Χίλντα Ηλιοπούλου: Θυμάμαι να παίζω στο μιούζικαλ με τα δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό μου
Χίλντα Ηλιοπούλου: Θυμάμαι να παίζω στο μιούζικαλ με τα δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό μου. Η εξομολόγηση της ηθοποιού στην “ONtime Σαββατοκύριακο”
Χίλντα Ηλιοπούλου: Θυμάμαι να παίζω στο μιούζικαλ με τα δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό μου. «Κουβαλάει» ένα όνομα βαρύ, με μεγάλη ιστορία, γεμάτο φως, αγάπη, δόξα, ευγένεια και πολιτισμό. Έχει καταφέρει να το τιμήσει με το σεμνό χαρακτήρα της και τη δουλειά της. Η Χίλντα Ηλιοπούλου, κόρη του σπουδαίου ηθοποιού Ντίνου Ηλιόπουλου, είναι χαμηλών τόνων και διαθέτει την ευγένεια του πατέρα της. Είναι ευαίσθητη, ειλικρινής και δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από ηθοποιός. Έχει «μπολιαστεί» με τις αξίες και τα ταλέντα των παλιών ηθοποιών, ταλέντο κι αυτή από μικρή, όταν ο πατέρας της την «έκρυβε» στα σκηνικά, όπου κατάλαβε πως η σκηνή είναι κάτι μαγικό.
Χίλντα Ηλιοπούλου: Θυμάμαι να παίζω στο μιούζικαλ με τα δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό μου
Αυτή τη… μαγεία ακολούθησε και η ίδια, σαν κάτι φυσικό. Για όλα μίλησε η Χίλντα Ηλιοπούλου στην «ΟΝ time Σαββατοκύριακο», ανασύροντας μνήμες που χαϊδεύουν αλλά και «ματώνουν» την ψυχή της. Καλλιτέχνιδα από κούνια, έκανε αυτό που λέει η καρδιά της, αποφάσισε να πάρει… αποστάσεις όταν χρειάστηκε και κατάφερε να αντισταθεί σε καθετί φθηνό. Μας αποκάλυψε το λόγο που για χρόνια έφυγε από το θεατρικό χώρο, τον οποίο αγάπησε από παιδί, αναφέρθηκε στο #ΜeToo και τις δικές της εμπειρίες, στην ψυχοθεραπεία, που τη βοήθησε, και στη στιγμή που τα δάκρυα κυλούσαν σαν ποτάμι στα μάγουλά της πάνω στη σκηνή…
Υπήρξε κάποια στιγμή που βγήκες στη σκηνή και η ψυχή σου ήταν «κομμάτια», αλλά εσύ έπρεπε να κάνεις τον κόσμο να διασκεδάσει;
Βέβαια. Την πρώτη φορά που ο πατέρας μου ήταν στην εντατική, τέσσερα χρόνια πριν πεθάνει, εγώ έπαιζα στο μιούζικαλ «Grease», στο θέατρο «Βέμπο». Θυμάμαι που έφυγα από την εντατική, όπου μόλις τον είχαν ξυπνήσει έπειτα από πέντε μέρες σε κώμα, κι έπρεπε να τρέξω για να προλάβω την απογευματινή παράσταση∙ έξω ήταν κάμερες, δημοσιογράφοι, κόσμος, κι όλο αυτό είναι δύσκολο να το μοιραστείς, αλλά έπρεπε να τα καταφέρω. Θυμάμαι να παίζω στο μιούζικαλ με τα δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό μου, αλλά το θέατρο είναι «άγιο». Πιστεύω στο «άγιο» θέατρο, που είναι θεραπεία, λυτρωτικό. Το «Τhe show must go on» είναι το φάρμακό μας.
Νιώθεις ότι είναι μια αναγέννηση αυτή η επιστροφή σου στο θέατρο;
Ναι. Απόλυτη. Και πιστεύω ότι τώρα ήταν η σωστή στιγμή. Και γίνεται με τον καλύτερο τρόπο. Είναι μαγικές οι στιγμές που ζω στη συνεργασία μου με την Κερασία Σαμαρά. Δεν έχω περάσει τόσο καλά στη ζωή μου στο θέατρο ποτέ ξανά. Πιστεύω ότι τώρα μπορώ να υποστηρίξω καλύτερα τους ρόλους που θα μου δοθούν.
Η συνέχεια στην “ONtime Σαββατοκύριακο”.
