Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ο… ιπτάμενος μάγκας του σινεμά
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ο… ιπτάμενος μάγκας του σινεμά που τον ζήλευαν και τον είπαν «νεκρόφιλο». Ποιες ήταν οι αξέχαστες ατάκες του
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ο… ιπτάμενος μάγκας του σινεμά. Στο κινηματογραφικό πανί υποδυόταν το λαϊκό τύπο, το μάγκα. Στην πραγματικότητα, ο Αθηνόδωρος Προύσαλης ήταν ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος που προερχόταν από μια σχετικά ευκατάστατη οικογένεια. Γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη και ήρθε στην Ελλάδα το 1932. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Κοκκινιά, όπου ο μικρός Αθηνόδωρος είχε την ευκαιρία να μεγαλώσει ανάμεσα σε πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και να αποκτήσει μερικές από τις μερακλίδικες συνήθειές τους.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ο… ιπτάμενος μάγκας του σινεμά
«Εσύ, πάψε, θα σου ρίξω φλιτ», «Μια αψηλή τσιριμπίμ τσιριμπόμ», «Θα κανελώνανε το ρυζόγαλο;», «Μυρίζεις απήγανο», «Άρχισες πάλι το λιβανιστήρι;»… Αυτές είναι μόνο μερικές από τις αξέχαστες ατάκες του αγαπημένου μάγκα του ελληνικού κινηματογράφου Αθηνόδωρου Προύσαλη.
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1953 με το θίασο της Γιώτας Λάσκαρη στο έργο «Ο τρομερός καλόγερος». Το 1952 έπαιξε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου «Το στραβόξυλο». Υπήρξε ένας από τους πιο δημοφιλείς και πετυχημένους καρατερίστες, που στην πενηντάχρονη καριέρα του έπαιξε σε 100 ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και σε 20 του «κουλτουριάρικου», όπως αποκαλούσε το Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο.
Ο Ντίνος Δημόπουλος γράφει στο βιβλίο του «Ένας σκηνοθέτης θυμάται» (1998) για το «μάγκα» του Προύσαλη: «Ο Νίκος Φέρμας ήταν ο δάσκαλος. Ο άλλος ο μαθητής, εξίσου αυθεντικός με το δάσκαλο, αλλά πιο αλαφρύς, πιο ιπτάμενος, πιο ποιητικός. Ήταν ο Αθηνόδωρος Προύσαλης». Στα πρώτα του βήματα, συνεργάστηκε με την Κυβέλη, που του έδειχνε ιδιαίτερη αδυναμία. Ένας κακεντρεχής συνάδελφός του ζήλεψε που τον συμπαθούσε τόσο πολύ η ηλικιωμένη τότε Κυβέλη, ώστε του έβγαλε το παρατσούκλι «ο νεκρόφιλος». Ο Αθηνόδωρος πικράθηκε πολύ από αυτό το περιστατικό. Γι’ αυτό και πάντοτε έλεγε ότι δύο πράγματα σιχαινόταν στη ζωή του, τη ζήλια και την αχαριστία.
Παντρεύτηκε την Τούλα, μια καλόκαρδη κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη που, αν και κάποια στιγμή χώρισαν, δεν έπαψε να τον φροντίζει μέχρι το τέλος. Απέκτησαν μία κόρη, τη θεατρολόγο Εύη Προύσαλη, που της είχε μεγάλη αδυναμία.
Σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του είχε πει ότι δεν φοβάται το θάνατο, το μόνο που ήθελε ήταν να μην αρρωστήσει, να φύγει μια και έξω. Αυτό που τον πείραζε ήταν που είχε χάσει τους καλύτερούς του φίλους και ένιωθε ορφανός. Λίγους μήνες μετά, στις 5 Ιουνίου του 2012, έφυγε κι εκείνος από τη ζωή στα 86 του χρόνια.
