Η απόλυτη φρίκη του Χονγκ Κονγκ: Ζωντανοί-νεκροί σε «σπίτια-φέρετρα». Στο Χονγκ Κονγκ, μια πόλη που για 14η συνεχή χρονιά κατέχει την κορυφή της λίστας με τις ακριβότερες στον κόσμο, κρύβεται μια ζοφερή πραγματικότητα: περισσότεροι από 200.000 κάτοικοι ζουν σε συνθήκες ακραίας στενότητας και εξαθλίωσης, σε κατοικίες γνωστές ως «coffin homes» (σπίτια-φέρετρα). Πρόκειται για μικροσκοπικά δωμάτια, χωρισμένα σε κουτιά λίγων τετραγωνικών μέτρων, όπου δεν υπάρχει επαρκής χώρος ούτε καν για μια βαλίτσα. Η κατάσταση αυτή αποτελεί μια κραυγαλέα αντίθεση με τον πλούτο της πόλης, αναδεικνύοντας παράλληλα ένα από τα υψηλότερα ποσοστά κοινωνικής ανισότητας στον πλανήτη.

Η απόλυτη φρίκη του Χονγκ Κονγκ: Ζωντανοί-νεκροί σε «σπίτια-φέρετρα»

 

Οι λεγόμενες υποδιαιρούμενες κατοικίες έχουν αποκτήσει διαβόητη φήμη λόγω των αστρονομικών τους ενοικίων. Ο YouTuber Drew Binsky, σε πρόσφατο βίντεο, κατέγραψε τις σοκαριστικές συνθήκες στο εσωτερικό αυτών των διαμερισμάτων, περιγράφοντας το θέαμα ως «η θλιβερή πραγματικότητα της ζωής στο Χονγκ Κονγκ».

Όπως αποκάλυψε ο Binsky, οι ένοικοι πληρώνουν περίπου 250 ευρώ το μήνα για ένα χώρο-κουτί, σε ένα διαμέρισμα που φιλοξενεί συνολικά 26 τέτοιες «κατοικίες-φέρετρα». Στο βίντεο, ένας άνδρας φαίνεται ξαπλωμένος στο στενόχωρο κρεβάτι του, πλαισιωμένος από στοίβες προσωπικών αντικειμένων που καταλαμβάνουν τον ελάχιστο διαθέσιμο χώρο. Μια μικροσκοπική τηλεόραση, σχεδόν θαμμένη κάτω από καλώδια, βρίσκεται στην άκρη του κρεβατιού του.

Κάθε τέτοιο κουτί (pod) μπορεί να έχει εμβαδόν ακόμη και μόλις 1,4 έως 1,7 τετραγωνικά μέτρα, αρκετά μόνο για να ξαπλώσει κανείς και να αποθηκεύσει λίγα πράγματα. Τα περισσότερα από αυτά τα καταλύματα βρίσκονται σε παρατημένα, μισοερειπωμένα κτίρια στις υποβαθμισμένες εμπορικές συνοικίες της πόλης. Ακόμη πιο συγκλονιστικό είναι το γεγονός ότι ολόκληρες οικογένειες με μικρά παιδιά ζουν σε τέτοια ασφυκτικά δωμάτια, όπως η οικογένεια που ζει σε ένα δωμάτιο 11 τετραγωνικών μέτρων, στοιβαγμένη με όλα τους τα υπάρχοντα, σε συνθήκες πραγματικά αδιανόητες.

Οι χώροι αυτοί δεν διαθέτουν παράθυρα και επαρκή εξαερισμό, καθιστώντας τη διαβίωση σχεδόν αδύνατη κατά τους θερινούς μήνες. Πολλοί αναγκάζονται να αφήνουν τις ελαφριές συρόμενες πόρτες τους ανοιχτές για να αναπνέουν, χάνοντας κάθε αίσθηση ιδιωτικότητας. Οι ένοικοι μοιράζονται κοινές τουαλέτες, οι οποίες συχνά βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, γεμάτες έντομα και βρωμιά. Η υγρασία και η δυσοσμία αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα.

Σε πλήρη αντίθεση με την πολυτέλεια των πλούσιων και μεσοαστών κατοίκων του Χονγκ Κονγκ, που ζουν σε βίλες στα βουνά ή σε ευρύχωρα διαμερίσματα, οι «κατοικίες-φέρετρα» αποτελούν μια σκοτεινή υπενθύμιση της αποτυχίας της κρατικής στεγαστικής πολιτικής και της βαθιάς κοινωνικής ανισότητας.

Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να καταργήσει τα «coffin homes» μέχρι το 2049, εισάγοντας νέους κανόνες για το ελάχιστο εμβαδόν διαμονής και τις συνθήκες ασφάλειας στις υποδιαιρούμενες κατοικίες. Τοπικές αρχές αναφέρουν ότι έχουν εντοπίσει γη για την ανέγερση 308.000 κατοικιών δημόσιας στέγασης την επόμενη δεκαετία. Από το 2022, περίπου 49.000 άνθρωποι έχουν μετακινηθεί σε δημόσια ενοικιαζόμενα διαμερίσματα και άλλες 18.400 προσωρινές κατοικίες έχουν διατεθεί ως ενδιάμεση λύση.

Το Χονγκ Κονγκ έχει άλλωστε ένα παρελθόν υπερπληθυσμού, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίφημη Πολιτεία του Τείχους του Κάολον (Kowloon Walled City) – την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή που υπήρξε ποτέ, με 50.000 ανθρώπους να ζουν σε 300 διασυνδεδεμένα κτίρια μόλις σε 25,9 στρέμματα γης. Αυτό το παρελθόν, γεμάτο ανομία και στριμωγμένα νοικοκυριά, θυμίζει τις σημερινές παραγκουπόλεις της Μανίλα στις Φιλιππίνες. Αεροφωτογραφίες που κόβουν την ανάσα δείχνουν πόσο ασφυκτική μπορεί να είναι η ζωή σε τέτοιους αστικούς σχηματισμούς – κι όμως, για πολλούς, αυτή παραμένει η μόνη επιλογή. Η ελπίδα πλέον εστιάζεται στην υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδίων για ένα πιο ανθρώπινο μέλλον στέγασης.