Το “θαύμα” της Αγίας Τερέζας της Άβιλα
Το “θαύμα” της Αγίας Τερέζας της Άβιλα. Το σώμα της εκτίθεται για πρώτη φορά μετά από έναν αιώνα, πυροδοτώντας επιστημονικό ενδιαφέρον και θρησκευτική ευλάβεια
Το “θαύμα” της Αγίας Τερέζας της Άβιλα. Το σώμα της Αγίας Τερέζας του Ιησού – γνωστής και ως Αγίας Τερέζας της Άβιλα – εκτέθηκε πρόσφατα για πρώτη φορά στο κοινό μετά από περισσότερα από εκατό χρόνια, προκαλώντας δέος και θαυμασμό τόσο στους πιστούς όσο και στους επιστήμονες.
Το “θαύμα” της Αγίας Τερέζας της Άβιλα
Η αγία, που απεβίωσε το 1582, ανασύρθηκε από την εκκλησία όπου αναπαυόταν στην Ισπανία τον Αύγουστο, σχεδόν 440 χρόνια μετά τον θάνατό της, και όλοι έμειναν άφωνοι από την εξαιρετική διατήρηση του σώματός της.
Οι φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα παρουσιάζουν το λείψανο της Αγίας μέσα σε μια αργυρή λάρνακα, περικλεισμένη σε μαρμάρινη κατασκευή. Το πρόσωπό της παραμένει “ευδιάκριτο” ενώ τα άκρα της εμφανίζονται “άφθαρτα”, γεγονός που αναζωπύρωσε τη φήμη της ως ένα από τα θαύματα του Θεού. Το πλήθος συγκεντρώθηκε στη Βασιλική του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Άλμπα δε Τόρμες της Σαλαμάνκα για να προσκυνήσει την αγία.
Η ανακομιδή πραγματοποιήθηκε από τον πατέρα Μάρκο Κιέζα, Γενικό Μεταθέτη του Τάγματος, με την έγκριση της Επισκοπής της Άβιλα στις 28 Αυγούστου. Το άνοιγμα του τάφου έγινε με αυστηρά μέτρα ασφαλείας: για την πρόσβαση απαιτούνται συνολικά 10 κλειδιά – τρία ανήκουν στον Δούκα της Άλμπα, τρία στην πόλη Άλμπα δε Τόρμες, τρία στον Γενικό Πατέρα των Αποκαλυφθέντων Καρμελιτών στη Ρώμη και το τελευταίο, το λεγόμενο “κλειδί του Βασιλιά”, είναι απαραίτητο για την τελική πρόσβαση στη λάρνακα.
Το “θαύμα” της Αγίας Τερέζας της Άβιλα
Οι επιστήμονες που εξέτασαν το σώμα της παρατήρησαν ότι, αν και δεν υπάρχει χρωματισμός λόγω της μουμιοποίησης, τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι αναγνωρίσιμα. Ιατροί συνέκριναν φωτογραφίες από το 1914 με τις σύγχρονες, αν και η σύγκριση ήταν δύσκολη λόγω της παλαιότητας και της έλλειψης χρώματος στις παλιές εικόνες. Οι τότε φωτογραφίες δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμα, αλλά υπάρχει πρόθεση να δημοσιευτούν στο μέλλον.
Το σώμα μεταφέρθηκε σε ασφαλή χώρο για περαιτέρω επιστημονική ανάλυση. Δείγματα DNA και άλλες ιατρικές εξετάσεις αποσκοπούν στο να ρίξουν φως όχι μόνο στην κατάσταση της αγίας κατά τη διάρκεια της ζωής της, αλλά και στο πώς το σώμα της παρέμεινε σχεδόν αναλλοίωτο επί αιώνες. Οι αναλύσεις θα διαρκέσουν μήνες και γίνονται σε εργαστήριο στην Ιταλία.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, ανακαλύφθηκε ότι η Αγία Τερέζα υπέφερε από οστικές παραμορφώσεις γνωστές ως ασβεστοποιημένα αγκάθια στα πέλματα – χαρακτηριστικά ευρήματα σε ενδοσκελετούς αστεριών και αχινών. Αυτά τα επώδυνα εξογκώματα καθιστούσαν την βάδιση σχεδόν αδύνατη, γεγονός που αποδεικνύει την αυτοθυσία της, καθώς η ίδια ταξίδεψε ως το Άλμπα δε Τόρμες λίγο πριν το τέλος της ζωής της. Άλλα συμπτώματα που καταγράφηκαν στα γραπτά της ήταν σπασμοί, ζαλάδες, προβλήματα στομάχου και λιποθυμίες – όλα τα οποία η ίδια συνέδεε με τις μυστικιστικές εμπειρίες και τη βαθιά της πίστη.
Η αγιοποίηση της Τερέζας έγινε τον Μάρτιο του 1622. Θεωρείται προστάτιδα των παικτών σκακιού, των κεντητριών, των ορφανών, των μοναχών, των κατατρεγμένων πιστών και των ασθενών. Το γεγονός ότι το σώμα της δεν έχει υποστεί τις φυσιολογικές φθορές της αποσύνθεσης ενισχύει το θαύμα της αφθαρσίας, κάτι που αναγνωρίζεται από την Καθολική Εκκλησία ως σημάδι αγιότητας.
Η μελέτη συνεχίζεται και οι ειδικοί ευελπιστούν ότι τα ευρήματα θα συμβάλλουν στη διατήρηση ιερών λειψάνων στο μέλλον, ενώ ταυτόχρονα ρίχνουν φως σε άγνωστες πτυχές της ζωής και της πίστης της Αγίας Τερέζας.
Θεολόγος, μυστικίστρια και συγγραφέας
Η Αγία Τερέζα της Άβιλα (1515–1582), γεννημένη ως Τερέζα δε Θεσούδα Αουμέδα, ήταν Ισπανίδα μοναχή, θεολόγος, μυστικίστρια και συγγραφέας. Υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της Καθολικής Εκκλησίας και πρωτοστάτησε στη μεταρρύθμιση του Τάγματος των Καρμελιτών, ιδρύοντας τους Αποκαλυφθέντες Καρμελίτες (Discalced Carmelites), μαζί με τον Άγιο Ιωάννη του Σταυρού.
Από νεαρή ηλικία επιδόθηκε στη θρησκευτική ζωή και, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που την ταλαιπώρησαν, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην προσευχή, τη νηστεία και την πνευματική άσκηση. Έγραψε σπουδαία μυστικιστικά έργα, όπως “Το Βιβλίο της Ζωής”, “Το Κάστρο της Εσωτερικής Ψυχής” και “Ο Δρόμος της Τελειότητας”, τα οποία θεωρούνται θεμελιώδη στην καθολική πνευματικότητα.
Η Τερέζα διακρίθηκε για τη βαθιά της ένωση με τον Θεό, τις οράσεις και τις μυστικιστικές εμπειρίες της, τις οποίες υπερασπίστηκε σθεναρά σε μια εποχή δύσκολη για τις γυναίκες στον θεολογικό χώρο. Ανακηρύχθηκε Αγία το 1622 από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΕ’, και το 1970 έγινε μία από τις πρώτες γυναίκες που τιμήθηκαν με τον τίτλο της Διδασκάλισσας της Εκκλησίας (Doctor of the Church), αναγνώριση που αποδίδεται μόνο σε όσους έχουν ασκήσει καθοριστική επίδραση στη θεολογία.
Η ζωή και το έργο της Αγίας Τερέζας συνεχίζουν να εμπνέουν πιστούς και μελετητές σε όλο τον κόσμο.