Ο Γιάννης Σμαραγδής στα Παραπολιτικά: Το Νetflix εκπλήρωσε την επιθυμία της αείμνηστης γυναίκας μου
Ο Γιάννης Σμαραγδής μίλησε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας Παραπολιτικά. Tρία φιλμ του σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή προβάλλονται στο Netflix από την 1η Αυγούστου. Πρόκειται για τις ταινίες «El Greco», «Καζαντζάκης» και «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι».
Η δημοφιλής πλατφόρμα επέλεξε να ξεκινήσει με το επικό έργο εποχής «El Greco», παρότι είναι πλέον 16 ετών, κι αυτό γιατί, όπως ανακοινώθηκε από την ίδια την εταιρεία, πρόκειται για «μεγάλη ταινία». Το Netflix επιβεβαιώθηκε για την επιλογή του, καθώς το φιλμ βρέθηκε αμέσως στην 6η θέση του Top 10 σε ό,τι έχει να κάνει με τις προτιμήσεις των θεατών.
Ο Γιάννης Σμαραγδής μιλά στα «Π» για το νέο του επίτευγμα, τους κριτικούς κινηματογράφου και την αγαπημένη του σύζυγο, Ελένη, που έφυγε από τη ζωή πριν από περίπου έναν χρόνο.
Η ταινία σας «El Greco» βρέθηκε στο Τop 10 του Netflix. Οταν προβλήθηκε, το 2007, έκανε ρεκόρ εισιτηρίων στην Ελλάδα με 1.200.000 θεατές, το οποίο δεν έχει ξεπεραστεί μέχρι σήμερα. Πώς αισθάνεσθε;
Αισθάνομαι την ίδια ικανοποίηση που αισθάνθηκαν οι 1.200.000 θεατές που είδαν την ταινία στους κινηματογράφους. Η χαρά είναι επίσης μεγάλη, γιατί το Netflix τη χαρακτήρισε μεγάλη ταινία και, κυρίως, την πρότεινε στους θεατές του ως μια ταινία που, όταν πρωτοβγήκε στους κινηματογράφους, οι κριτικοί την έθαψαν, γι’ αυτό ακριβώς και το Netflix την προτείνει ως μια ταινία υποτιμημένη αδίκως.
Οταν βγήκε η ταινία στην Ελλάδα, οι κριτικοί κινηματογράφου σάς κατασπάραξαν. Τι έχετε να πείτε τώρα;
Εχω να πω ότι αυτοί έχασαν, όχι η ταινία. Οι ταινίες είναι αυτοπροστατευόμενες και κρίνονται μόνο από τον χρόνο. Εχασαν οι κριτικοί, γιατί δεν πήραν τη χαρά που πήραν οι άνθρωποι που έβαλαν την αγάπη τους στην ταινία και πήραν ως αντίδωρο αγάπη και καλοσύνη. Ενώ οι κριτικοί έστειλαν την αρνητικότητά τους και γύρισε πίσω σε αυτούς. Το επιμύθιο, δηλαδή, είναι να αγαπάμε, για να μας έρθει αγάπη, και όχι να μισούμε, για να μας έρθει μίσος.
Στενοχωρηθήκατε που δεχτήκατε πόλεμο;
Ο πόλεμος που δέχτηκα με βοήθησε να μείνω σταθερός στις δικές μου αξίες και δεν μπήκα στη δική τους κακότητα. Ο μόνος άνθρωπος που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και με δικαιοσύνη είναι ο Γιάννης Ζουμπουλάκης.
