Η τελετουργία της νεκρικής γαλήνης: Πώς ο Πάπας Φραγκίσκος επέλεξε να “φύγει”
Η τελετουργία της νεκρικής γαλήνης: Πώς ο Πάπας Φραγκίσκος επέλεξε να “φύγει”. Η τεχνική της θανατοπραξίας
Η τελετουργία της νεκρικής γαλήνης: Πώς ο Πάπας Φραγκίσκος επέλεξε να “φύγει”. Την Παρασκευή 25 Απριλίου, ολοκληρώθηκε η δημόσια προσκύνηση στη σορό του Πάπα Φραγκίσκου, μέσα στη μεγαλοπρεπή Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Το Βατικανό προετοιμάζεται πυρετωδώς για την σημερινή– Σαββατιάτικη – κηδεία του Ποντίφικα, σε μια τελετή που θα γραφτεί στην ιστορία όχι μόνο για τη σημασία της αλλά και για τις λεπτομέρειες της τελετουργίας που την πλαισιώνουν.
Η τελετουργία της νεκρικής γαλήνης: Πώς ο Πάπας Φραγκίσκος επέλεξε να “φύγει”
Ο εκλιπών Πάπας είχε ζητήσει με σαφήνεια να μην ακολουθηθεί η καθιερωμένη πρακτική ταφής των προκατόχων του. Συγκεκριμένα, απέρριψε την τοποθέτηση του σώματός του σε “καταπέλτη”, αλλά και τη χρήση του συνηθισμένου τριπλού φερέτρου – κατασκευασμένο από κυπαρίσσι, μόλυβδο και δρυ. Αντ’ αυτού, τοποθετήθηκε σε ένα λιτό ξύλινο φέρετρο με εσωτερική επένδυση από ψευδάργυρο. Η σορός εκτίθεται ανοιχτά, προκειμένου να αποδοθούν τα στερνά σέβη από το ποίμνιο, κατά τη διάρκεια της οστεοφορίας.
Για να επιτραπεί το δημόσιο προσκύνημα χωρίς να προκύψουν θέματα με την κατάσταση της σορού, εφαρμόστηκε η τεχνική της θανατοπραξίας – μια μέθοδος συντήρησης που, αν και συγγενεύει με την ταρίχευση, παρουσιάζει βασικές διαφορές. Δεν αφαιρούνται τα όργανα, ούτε χρησιμοποιούνται σκληρές χημικές ουσίες, όπως γινόταν παλαιότερα με φορμόλη ή αιθανόλη.
Αντίθετα, πρόκειται για μια πιο διακριτική και σύγχρονη πρακτική που διατηρεί το ανθρώπινο σώμα σε όσο το δυνατόν πιο φυσική μορφή. Μέσω της έγχυσης ειδικών συντηρητικών υγρών στο αρτηριακό δίκτυο και της πλήρους απολύμανσης, καθυστερείται η αποσύνθεση. Παράλληλα, εφαρμόζεται διορθωτικό μακιγιάζ και τα χαρακτηριστικά του προσώπου και των χεριών διαμορφώνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποπνέουν γαλήνη και ιερότητα.
Το τέλος μιας μακραίωνης παράδοσης ταρίχευσης:
Στο παρελθόν, η Καθολική Εκκλησία ακολουθούσε τη διαδικασία της ταρίχευσης για τους Πάπες – μια επεμβατική πρακτική που απαιτούσε την αφαίρεση των σπλάχνων και τη χρήση βαριών χημικών ουσιών για τη διατήρηση της σορού. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια δόθηκε έμφαση στον σεβασμό και την αξιοπρέπεια του σώματος. Έτσι, η Εκκλησία άφησε πίσω τις παλιές μεθόδους και προσανατολίστηκε σε πιο ήπιες τεχνικές, όπως η θανατοπραξία.
Το Βατικανό μπροστά στο άγνωστο:
Καθώς οι ώρες μετρούν αντίστροφα για την ταφή του Πάπα Φραγκίσκου, η Αγία Έδρα ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει έναν Ποντίφικα που άφησε το στίγμα του όχι μόνο μέσα από τον λόγο και τις πράξεις του, αλλά ακόμα και μέσα από τον θάνατό του. Η λιτότητα της σορού, η τεχνολογία της νεκρικής διατήρησης και η απουσία της παλιάς, “βαριάς” τελετουργίας, σηματοδοτούν ίσως μια νέα εποχή για την Καθολική Εκκλησία.