Έτσι είπα “αντίο” στον πατέρα μου
Έτσι είπα “αντίο” στον πατέρα μου. Ο Γιώργος Γαλίτης περιγράφει τη μέρα που έχασε τον πατέρα του και έπαιξε σε παράσταση
Έτσι είπα “αντίο” στον πατέρα μου. Είναι γεννημένος κωμικός ηθοποιός! Δικαίως τον έχουν αποκαλέσει «Έλληνα Πίτερ Σέλερς» και «σύγχρονο Μπάστερ Κίτον», καθώς μπορεί με μια αυτοσχέδια κίνησή του να… πάρει μαζί του το κοινό. Ο Γιώργος Γαλίτης διαθέτει την ευγένεια, τη σοβαρότητα και τη φινέτσα των ηθοποιών «παλαιάς κοπής», όχι μόνο σπουδαίων Ελλήνων κωμικών αλλά και ξένων.
Έτσι είπα “αντίο” στον πατέρα μου
Κι αυτό γιατί έχει «μπολιαστεί» από το πνεύμα σπουδαίων εκπροσώπων του είδους: από τον Θύμιο Καρακατσάνη, τον Χάρρυ Κλυνν και τον Ευγένιο Σπαθάρη μέχρι τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Πίτερ Σέλερς, τον Μπάστερ Κίτον και τον Τζέρι Λιούις -που είναι οι αγαπημένοι του-, δημιουργώντας το δικό του ξεχωριστό κωμικό στιλ. Του αρέσει η «ετικέτα» του κωμικού ηθοποιού όχι μόνο γιατί κάνει τον κόσμο να γελάει, αλλά και για την… έκρηξη που του συμβαίνει στη σκηνή, καθώς ο ίδιος στη ζωή του είναι σοβαρός και σεμνός. Είναι… σίφουνας στο σανίδι, εκπληκτικός στις κινήσεις του, στις μιμήσεις και τις γκριμάτσες του, αιχμηρός, αλλά και απολαυστικός στο γράψιμό του και στις γελοιογραφίες του, που γίνονται viral στα social media. Σπάνια δίνει συνεντεύξεις, καθώς είναι χαμηλών τόνων, και προφυλάσσει την προσωπική του ζωή. Παρ’ όλα αυτά είπε πολλά στην «ΟΝ time Σαββατοκύριακο»∙ μοιράστηκε αλήθειες του και στιγμές του. Αναφέρθηκε στα «όχι» τα οποία είπε στην τηλεόραση, στην ταινία που ετοιμάζει, στον Θύμιο Καρακατσάνη, τον Χάρρυ Κλυνν και τον Λάκη Λαζόπουλο. Ακόμα μίλησε για «στημένα παπαράτσι», ενώ μας αποκάλυψε το λόγο που δεν έκανε οικογένεια, αλλά και τη δυσκολότερη στιγμή του.
Σας έχει συμβεί να πρέπει να βγείτε στη σκηνή και μέσα σας αλλά και στο καμαρίνι σας να κλαίτε;
Ναι, όταν πέθανε ο πατέρας μου και εγώ έπρεπε να ανέβω και να παίξω. Κακώς που μπαίνουμε οι ηθοποιοί σε αυτή τη διαδικασία γιατί έπρεπε να μην παίξω, αλλά το έκανα σαν ένα μικρό «αντίο», μια κίνηση αποχαιρετισμού στον πατέρα μου. Πιστεύω ότι κανένας ηθοποιός δεν πρέπει να μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία, ή και όταν είναι άρρωστος να παίζει, γιατί οι ηθοποιοί κάνουμε πολλές φορές τέτοιους ηρωισμούς, «μετρώντας» ακόμα και τον εαυτό μας. Αυτό που λένε ότι το θέατρο είναι πάνω απ’ όλα. Όχι, δεν είναι. Δεν θα πεθάνει κανείς αν δεν γίνει μια παράσταση, ούτε θα καταστραφεί κάποιος αν επιστραφούν τα εισιτήρια. Απλώς μας έχει μπει έτσι στο μυαλό. Θυμάμαι ότι εκείνη η παράσταση ήταν η πιο δύσκολη της ζωής μου. Είπα όμως στον εαυτό μου: «Θα παίξω μόνο για σένα, πατέρα».
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.
