Ζάππειο: Το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου η παρουσίαση του βιβλίου «Το Λευκό Δωμάτιο» του Αλέξη Σταμάτη
Το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2022 και ώρα 7 μ.μ το μυθιστορηματικό θρίλερ του Αλέξη Σταμάτη «Το Λευκό Δωμάτιο» που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς θα παρουσιαστεί στο φεστιβάλ βιβλίου, στη σκηνή «Κοσμάς Πολίτης» στο Ζάππειο.
Με τον συγγραφέα θα συνομιλήσουν οι: Μάνος Καρατζογιάννης, ηθοποιός, σκηνοθέτης και Φωτεινή Τσαλίκογλου, συγγραφέας, καθηγήτρια Ψυχολογίας.
Το καινούργιο βιβλίο του Αλέξη Σταμάτη «Το Λευκό Δωμάτιο» σε ελάχιστο χρόνο από την κυκλοφορία του,αγκαλιάστηκε με θέρμη από τους αναγνώστες και τους κριτικούς.Ένα λογοτεχνικό θρίλερ που συναρπάζει με την δράση του αλλά και με την εξαιρετικά πρωτότυπη πλοκή του!
Ο Αλέξης Σταμάτης δίνει μια δεύτερη ευκαιρία ζωής μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του σε εμβληματικούς θεατρικούς και μυθιστορηματικούς ήρωες, που όλοι έχουμε αγαπήσει, τοποθετώντας τους σε μία πανσιόν.
Οι χαρακτήρες των βιβλίων και των θεατρικών έργων συλλαμβάνονται από τους δημιουργούς τους για να ζήσουν στις σελίδες και στη σκηνή. Οι σημαντικότεροι από αυτούς ζουν για πάντα στην ψυχή των αναγνωστών και των θεατών τους. Τι γίνεται όμως μετά με τα ανύπαρκτα αυτά πλάσματα, η ζωή των οποίων δεν υπάρχει παρά μονό στο μυαλό του συγγραφέα-νονού τους; Πού πάνε όταν αυτός που τους επινόησε τους παραδίδει στο κοινό;
Στο Λευκό δωμάτιο οι χαρακτήρες και οι ρόλοι μεταφέρονται σ’ ένα καταφύγιο-κάστρο, στην αχανή πανσιόν της αινιγματικής κυρίας Φλόρας.
Εκεί, η Έντα Γκάμπλερ θα συνομιλήσει με αλλά θρυλικά πρόσωπα, που θα συγκρουστούν και θα ομονοήσουν για τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της ύπαρξης, τις αναταράξεις και τις ανατροπές της ζωής.
Ένα λογοτεχνικό θρίλερ, όπου η αγωνία εξαρτάται από την ανάγκη της κεντρικής ηρωίδας ν’ αποκτήσει έναν πραγματικό εαυτό, να ζήσει, να ερωτευτεί, να υπάρξει ως οντότητα. Σ’ έναν κόσμο όπου κυριαρχεί το επινοημένο, πόσο δύσκολο είναι ν’ αποδράσει το αληθινό;
ΕΓΡΑΨAΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Γραμμένο με τη γλωσσική αισθητική της θεατρικής προφορικότητας και με μια διάχυτη αίσθηση στοχασμού να διαπερνά τις σελίδες του Το λευκό δωμάτιο είναι ένα βιβλίο κυρίως για τη δύναμη της αλήθειας και για τη μεταμορφωτική της δράση. Μια πρωτότυπη αλληγορία για τον εγκλεισμό, τις μάσκες της κοινωνικότητας, την ανάγκη να διεκδικήσει κανείς την υπαρκτική του ταυτότητα και ταυτόχρονα να νιώσει την ίδια του τη ζωή μέσα από τον έρωτα, την εμπειρία, το όνειρο που μετατρέπεται σε καθημερινότητα και φέρνει την ανυπαρξία στο προσκήνιο της ζωής.
ΤέσυΜπάιλα, literature.gr
Κι αν το έργο παραπέμπει εν πρώτοις σε μια θεατρική ενδοσκόπηση -εξάλλου, όπως και να το κάνουμε, εκκινεί από την αγάπη για το θέατρο και την καλή γνώση των προσώπων του-, δημιουργεί ωστόσο εξαρχής την εντύπωση πως δεν στοχεύει σε αυτό που λέει, αλλά σε κάτι άλλο που υπονοεί. Σε μια ψυχαναλυτική οπτική ας πούμε, το «Λευκό δωμάτιο» παρουσιάζει τη διαδικασία συνειδητοποίησης του προσώπου ως καταπιεστικού ρόλου. Και από την υπαρξιακή πλευρά ιδωμένο, το ίδιο έργο μιλάει για την αδυναμία του ανθρώπου να απαλλαγεί από το βάρος της συγκεκριμένης ύπαρξης, για το διαρκές μαρτύριο να ακολουθεί μια δεσμευτική καθήλωση από την «κόλαση των άλλων».
Οπως και να το δούμε, σαν θεατρική, ψυχαναλυτική ή υπαρξιακή παραβολή, το «Λευκό δωμάτιο» είναι μια πυκνή, ουσιαστική και ευφάνταστη ιστορία, με πολλές σκοτεινές πλευρές και μια χαραμάδα φωτός στο τέλος. Την επιμονή της Εντας να αντισταθεί, να παλέψει και να ηττηθεί, μαχόμενη για όσα εξαρχής ο δημιουργός της της υποσχέθηκε…
Γρηγόρης Ιωαννίδης, Εφημερίδα των Συντακτών
Ένα έξοχο μυθιστόρημα, μια αλληγορία εγκλεισμού με πρωταγωνίστριες την Έντα Γκάμπλερ και την Μπλανς Ντιμπουά που αποκαλύπτει την κουζίνα της δημιουργίας του συγγραφέα και του ηθοποιού μέσα από το θέατρο, τους χαρακτήρες, την επινόηση και την πραγματικότητα. Εντέλει μέσα από την ίδια τη ζωή.
Ίσως το καλύτερο ως τώρα βιβλίο του Αλέξη Σταμάτη που είμαι βέβαιη πως θα γίνει το μπεστ σέλερ του φθινοπώρου και του χειμώνα. Επιτέλους ένα έργο με οικουμενική στόχευση που ξεφεύγει εντελώς από τις κλισέ θεματολογίες των καιρών. Ένα βιβλίο, που με την κατάλληλη προώθηση μπορεί να έχει και πολύ καλή τύχη και στο εξωτερικό, όπου η λογοτεχνία μας οφείλει να φανεί μετά από χρόνια μερικής καθίζησης.
Γιούλη Τσάκαλου, Ελεύθερος Τύπος
