαράθεση με μέλη της DRE, υπερασπιζόμενος δημόσια τις κομμουνιστικές του θέσεις. Μετά τη δολοφονία του Κένεντι, η DRE δημοσίευσε άρθρα που παρουσίαζαν τον Όσβαλντ ως κομμουνιστή, τα οποία αναπαρήχθησαν από μεγάλες εφημερίδες όπως η Miami Herald και η Washington Post.

Οι νέες αποκαλύψεις δεν διαφωτίζουν άμεσα τις συνθήκες της δολοφονίας του Κένεντι ούτε επιβεβαιώνουν συγκεκριμένες θεωρίες συνωμοσίας. Ωστόσο, αποδεικνύουν αδιαμφισβήτητα ότι η CIA επί χρόνια απέκρυπτε στοιχεία και ψευδώς ισχυριζόταν πως δεν είχε σχέση με την DRE. Αυτή η συγκάλυψη ίσχυσε ακόμη και απέναντι σε επίσημες ερευνητικές επιτροπές, όπως η Επιτροπή Γουόρεν (1964), η Επιτροπή Τσέρτς (1975), η Επιτροπή της Βουλής για τις Δολοφονίες (1977–78) και το Συμβούλιο Επανεξέτασης της Δολοφονίας (έως το 1998).

Η έκταση της συγκάλυψης είναι ακόμη πιο συγκλονιστική: μετά το 1963, η CIA διόρισε τον Ιωαννίδη ως επίσημο σύνδεσμο με την Επιτροπή της Βουλής για τις Δολοφονίες — χωρίς να αποκαλύψει ποτέ ότι ο ίδιος είχε παίξει ρόλο στην επιχείρηση με την DRE και είχε ήδη γνώση για τον Όσβαλντ. Ο Ιωαννίδης καθυστέρησε εσκεμμένα την παράδοση εγγράφων και παραπλανούσε συστηματικά την επιτροπή. Ο Ρόμπερτ Μπλέικι, επικεφαλής νομικός σύμβουλος της επιτροπής, κατέθεσε ότι ο Ιωαννίδης τού είχε πει πως «δεν υπήρχε κανένα σχετικό αρχείο» για τον «Howard» και την DRE, και δεσμεύτηκε να συνεχίσει να αναζητεί στοιχεία — κάτι που προφανώς δεν έγινε ποτέ. Ο πρώην ερευνητής της επιτροπής, Νταν Χάρντγουεϊ, κατέθεσε πρόσφατα ότι ο Ιωαννίδης διηύθυνε μια μυστική επιχείρηση με στόχο την υπονόμευση της κοινοβουλευτικής έρευνας. Ακόμη πιο ειρωνικό είναι το γεγονός ότι, δύο χρόνια αργότερα, το 1981, η CIA τίμησε τον Ιωαννίδη με το Μετάλλιο Καριέρας της υπηρεσίας. Ο Ιωαννίδης απεβίωσε το 1990.

Η Ρεπουμπλικανή βουλευτής Άννα Πωλίνα Λούνα, η οποία επιβλέπει την κοινοβουλευτική επιτροπή που εξετάζει τα νέα έγγραφα, δήλωσε ότι ο Ιωαννίδης ήταν «1000%» αναμεμειγμένος στη συγκάλυψη της CIA. Παρότι αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι αποστάτες πράκτορες της CIA μπορεί να ενεπλάκησαν στη δολοφονία, κανείς δεν έχει αποδείξει ότι ο ίδιος ο Ιωαννίδης συμμετείχε άμεσα σε αυτήν. Ωστόσο, η κοινή θέση όλων — τόσο υπέρμαχων της θεωρίας του μοναχικού δράστη όσο και σκεπτικιστών — είναι ότι η CIA παραπλανούσε συστηματικά μετά τη δολοφονία.

Ο συγγραφέας Τζέραλντ Πόσνερ συνόψισε την κατάσταση λέγοντας: «Είναι η κλασική τακτική της CIA: ποτέ διαφάνεια, ποτέ αλήθεια. Συσκότιση, παραπλάνηση. Και όταν τελικά βγαίνουν τα έγγραφα, εκτίθενται».

Εκπρόσωπος της CIA δήλωσε ότι η υπηρεσία έχει πλέον συμμορφωθεί πλήρως και παρέδωσε όλα τα έγγραφα χωρίς λογοκρισία, σύμφωνα με την εντολή του Προέδρου Τραμπ — χαρακτηρίζοντας αυτή την ενέργεια ως «μια πρωτοφανή πράξη διαφάνειας». Παραμένει να δούμε αν αυτή η «διαφάνεια» θα φέρει επιτέλους στο φως όλες τις πτυχές μιας από τις πιο μυστηριώδεις υποθέσεις στην ιστορία των ΗΠΑ.