Ο Λάκης Λαζόπουλος μίλησε για την επιστροφή του σε θέατρο και τηλεόραση, με μία παράσταση αλλά και μία σειρά που ετοιμάζει.
«Είμαι στα καλά μου μετά από αρκετό καιρό, μετά από όλα αυτά που περάσαμε, αλλά είμαι οκ τώρα», είπε ξεκινώντας την κουβέντα και αναφέρθηκε στην επιστροφή του στο θεατρικό σανίδι.
«Είναι περίεργο, είναι ωραίο αίσθημα. Είμαι με την Ελισάβετ Κωνσταντινίδη που περνάω τέλεια, είναι πολύ βασικό αυτό και πάντα ανακατεύομαι με αυτές τις γυναίκες που μου αρέσουν και περνάω και ωραία και έχω την ευτυχία πάντα να συνεργάζομαι με πολύ ωραίους ανθρώπους. Η Ελισάβετ ανήκει στους φίλους που γνωριζόμαστε χρόνια», είπε ο Λάκης Λαζόπουλος.
Η παράσταση λέγεται ‘Όταν πέθανα’ και κάνει πρεμιέρα στις 22 Δεκεμβρίου στο θέατρο «Βέμπο»
«Αυτός πεθαίνει, έτσι ξεκινάει το έργο. Αυτοκτονεί, πηδάει από ένα μπαλκόνι ψυχιατρείου που τον έχουν κλείσει, υποτίθεται, οι δικοί του για να κάνει ένα κόλπο με την Εφορία, και αυτοί του έχουν φτιάξει ένα ολόκληρο σκηνικό για να τον εγκλωβίσουν και να του πάρουν τα λεφτά, αλλά ουσιαστικά αυτός την ώρα που πεθαίνει ακούει κάτι που κρατάει το ακουστικό του νεύρο όρθιο», λέει ο δημοφιλής ηθοποιός Λάκης Λαζόπουλος σχετικά με την υπόθεση της παράστασης.
«Αυτό το ακουστικό νεύρο, συμπαρασύρει άλλα 38 νεύρα εκ των οποίων το ένα βρίσκεται στο χέρι του που χτυπάει την κάσα, τρομάζουν και τα υπόλοιπα και μαζεύονται καμία 300αρια νεύρα και τον κρατάν όρθιο και θέλει αυτός το διάστημα που δεν ξέρει αν θα ζήσει ή αν θα ξαναπεθάνει, να μάθει τι έγινε», ανέφερε ο Λάκης Λαζόπουλος.
«Η πρώτη έκπληξη είναι ότι στο τέλος καταλήγει στην πρώτη του γυναίκα, που είναι η Ελισάβετ, η οποία είναι κλεισμένη σε ένα μοναστήρι και εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός δεν είναι ο χαρακτήρας που μας περιγράφει ο ίδιος αλλά αυτός που έχει δει η γυναίκα. Αυτό που προσπαθώ να πούμε είναι ότι ο καθένας έχει μια αντίληψη για τον εαυτό του αλλά το σημαντικό είναι ο καθρέφτης σου, που είναι η γυναίκα, τι έχει δει από σένα. Στο τέλος υπάρχει και μια άλλη έκπληξη», είπε ο Λάκης Λαζόπουλος.
Για τα λάθη που έχει κάνει στη ζωή του και αν θα άλλαζε κάτι από αυτά, ο Λάκης Λαζόπουλος σημειώνει:
«Εγώ πάντα έχω μία διαίσθηση για τους ανθρώπους αλλά παράλληλα ακολουθώ τη λογική μου. Είναι τελείως σουρεάλ αυτό… Θα τα έκανα όλα ίδια γιατί αυτό είναι μέρος μιας διαδρομής. Δεν μπορείς να πεις ότι εγώ αυτό το μέρος που είναι λίγο ανώμαλο και λίγο έμπλεξε εδώ, δε γίνεται. Ειδικά τις μετωπικές συγκρούσεις θα τις έκανα οπωσδήποτε. Αν δε συγκρουστείς, δεν μπορεί να παραχθεί ούτε καινούργια σκέψη, ούτε θα σε θυμάται κανείς. Η παρεξήγηση είναι αυτή που μένει στην ιστορία. Πρέπει να δείξεις τη διαφορά και τη διαφορετικότητά σου, να την επιβάλεις αν χρειαστεί, και να χάσεις. Είναι όλα μέσα στο παιχνίδι. Εκείνο που δεν είναι μέσα στο παιχνίδι είναι η σιωπή και η βουβαμάρα».
Όπως λέει ο ίδιος: «Υπάρχουν περίοδοι που σιωπώ. Αυτή είναι μια περίοδος σιωπής. Τα περισσότερα χρόνια υπάρχει μια σιωπή γιατί όλοι νιώθουν καλά, υπάρχει μια διάσπαρτη ευδαιμονία που μοιράζεται από τα κανάλια σαν χριστουγεννιάτικο δώρο. Σαν άνθρωπος δε μιλάω αν δεν έχω λόγο», κατέληξε ο Λάκης Λαζόπουλος.
Ο Λάκης μίλησε και για ενδεχόμενη επιστροφή του στην τηλεόραση.
«Γράφω τη σειρά και την πριμοδοτώ θα ανακοινωθεί, ελπίζω, μέσα στις αρχές του καινούργιου χρόνου. Δεν μπορούμε να πούμε κάτι».
Όσο για το αν του λείπει η τηλεόραση;
«Μου λείπει η τηλεόραση η κωμωδία. Ωραίο είναι το δράμα και μου αρέσει πάρα πολύ που έχουν επιστρέψει οι ηθοποιοί. Εγώ ήμουν πάντα των σειρών. Δεν μπορώ τα ριάλιτι, δε μου αρέσει καθόλου, τα βαριέμαι, δεν έχω δει ποτέ μου. Το θέμα είναι ότι μόλις μπεις στην τηλεόραση ‘ρολοποιείσε’, ότι πρέπει να κάνεις κάτι παραπάνω από αυτό που είσαι. Έτσι και αλλιώς, όλοι οι άνθρωποι είναι πολύ καλοί ηθοποιοί, εκτός από ορισμένους ηθοποιούς που είναι κακοί.
»Δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση, μηδέν. Όσο και να φανεί απίστευτο αυτό που θα πω, δεν έβλεπα ποτέ μου τηλεόραση. Αυτό που έβλεπα ήταν αυτά που οι συνεργάτες μου φέρνανε για να δω, το υλικό, πάρα πολλές ώρες».
Για την κοινωνία, είπε: «Ο Έλληνας είναι ανά περιόδους ανοιχτός. Αν χρειαστεί να είναι ανοιχτός, θα κάνει και τον ανοιχτό, κατά βάση όμως είναι συντηρητικός άνθρωπος και χρειάζεται πάντα μια εποχή για να αναδείξει τον εαυτό του, μια πτυχή του. Είναι η εποχή η οποία αναγκάζει τους ανθρώπους. Οπωσδήποτε όμως η νεότερη γενιά έχουμε πλέον αποστάσεις».
