Μπόρις Μπέκερ: Η Νταϊάνα, οι παπαράτσι και το “παιδί-θαύμα”. Ο άλλοτε θρύλος του τένις, Μπόρις Μπέκερ, προχώρησε σε μια συνέντευξη που σίγουρα θα συζητηθεί, παρομοιάζοντας την προσωπική του οδύσσεια με αυτή της αδικοχαμένης Πριγκίπισσας Νταϊάνα. Ο 57χρονος Γερμανός, ο οποίος κάποτε δόξασε τη χώρα του κερδίζοντας το Γουίμπλεντον στα 17 του και φτάνοντας στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, βρέθηκε το 2022 πίσω από τα κάγκελα. Καταδικάστηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο του Southwark για απόκρυψη πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων και δανείων από τους πιστωτές του, μετά την κήρυξη πτώχευσης. Μάλιστα, ο Μπέκερ υποστήριξε πως ο Βρετανός δικαστής που τον φυλάκισε, καταδίκασε ταυτόχρονα και «ολόκληρη την οικογένειά του».

Μπόρις Μπέκερ: Η Νταϊάνα, οι παπαράτσι και το “παιδί-θαύμα”

 

Μετά την πρόωρη αποφυλάκισή του, μόλις οκτώ μήνες μετά την ετυμηγορία, ο Μπέκερ μετακόμισε στο Μιλάνο, προσπαθώντας να επαναπροσδιοριστεί. Πλέον εργάζεται ως σχολιαστής τένις και πρεσβευτής για διάφορες εταιρείες αθλητικών ενδυμάτων. Σε μια πρόσφατη συνέντευξη, δίπλα στην τρίτη σύζυγό του, Λίλιαν ντε Καρβάλιο Μοντέιρο, ο Μπέκερ δήλωσε ότι έχει μετατρέψει την ιδιωτική του ζωή σε ένα «μικρό φρούριο». Αυτή η κίνηση ήρθε ως αντίδραση στο «ασφυκτικό» εμμονικό ενδιαφέρον του γερμανικού κοινού και στην αίσθηση προδοσίας από πρόσωπα που θεωρούσε φίλους.

Όταν ρωτήθηκε για τα παγκόσμια γεγονότα που τον σημάδεψαν, ο Μπέκερ ανέφερε τον τραγικό θάνατο της Νταϊάνα το 1997. Μάλιστα, εμβάθυνε στην αναλογία με τη ζωή της πριγκίπισσας:

«Γνώριζα την Νταϊάνα, συναντηθήκαμε μερικές φορές», δήλωσε ο Μπέκερ στο γερμανικό περιοδικό Stern. «Ήξερα ότι ήταν συνεχώς σε φυγή από τους παπαράτσι και ότι τίποτα δεν ήταν ταμπού για αυτούς τους ανθρώπους… Μπορούσα να μπω στη θέση της σε κάποιο βαθμό. Η ζωή ως δημόσιο πρόσωπο που καταδιώκεται σε κάθε στροφή είναι μέρος και της δικής μου ιστορίας».

Ο Μπέκερ υποστήριξε ότι, όπως και η Νταϊάνα, τον στοιχειώνει η ιδιότητά του ως παιδί-θαύμα. Αυτή η πρώιμη επιτυχία, αν και φέρνει δόξα, συνοδεύεται και από ένα βαρύ τίμημα, όπως επεσήμανε:

«Η ζωή στη λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας είναι επικίνδυνη», είπε. «Τα παιδιά-θαύματα δεν φτάνουν σε ιδιαίτερα μεγάλη ηλικία επειδή η ζωή τους κινείται με τόσο μεγάλη ταχύτητα. Δεν μπορείς να κατέβεις από τόσο ψηλά. Δεν μπορώ να πω “δεν θέλω να είμαι πια ένα παιδί-θαύμα, δεν θέλω όλη αυτή την παράλογη δημοσιότητα”. Αυτή η ελευθερία επιλογής δεν υπάρχει για κάποιον σαν εμένα».

Αναφερόμενος στην εμπειρία του στη φυλακή, ο Μπέκερ αποκάλυψε τον τεράστιο ψυχολογικό της αντίκτυπο. Η φυλάκιση δεν αφορά μόνο το άτομο, αλλά έχει καταστροφικές συνέπειες για όλη του την οικογένεια, όπως τόνισε με έμφαση:

«Αυτό που δεν κατάλαβε ο δικαστής, και κανείς άλλος έξω (δεν το κατάλαβε), είναι ότι όταν καταδικάζεις κάποιον, καταδικάζεις ολόκληρη την οικογένειά του», είπε. «Στην περίπτωσή μου ήταν τα παιδιά μου, η αδελφή μου, η μητέρα μου και, φυσικά, η σύζυγός μου. Σε αυτή την κατάσταση αναρωτιέσαι πολύ γρήγορα, πώς θα το αντιμετωπίσεις εσύ ο ίδιος;».