Το κοσμικό τέρας που καταπίνει ήλιους. Σε μια ανακάλυψη που συγκλονίζει τον κόσμο της αστρονομίας, επιστήμονες ισχυρίζονται ότι εντόπισαν τη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που έχει μετρηθεί ποτέ. Αυτό το κολοσσιαίο κοσμικό τέρας φωλιάζει στο κέντρο ενός γαλαξία, σε μια ιλιγγιώδη απόσταση 6 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, και η μάζα του υπολογίζεται σε απίστευτες 36 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου μας!

Το κοσμικό τέρας που καταπίνει ήλιους

Η εντυπωσιακή αυτή ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε στον γαλαξία που βρίσκεται στο προσκήνιο ενός σπάνιου βαρυτικού φακού, γνωστού ως Cosmic Horseshoe (Κοσμικό Πέταλο), το οποίο είχε ανακαλυφθεί για πρώτη φορά το 2007. Η έρευνα, με επικεφαλής τον Carlos R. Melo-Carneiro από το Ινστιτούτο Φυσικής του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου του Rio Grande do Sul, αξιοποίησε πληθώρα μοντέλων για τον ακριβή προσδιορισμό της μάζας της μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία.

Οι αστρονόμοι γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες κατοικούν στα κέντρα των πολύ μεγάλων γαλαξιών. Η μάζα τους συνήθως διαμορφώνεται από την ταχύτητα με την οποία κινούνται τα αστέρια στην καρδιά του γαλαξία, μια σχέση που καθορίζεται από μια μεταβλητή γνωστή ως MBH​–σe​ relation, από την αποτελεσματική διασπορά ταχύτητας των αστέρων. Ωστόσο, η μαύρη τρύπα του γαλαξία LRG 3-757 φαίνεται να μην υπακούει σε αυτούς τους καθιερωμένους κανόνες, υποδεικνύοντας ότι κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο συνέβη στο παρελθόν αυτού του συγκεκριμένου γαλαξία.

Υπάρχουν πολλές θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν το αδιανόητο μέγεθος αυτής της μαύρης τρύπας:

1. Σενάριο Πολλαπλών Συγχωνεύσεων: Μία από τις επικρατέστερες θεωρίες είναι ότι ο γαλαξίας LRG 3-757 έχει βιώσει πολλές διαδικασίες συγχωνεύσεων στο πέρασμα του χρόνου. Κατά τη διάρκεια τέτοιων κοσμικών συγκρούσεων, οι κεντρικές μαύρες τρύπες από κάθε γαλαξία μπορούν τελικά να συγχωνευθούν, δημιουργώντας μια ακόμα μεγαλύτερη μαύρη τρύπα. Ταυτόχρονα, οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις εκσφενδονίζουν τα κοντινά αστέρια προς τα έξω, μια διαδικασία γνωστή ως scouring. Αυτό μπορεί να διογκώσει τη μάζα της μαύρης τρύπας χωρίς να αυξηθεί η μέση αστρική ταχύτητα, εξηγώντας την ανωμαλία.

2. Διαταραχή του Σχηματισμού Αστέρων: Μια άλλη εξήγηση προτείνει ότι η ίδια η μαύρη τρύπα διαταράσσει τον σχηματισμό αστέρων και αλλάζει την εσωτερική δομή του γαλαξία, επιτρέποντάς της να αναπτυχθεί ανεξέλεγκτα.

3. Απομεινάρι Αρχαίου Κβάζαρ: Υπάρχει επίσης η συναρπαστική πιθανότητα αυτή η μαύρη τρύπα να είναι ένα απομεινάρι ενός αρχαίου κβάζαρ. Τα κβάζαρ ήταν εξαιρετικά φωτεινές, ενεργές μαύρες τρύπες από τις πρώτες δεκαετίες του σύμπαντος, οι οποίες μεγάλωσαν ραγδαία καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες ύλης. Σε αυτό το σενάριο, ο LRG 3-757 θα μπορούσε κάποτε να ήταν πολύ πιο ενεργός, με τη μαύρη τρύπα να κερδίζει μάζα πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορούσαν να εξελιχθούν τα γύρω αστέρια.

Η ανακάλυψη αυτής της κολοσσιαίας μαύρης τρύπας ανοίγει νέα παράθυρα στην κατανόηση της εξέλιξης των γαλαξιών και των υπερμεγεθών μαύρων τρυπών, θέτοντας ταυτόχρονα νέα ερωτήματα για το πώς μπορούν να φτάσουν σε τέτοια αστρονομικά μεγέθη. Τι άλλα μυστικά κρύβει το βαθύ διάστημα;