Η συνάντηση υπό βροχήν με τον Άγιο Ραφαήλ – Συγκινεί η ιστορία του Χρήστου από την Πάτρα που γνώριζε το τέλος του
Ρίγη συγκίνησης προκάλεσε το περασμένο Σάββατο η κίνηση του μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομου να γονατίσει και να προσευχηθεί μπροστά στο μνήμα ενός νέου ανθρώπου που είχε φύγει από τη ζωή το βράδυ της Ανάστασης. Η σπαρακτική εικόνα του ιεράρχη και τα λόγια του προς την οικογένεια του αδικοχαμένου Χρήστου Σταυρόπουλου έκαναν γνωστή τη συγκλονιστική ιστορία του 31χρονου αθλητή που στα 19 χρόνια του είχε συναντήσει σαν σε όραμα τον Άγιο Ραφαήλ, ο οποίος φέρεται να του είχε αποκαλύψει κι ένα βαρύτατο μυστικό.
Η είδηση του θανάτου του άτυχου Χρήστου βύθισε στο θρήνο συγγενείς και φίλους, ωστόσο ήταν αυτό που είχε βιώσει σε νεαρή ηλικία που συντάραξε τον μητροπολίτη Πατρών, ο οποίος το Σάββατο τέλεσε τρισάγιο στη μνήμη του κάνοντας μνεία στη θαυμαστή συνάντηση του νεαρού με τον Άγιο Ραφαήλ. Ο ίδιος είχε χοροστατήσει και στην εξόδιο ακολουθία που κατά σύμπτωση είχε τελεστεί την Τρίτη του Πάσχα, ημέρα εορτής του Αγίου Ραφαήλ, στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Σκιόεσσας στη Βούντενη.
Ο Χρήστος Σταυρόπουλος, πυγμάχος και σεφ, είχε αφήσει στην άσφαλτο την τελευταία του πνοή, την ώρα που πήγαινε στο πατρικό του για να κάνει Ανάσταση με τους δικούς του. Οδηγώντας τη μηχανή του κι ενώ βρισκόταν κανονικά στην πορεία του, αλλοδαπός οδηγός αυτοκινήτου (συνελήφθη για ανθρωποκτονία από αμέλεια) έκανε ξαφνικά αναστροφή στα Σιχαινά, κόβοντας απότομα το νήμα της ζωής του 31χρονου. Ο νεαρός δεν πρόλαβε να αντιδράσει, με αποτέλεσμα να καρφωθεί πάνω στο αυτοκίνητο. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
Η συγκλονιστική ιστορία που είχε μοιραστεί ο Χρήστος και την οποία είχαν επιβεβαιώσει οι φίλοι που βρίσκονταν μαζί του συνέβη το 2010, όταν είχε μόλις ολοκληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, σε ηλικία 19 ετών. Όπως περιέγραψε η αδελφή του Βασιλική στο pelop.gr, εκείνη την ημέρα έβρεχε καταρρακτωδώς και ο αδελφός της μαζί με την παρέα του (περίπου 8 άτομα) βρίσκονταν σε ένα καφέ στη Βούντενη, λίγα χιλιόμετρα έξω από την αχαϊκή πρωτεύουσα. «Κάποια στιγμή ανοίγει η πόρτα του καφέ και μπαίνει μέσα ένας άνδρας. Δεν είχε βραχεί, δεν κρατούσε ομπρέλα και αυτό έκανε εντύπωση. Πηγαίνει στον Χρήστο και τον αποκαλεί με το όνομά του, ενώ ο αδελφός μου δεν τον είχε ξαναδεί. Τον καλεί να βγει έξω. Ο Χρήστος σηκώνεται και τον ακολουθεί. Οι φίλοι του επιχείρησαν να πάνε μαζί του, αλλά εκείνος τους είπε να καθίσουν στη θέση τους. Ο άνδρας τού ζήτησε να μεταβούν στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής», είπε η Βασιλική Σταυροπούλου. Και συνέχισε τη διήγησή της όπως της τα είχε περιγράψει εκείνο το βράδυ ο αδελφός της.
«Τον είχε πάρει από το χέρι ο Άγιος»
«Στάθηκαν κάτω από το σκέπαστρο για να μη βρέχεται ο Χρήστος, γιατί ούτως ή άλλως ο άνδρας δεν βρεχόταν. Του είπε κάποια πράγματα για το παρελθόν και το μέλλον. Ο Χρήστος επέμενε να μάθει ποιος είναι. Ο άνδρας τού πιάνει το χέρι και ο αδελφός μου το αισθάνθηκε σαν μπαμπάκι. Ο άνδρας που ευωδίαζε του είπε ότι κάτι του έχει τάξει και δεν το έχει κάνει. Ο Χρήστος τον ξαναρώτησε ποιος είναι και τότε ο άνδρας του είπε να μπει μέσα στο εκκλησάκι και να κοιτάξει την εικόνα τέρμα αριστερά. “Αυτός είμαι”, του είπε. Ο Χρήστος μπήκε μέσα και είδε την εικόνα του Αγίου Ραφαήλ. Οι φίλοι του τον είχαν ακολουθήσει τελικά και είδαν τη σκηνή. Ο άνδρας άρχισε να κατηφορίζει ενώ δεν βρεχόταν». Συγκλονισμένη η παρέα των νεαρών απομακρύνθηκε από το σημείο. Ο 19χρονος Χρήστος έφτασε μεσάνυχτα στο σπίτι του και διηγήθηκε στην οικογένειά του αυτό που του συνέβη. Το μόνο που δεν μοιράστηκε μαζί τους ήταν φαίνεται και το πιο τρομερό μυστικό. Στην αδελφή του Βασιλική είχε αρκεστεί να πει ότι «κάποιος θα φύγει – όχι η μαμά, θα δεις και θα καταλάβεις». Ο αιφνίδιος θάνατος του 31χρονου επανέφερε στη μνήμη των συγγενών του εκείνα τα λόγια του. «Το παιδί είναι μαζί με τους Αγίους. Ανέβηκε επάνω και έψαλε το Χριστός Ανέστη μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και υποδέχθηκε πρώτος τον Χριστό στην Ανάστασή του», είπε κατά τον επικήδειό του ο μητροπολίτης Πατρών. Ο άτυχος Χρήστος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στην ευρύτερη κοινωνία, ενώ μόλις πρόσφατα είχε καταφέρει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να ανοίξει ένα δικό του εστιατόριο, ύστερα από μία μακρά πορεία στο χώρο της εστίασης, δουλεύοντας ως μάγειρας σε διάφορα μαγαζιά της Πάτρας.
«Στο φέρετρο ήταν λες και χαμογελούσε. Είχε το χρώμα του, δεν του έβαλαν μακιγιάζ, μας έχει δώσει τρομερή δύναμη. Γνωρίζουμε ότι είναι κοντά στον Άγιο Ραφαήλ. Το πιστεύουμε», είπε η Βασιλική Σταυροπούλου.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΝ ΤΙΜΕ στις 31/5