Στις ταινίες η αείμνηστη σύζυγός σας, Ελένη, ήταν πάντα δίπλα σας. «Εφυγε» πριν από έναν χρόνο. Τι θα θέλατε να της πείτε;Η Ελένη, πριν «φύγει», άφησε πίσω της δύο επιθυμίες. Η μια επιθυμία της ήταν να παιχτούν οι ταινίες μας στο Netflix, που θριαμβικά υλοποιήθηκε. Η δεύτερη επιθυμία της ήταν να γίνει η ταινία «Καποδίστριας», γιατί, διορθώνοντας το σενάριο, είπε «αυτή θα είναι η καλύτερή μας ταινία». Και προσπαθώ, απευθυνόμενος στην κρυστάλλινη ψυχή της, να υλοποιήσω αυτή της την τελευταία επιθυμία.
Τι σας λείπει περισσότερο από εκείνη;
Μου λείπει το φτερούγισμα της ψυχής της, που σε ό,τι έκανα με προστάτευε και με οδηγούσε να συνομιλώ μόνο με τον ανώτερό μου εαυτό και όχι με τον κατώτερό μου εαυτό και γι’ αυτό της είμαι αιωνίως ευγνώμων.
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σας;
Δεν έχω. Η αγωνία μου είναι να γίνει η ταινία «Καποδίστριας», αφιερωμένη στη γυναίκα μου, Ελένη, και να κλείσω ως σκηνοθέτης.
Τι είναι για εσάς ο Καποδίστριας;
Η Ελλάδα ευλογήθηκε με τη γέννηση του Ιωάννη Καποδίστρια. Ολη του η ζωή ήταν ένα στρατήγημα. Ενα στρατήγημα του Θεού για να μπορέσει η Ελλάδα να σταθεί όρθια και γι’ αυτό ο Καποδίστριας εξετέλεσε την εντολή, έριξε τον σπόρο, μετά ανέβηκε τον γολγοθά του και ακέραιος, άσπιλος και λευκοφόρος επέστρεψε στην κεντρική πηγή, στο θείο. Γι’ αυτό και όσο ζούσε, από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του, υπηρετώντας το σχέδιο του Θεού, οργάνωσε, στην ουσία, την Ελληνική Επανάσταση και όταν έλαβε την εντολή να κυβερνήσει επιτέλεσε την αποστολή του με ανιδιοτέλεια και δοτικότητα, υπηρετώντας με τιμή την ανώτερη αξία των Ελλήνων, που είναι η προάσπιση της Ελλάδος και του Ελληνισμού, και μας άφησε την ευθύνη για να μη χαθεί ο ευλογημένος σπόρος που έριξε…
Το έργο αυτό δεν είναι ακόμα μία ταινία. Είναι μια κατάθεση ψυχής, μια προσπάθεια ανάδειξης των εσώτερων αόρατων πραγμάτων που εντέλει ορίζουν τη διαδρομή του καθενός μας. Επ’ αφορμή της ταινίας για τον ογκολιθικά ανεξίτηλο κυβερνήτη, η ζωή τα έφερε έτσι ώστε σε ανώτερους πνευματικούς τόπους να γνωρίσω ανθρώπους σε ιερή αποστολή να επαναφέρουν τις ανθρώπινες υπάρξεις στο φωτεινό μονοπάτι του Θεού. Εις εξ αυτών, αποσυρμένος, αλλά εσαεί παρών, δρα αφανώς για τη σύζευξη του αρχαίου ελληνικού αισθήματος με την ελευθερία της ορθόδοξης πίστης, που η πνευματική αυτή οντότητα στον καιρό, η προσφορά του θα γίνει φωτεινός φάρος του μέλλοντος.
Η εκτίμηση που του έχω προέρχεται όχι μόνο από το ότι επεξεργάζεται την εσώτερη σχέση του Σωκράτη με τον Χριστό και την Ορθοδοξία, αλλά και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι προσωπικά βοηθήθηκα να κατανοήσω το βάθος της ψυχής του Καποδίστρια και τις άγνωστες εσώτερες πλευρές του. Κυρίως γιατί βεβαιώθηκα πως μόνο οντότητες με ανώτερη αποστολή μπορεί να φέρουν την αληθινή λύτρωση στην πάσχουσα ανθρωπότητα.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 19/8
