Γιώργος Ηλιόπουλος: Έτσι θυμάμαι τον Κώστα Καζάκο
Γιώργος Ηλιόπουλος: Έτσι θυμάμαι τον Κώστα Καζάκο. Ο γνωστός ηθοποιός σε μια χειμαρρώδη συνέντευξη στην “ONtime Σαββατοκύριακο”
Γιώργος Ηλιόπουλος: Έτσι θυμάμαι τον Κώστα Καζάκο. Είναι αεικίνητος και πολυτάλαντος. Ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, σεναριογράφος, ο Γιώργος Ηλιόπουλος ξέρει να λέει με αισιοδοξία «στην υγειά σου» στη ζωή, όχι μόνο με «Σφηνάκια», που τα έφτιαξε καταπληκτικά πριν από αρκετά χρόνια απογειώνοντας τη δημοτικότητά του, αλλά και σε ό,τι κάνει γιατί βάζει πολύ πάθος και μπόλικη… τρέλα.
Γιώργος Ηλιόπουλος: Έτσι θυμάμαι τον Κώστα Καζάκο
Σε μια χειμαρρώδη συνέντευξη, ο Γιώργος Ηλιόπουλος, ο αγαπημένος κουρέας Προκόπης από το Διαφάνι και τις «Άγριες Μέλισσες», μίλησε στην «ΟΝ Τime Σαββατοκύριακο» για όλα. Για τις δυσκολίες του -που δεν ήταν και λίγες-, τους φόβους του, τα «όχι», τις «αποστειρωμένες» σημερινές ελληνικές κωμωδίες στην τηλεόραση και τη σχέση τους με το… σεξ εξ αποστάσεως, τη νέα γενιά, το ριάλιτι που του προτάθηκε να παρουσιάσει, ενώ μας άνοιξε και το «Μαύρο Κουτί» της ζωής του, το οποίο, αν και είναι γεμάτο με πολύ πόνο, προσπαθεί να το κρύβει βαθιά στην ψυχή του, μέχρι να καταφέρει να το κλείσει οριστικά.
Ο Κώστας Καζάκος, ο δάσκαλός σου, ήταν εκείνος που καθόρισε τα βήματά σου στο θέατρο και παίξατε μαζί στο έργο σου «Το Μαύρο Κουτί» .
Ήταν ένας εκπληκτικός δάσκαλος, ένας εξαιρετικός άνθρωπος, άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης, ακόμα και στο τέλος του, το ότι χάρισε το σώμα του στην επιστήμη δείχνει πόσο αφοσιωμένος ήταν στις ιδέες του. Εγώ, παρόλο που ήμουν στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, θεωρώ ότι μορφώθηκα όταν μπήκα στη σχολή του. Άλλαξε όλη μου τη ζωή. Άλλαξε αυτό που ήθελα, με επαναπροσδιόρισε.
Τι σου έλεγε; Πώς αντέδρασε όταν είδε τα «Σφηνάκια»;
Γελούσε. Ήταν άνθρωπος ανοιχτόμυαλος. Εγώ είχα μια μανία, επειδή άρχισα να γράφω κιόλας, μου άρεσαν πάρα πολύ οι μεγάλοι ρόλοι γιατί ήταν πιο πολύπλοκοι. Και μου έλεγε «άσ’ τα αυτά, μην είσαι χαζός, κάνε πράγματα της ηλικίας σου. Είσαι και καλοφτιαγμένος, μην αρνείσαι τους ρόλους που θα σου δώσουν». Το έλεγε γιατί εγώ ήθελα πιο παράξενους ρόλους. Κι επειδή ήταν άνθρωπος της δουλειάς με τεράστια πείρα, όταν είδε τα «Σφηνάκια», κατάλαβε ότι δεν είναι εύκολο να κάνεις τον κόσμο να γελάει. Και μάλιστα με το τίποτα γιατί το μπάτζετ της σειράς ήταν ένα… σουβλάκι! Η επιτυχία οφειλόταν στην εξαιρετική ομάδα των ηθοποιών και στον καταπληκτικό παραγωγό που είχαμε. Επίσης, δεν είχα μόνο εξαιρετική τύχη στη δραματική σχολή αλλά και στην τηλεόραση, γιατί είμαι «παιδί» της Φρόσως Ράλλη, η οποία είναι σπουδαίο πλάσμα και το ξέρουν όλοι αυτό.
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.
