Κώστας Φλωκατούλας: Βλέπω δίπλα μου να επιβιώνουν συνεχώς οι λωποδύτες. Ο Κώστας Φλωκατούλας καθόλου δεν «τσιγκουνεύεται» τα λόγια του, όταν θέλει να εκφράσει καταστάσεις που τον πληγώνουν και να υποστηρίξει τις απόψεις του. Για όλα μίλησε στην «ΟΝ time» ο γνωστός ηθοποιός, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος. Για διαστρεβλώσεις των καιρών και ένοχα μυστικά, κερδισμένους και χαμένους, ειλικρίνεια και συμφέροντα, τίμιους που παλεύουν, αλλά και ψεύτες, κλέφτες και καταφερτζήδες, οι οποίοι πάντα είναι στον… αφρό.

Κώστας Φλωκατούλας: Βλέπω δίπλα μου να επιβιώνουν συνεχώς οι λωποδύτες

Μια συνέντευξη χωρίς «δηθενιές», έξω από τα δόντια, καθώς σε όλη τη ζωή του, όπως τονίζει, την αλήθεια αποζητάει και αυτή τον οδηγεί. Ακόμα κι αν κάποιες αλήθειες είναι πικρές όχι μόνο για τους άλλους αλλά και για τη δική του γενιά, που έκανε λάθη, αφήνοντας τη νέα γενιά να… συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Είστε πολλά χρόνια στο θέατρο… Είχατε υποψιαστεί ότι υπήρχε στο χώρο σας αυτό το «απόστημα» που έσπασε; Μιλάω για τις κακοποιήσεις που ήρθαν στην επιφάνεια με το #MeToo, όπου συνάδελφοί σας έχουν φτάσει στα δικαστήρια, τα οποία είναι σε εξέλιξη. Νιώθατε ότι υπήρχαν ένοχα, κρυφά μυστικά;

Στη ζωή, όπως και στο θέατρο, υπάρχουν όλα. Όπως και σε όλες τις δουλειές. Όμως, από έναν απλό τσακωμό μέχρι το βιασμό υπάρχει τεράστια απόσταση. Την απόσταση αυτή, λοιπόν, εμείς ως σύγχρονη κοινωνία την… πηγαίνουμε και τη φέρνουμε. Δηλαδή, ένα απλό γεγονός μπορεί να το… τεντώσουμε και να το κάνουμε, ας πούμε, βιασμό. Και ένα βιασμό να τον… ξετεντώσουμε και να τον κάνουμε απλό τσακωμό. Σε όλα αυτά το δικαστήριο προσπαθεί να βρει μια αλήθεια, μια ισορροπία των πραγμάτων. Κατά τη γνώμη μου, όμως, λόγω των δικηγόρων, δεν πρόκειται να βρεθεί η καθαυτό αλήθεια. Δηλαδή, με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, με τη δημοσιότητα, με αυτό το αίσχος κάποιων δημοσιογράφων που βγαίνουν και παραποιούν συνεχώς τα πράγματα -συγγνώμη για την έκφραση-, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι δημοσιογράφοι -φυσικά, όχι όλοι- παίρνουν τα γεγονότα και συνειδητά τα διαστρεβλώνουν. Λοιπόν, όλη αυτή η φήμη, όλη αυτή η διαστρέβλωση των γεγονότων, στο δικαστήριο βαραίνει. Δηλαδή, είτε από μαρτυρίες, είτε επειδή τα φουσκώνουν, είτε επειδή τα κρύβουν. Υπάρχει εκεί ένας φαύλος κύκλος. Νομίζω ότι τα πράγματα δεν είναι πλέον τόσο απλά ώστε να μπορέσει ένα δικαστήριο να αποφανθεί για το ποια είναι η αλήθεια. Και μάλιστα να τιμωρήσει ή να αθωώσει κάποιον. Ο νόμος γενικά αφήνει χιλιάδες «παραθυράκια», ώστε να μπορείς να στηριχτείς είτε για να αθωώσεις είτε για να ενοχοποιήσεις κάποιον. Και γι’ αυτό σας λέω, από έναν απλό τσακωμό μέχρι το βιασμό υπάρχει τεράστια απόσταση, όπου σαν κοινωνία και σαν δικαιοσύνη δεν μπορούμε να τη ζυγίσουμε και να τη φέρουμε στα ίσα μας. Έτσι είναι αυτή η χώρα. Και καθώς καταλαβαίνετε, έτσι απομακρυνόμαστε από την αλήθεια.

Δηλαδή, νιώθετε ότι στις μέρες μας απομακρυνόμαστε από την αλήθεια σε αυτήν τη χώρα;

Βεβαίως. Το νιώθω εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Γιατί όλα είναι λίγο της μόδας. Δηλαδή, η αλήθεια των πραγμάτων, έτσι όπως γίνεται, έχει μια διάρκεια δύο-τριών χρόνων. Μετά αλλάζει η άποψη και είναι μια άλλη αλήθεια, ενώ η πραγματική αλήθεια είναι μόνο μία. Στην εποχή μας και στη χώρα μας, δυστυχώς, οι αλήθειες διαρκούν λίγα χρόνια. Και έχουν γίνει και νόμοι γι’ αυτό. Έχουν γίνει νόμοι για παραγραφή αυτών των πραγμάτων. Έχουν γίνει νόμοι για άσυλο βουλευτών. Γιατί όλοι αυτοί οι νόμοι στοχεύουν στο «επίκαιρο» της αλήθειας.

Θα κάνουμε τη δουλειά μας με αυτή την αλήθεια γι’ αυτά τα τρία-πέντε χρόνια. Τα επόμενα πέντε θα αλλάξει αυτό. Έτσι συμβαίνει. Δυστυχώς, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι στις φυλακές και δικαιώνονται έπειτα από πάρα πολλά χρόνια. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Συμβαίνει και αλλού.

Τι συναίσθημα σας προκαλεί όλο αυτό που μου περιγράφετε;

Μου προκαλεί το συναίσθημα ότι μια ολόκληρη ζωή προσπαθώ να είμαι τίμιος και είμαι και παλεύω για να είμαι τίμιος. Χρειάζεται δηλαδή αγώνας για να είσαι τίμιος και παρ’ όλα αυτά νιώθω ότι αυτή η χώρα δεν θέλει τέτοιους ανθρώπους, τους απογοητεύει. Νιώθω λίγη απογοήτευση, διότι όλη μου τη ζωή παλεύω να είμαι ένας σωστός και τίμιος πολίτης, αλλά βλέπω δίπλα μου να επιβιώνουν συνεχώς οι λωποδύτες, οι ψεύτες, οι κλέφτες και οι καταφερτζήδες. Και αυτοί που επωφελούνται από την αλήθεια των πέντε χρόνων, την εφήμερη «αλήθεια». Όποιος παλεύει στη ζωή του για τη μοναδική αλήθεια, χαμένος βγαίνει. Και επειδή εγώ έχω μεγαλώσει και προσπαθώ, η μόνη μου ελπίδα είναι μήπως μπορέσουν τα παιδιά μου να αλλάξουν τον κόσμο και τα πράγματα αυτά, γιατί η δική μου η γενιά δεν τα κατάφερε. Η δική μου η γενιά έφτιαξε μια κοινωνία για την οποία δεν είμαστε καθόλου υπερήφανοι. Και τα παιδιά μας τώρα υποφέρουν απ’ αυτόν ακριβώς το λόγο.

Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.

Ακολουθήστε την ontime24 στο Google News!