Γωγώ Ατζολετάκη: «Το χέρι της Παναγίας μάς έσωσε από βέβαιο θάνατο»
Γωγώ Ατζολετάκη: «Το χέρι της Παναγίας μάς έσωσε από βέβαιο θάνατο». Η ηθοποιός ανοίγει την καρδιά της και περιγράφει στιγμές που τη συγκλόνισαν
Γωγώ Ατζολετάκη: «Το χέρι της Παναγίας μάς έσωσε από βέβαιο θάνατο». Είναι «χορτασμένη» και ευτυχισμένη. Και πώς να μην είναι, αφού ό,τι κι αν έχει κάνει έγινε επιτυχία, καθώς δουλεύει με πάθος, ακόμα και τώρα που έχει κλείσει 50 χρόνια στο θεατρικό χώρο. Η Γωγώ Ατζολετάκη από νεαρή ηλικία προκαλούσε… ταραχές με την ομορφιά της, αλλά δεν στάθηκε εκεί.
Γωγώ Ατζολετάκη: «Το χέρι της Παναγίας μάς έσωσε από βέβαιο θάνατο»
Απέδειξε πως είχε πολλά να δώσει μέσα από την ψυχή της, τα χάρισε απλόχερα και εξακολουθεί να το κάνει. Υπήρξε «εργάτρια» του θεάτρου, που παρά τις μεγάλες επιτυχίες δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες της∙ σταρ της τηλεόρασης, που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, αλλά και πετυχημένη ραδιοφωνική παραγωγός και συγγραφέας. Και φυσικά, με καθετί που λέει, είναι ένας χείμαρρος συναισθημάτων και πράξεων που «χαϊδεύουν» την καρδιά της. Η ίδια μίλησε στην «ΟN time Σαββατοκύριακο» για όλα αυτά που την καθόρισαν, την ομορφιά, την τρέλα του έρωτα, το πάθος και τα… πατώματα, τον άνευ όρων θαυμαστή της που, όταν τον έχασε… γκρεμίστηκε, το θάνατο της αδελφής της, το χέρι της Παναγίας που την προστάτεψε και το σχέδιο του Θεού, τις μεγάλες ανατροπές στη ζωή της, τη δημοσιότητα, αλλά και την ενδοοικογενειακή βία, δίνοντας ένα μάθημα ζωής στις γυναίκες.
Έχεις βαθιά θρησκευτική πίστη, καθώς και εσύ και η κόρη σου Θεοδώρα έχετε ζήσει από θαύμα;
Ναι. Το 1979, που ήμουν σχεδόν τριών μηνών έγκυος, είχα ένα πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα, όπου τραυματίστηκα πολύ, αλλά σώθηκα και εγώ και το κοριτσάκι που κυοφορούσα. Ήταν το θαύμα της Παναγίας, το δικό της χέρι που μας κράτησε ζωντανές γιατί έγινε ανήμερα της γιορτής της Παναγίας, ξημέρωμα Δεκαπενταύγουστου. Γυρνούσαμε με το αυτοκίνητο από μια παράσταση, στη θέση του συνοδηγού ήταν ο Μάνος Βενιέρης και πίσω η Μάγδα Τσαγγάνη. Εγώ και ο Μάνος είχαμε τραυματιστεί και μείναμε αρκετές μέρες στο νοσοκομείο. Τη Θεοδώρα τη βαφτίσαμε στην Τήνο, γιατί είχα κάνει τάμα στην Παναγία να σωθεί το μωρό μου και κάθε Δεκαπενταύγουστο πάντα νηστεύω και κοινωνώ. Είναι ένα τάμα που το τηρώ εδώ και 46 χρόνια και θα το τηρώ όσο ζω, στη Χάρη της που μας έσωσε. Πιστεύω ότι το χέρι της Παναγίας μάς έσωσε από βέβαιο θάνατο. Νοσηλεύτηκα στο ΚΑΤ, έμεινα δέκα μέρες στο σπίτι για να γίνω καλά και να μπορέσω να συνεχίσω την παράσταση. Γλίτωσε το παιδί μου, παρόλο που χειρουργήθηκα και πέρασα πολύ δύσκολα. Από τη μία πιστεύω ότι μας έσωσε η Παναγία και από την άλλη, όταν συνήλθα και με ενημέρωσαν ότι ήταν θαύμα που βγήκαμε μέσα από το αυτοκίνητο ζωντανοί, θυμάμαι ότι τότε σκέφτηκα πολύ έντονα: «Θεέ μου, για να με κρατήσεις στη ζωή, σημαίνει ότι κάτι θες από μένα. Κάτι έχω να κάνω, διαφορετικά θα είχα πεθάνει… Μήπως, Θεέ μου, έχεις κάποιο σχέδιο για μένα; Σε παρακαλώ, δείξε μου τι θες». Δεν είναι θέμα τύχης. Υπάρχει κάποιος λόγος και σχέδιο Θεού.
Αυτή η δύσκολη εμπειρία τι σου έδωσε; Σε ωρίμασε;
Τότε ήμουν πολύ νέα και η ζωή απαιτούσε πολλά από εμένα. Είχα μπροστά μου μια γέννα, μετά ήρθε η κόρη μου, είχα υποχρεώσεις απέναντι στη δουλειά μου, στο θέατρο, απέναντι στη νέα οικογένειά μου, έπρεπε να ανταποκριθώ σε πάρα πολλά πράγματα. Έτσι, το τροχαίο αυτό ατύχημα μπορεί να βάρυνε για κάποιο διάστημα την ψυχή μου, αλλά το άφησα γρήγορα πίσω μου, γιατί η ζωή απαιτούσε να είμαι δυνατή και να προχωρήσω. Αυτά που με ωρίμασαν στη διαδρομή της ζωής μου ήταν οι ανατροπές. Δηλαδή, έπρεπε αρκετές φορές να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ότι συνεχώς έπρεπε να αντιμετωπίζω τις ανατροπές και ήρθαν αρκετές. Αυτές με ωρίμασαν και μου δίδαξαν την ταπεινότητα.
Η συνέχεια στην “ON Time Σαββατοκύριακο”.
