Έφεση της εισαγγελέως για τον πατέρα Αντώνιο!
Σφάλματα κατά την εκδίκαση σκέλους της υπόθεσης που αφορά τον πατέρα Αντώνιο εντόπισε η εισαγγελέας, Αγγελική Τριανταφύλλου
Δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο η θέση του ιδρυτή της οργάνωσης «Κιβωτός του Κόσμου», με τον πατέρα Αντώνιο να καλείται να δώσει εκ νέου εξηγήσεις για το σκέλος της πολύκροτης υπόθεσης, στο οποίο αθωώθηκε!
Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισαγγελέας Αγγελική Τριανταφύλλου εφεσίβαλλε της πρωτόδικης απόφασης που αθώωνε τον πατέρα Αντώνιο. Σημειώνεται πως ο ιερέας είχε καταδικαστεί σε 51 μήνες φυλάκιση με αναστολή.
Θυμίζουμε πως το δικαστήριο προ ημερών αποφάσισε να κρίνει ένοχο τον πατέρα Αντώνιο για δύο πράξεις που αφορούν σωματική βλάβη και τρεις πράξεις που αφορούν ηθική αυτουργία σε σωματική βλάβη και απειλή όταν ήταν στην «Κιβωτό του Κόσμου».
Συνολικά, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο είχε καταδικάσει τον πατέρα Αντώνιο για 5 από τις 19 πλημμεληματικές πράξεις που αντιμετώπιζε σχετικά με τα αδικήματα της φυσικής και ηθικής αυτουργίας σε απλή, βαριά και επικίνδυνη σωματική βλάβη σε βάρος ανηλίκων σε δυο δομές.
Όπως μεταξύ άλλων αναφέρει στην έφεσή της, σύμφωνα με πληροφορίες, οι αθωώσεις των κατηγορουμένων προέκυψαν «κατά εσφαλμένη εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού».
Κι αυτό γιατί από τα στοιχεία και τις μαρτυρίες κατά την αποδεικτική διαδικασία προέκυψε ξεκάθαρα ότι τα παιδιά που φιλοξενούνταν σε δομές της Κιβωτού ήταν θύματα καταναγκαστικής εργασίας και μάλιστα σε ακραίες συνθήκες, με βαριές δουλειές όπως γεωργικές εργασίες, με χρήση ακόμα και επικίνδυνων εργαλείων, για πολλές ώρες, ανεξαρτήτως ηλικίας και σε συνθήκες αφόρητης ζέστης.
Κατά την εισαγγελική λειτουργό, οι σκληρές εργασίες αμείβονταν με κουπόνια τα οποία είχαν ελάχιστο αντίτιμο. Έτσι, όσοι δεν ήταν αποδοτικοί, εξαναγκάζονταν να εργαστούν περισσότερο από τους άλλους σε βάρος της εκπαίδευσης τους.
«Προφανώς κάτι τέτοιο ενισχύει τα στοιχεία ιδρυματισμού και της αποκοπής των παιδιών σε πρόσβαση σε ουσιαστικές δεξιότητες», σημειώνει η εισαγγελέας.
Αναφέρει δε, ότι η γεωργική σχολή της Κιβωτού ήταν «όχι απλώς άτυπη… ούτε καν καν σχολή αλλά απλό πρόσχημα που διευκόλυνε στο να αποκρύπτεται και να δικαιολογείται η υπαγωγή των παιδιών συλλήβδην και χωρίς καν να ερωτηθούν στο καθεστώς αναγκαστικής και εξαντλητικής εργασίας».
Σχετικά με την απαλλαγή των κατηγορουμένων από τις κατηγορίες που αφορούν σε απομόνωση τεσσάρων παιδιών, η κ. Τριανταφύλλου αναφέρει πως από την ακροαματική διαδικασία προέκυψε ότι «η απομόνωση αποτελούσε ένα μέτρο σωφρονισμού της δομής» με την εισαγγελική λειτουργό να καταλήγει ότι:
«Οι κατηγορούμενοι τέλεσαν τις αποδιδόμενες σε αυτούς πράξεις για τις οποίες απαλλάχθηκαν και κατά συνέπεια έπρεπε να κηρυχτούν ένοχοι και να καταδικαστούν στην ανάλογη ποινή».
