Συγκλονίζει η Πρεζεράκου για τον θάνατο της ανιψιάς της: Δεν απογοητεύτηκα όταν δεν έγινε το θαύμα
Παραμονές της Μεγάλης Εβδομάδας και η εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας» με τον Μιχάλη Κεφαλογιάννη ασχολείται με το θέμα της πίστης, με την ευρύτερη έννοια. Για το θέμα μίλησαν σχετικά οι κ.κ. Έρρικα Πρεζεράκου, πρωταθλήτρια στο άλμα επί κοντώ, και Γεωργία Χριστίνα Κανελλοπούλου, ψυχολόγος.
«Όλα όσα έχω κάνει εμπεριέχουν κυρίως πίστη. Όταν ξεκίνησα στα 25 να κάνω πρωταθλητισμό, όλοι έλεγαν ότι δεν ξεκινάει κανείς σε αυτή την ηλικία. Αλλά είχα τόση πίστη σε αυτό που ήθελα να κάνω, και αυτό με οδήγησε όπου με οδήγησε. Για την ανιψιά μου, την Αναστασία, νομίζω ότι δε θα είχε γίνει ποτέ όλος ο αγώνας που έγινε, αν δεν είχαμε πίστη ότι μπορεί να τα καταφέρουμε. Επίσης αν δεν είχα πίστη μέσα, δεν ξέρω καν αν θα ήμουν ζωντανή αυτή στιγμή», είπε η Έρρικα Πρεζεράκου.
«Πιστεύω πολύ στο Θεό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρακολουθώ και όλες τις έρευνες της επιστήμης. Αλλά νομίζω ότι ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου έχει να κάνει με την πίστη μου στο Θεό. Πέρασα πολύ δύσκολα στην παιδική και την εφηβική μου ηλικία και είχα πολλούς λόγους για να μην πιστεύω. Αλλά όταν καταλάβεις ότι αυτό είναι μια εξελικτική διαδρομή, όλα ξεκουράζονται μέσα σου», πρόσθεσε η ίδια.
«Τη λέξη πίστη τη χρησιμοποιούμε καθημερινά στους διαλόγους μας. Είναι μια λέξη που αποτελεί προσωπική αξία στους ανθρώπους. Της δίνουμε το πρόσημο που θέλουμε. Μπορούμε να πιστεύουμε σε κάτι ανώτερο, αλλά και σε πολύ απλά πράγματα, όπως η ομορφιά της ζωής, η φιλία, ο έρωτας», σημείωσε από την πλευρά της η κ. Κανελλοπούλου.
«Οι έρευνες δείχνουν ότι γεννιόμαστε εύπιστοι. Ο εγκέφαλός μας είναι εύπιστος. Όταν είμαστε παιδιά, δεν είμαστε καχύποπτοι. Αργότερα, στην ενήλικη ζωή γινόμαστε καχύποπτοι. Αναπτύσσουμε όσο μεγαλώνουμε την αναλυτική σκέψη, που μπορεί να φτάσει στην υπερανάλυση. Η υπερανάλυση δε συμβαδίζει με την πίστη. Η πίστη πρέπει να είναι πιο ενστικτώδης», πρόσθεσε η ίδια.
«Η πίστη με βάζει στη διαδικασία κάθε φορά που έρχεται μια πρόκληση να πάρω μια απόφαση πώς θέλω να σταθώ απέναντί της. Θα μπορούσα να μη βρίσκομαι εδώ, για το ατύχημα στο χέρι μου. Θα μπορούσα να είμαι χρόνια σε πένθος για ό,τι συνέβη με την ανιψιά μου. Έχω κάνει το καλύτερο που μπορούσα για αυτή την πρόκληση; Από εκεί και πέρα, προφανώς ήταν κάτι πέρα από εμένα, δεν μπαίνω στη διαδικασία να βυθιστώ σε αυτό, αλλά να μάθω από αυτό. Όλοι μας φέρουμε το Θεό μέσα μας, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε. Αυτό αισθάνομαι», ανέφερε η Έρρικα Πρεζεράκου.
«Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον εαυτό τους, πιστεύουν και στο θεϊκό, σε κάτι το οποίο για αυτούς είναι σημαντικό να υπάρχει, αλλά να ξέρουν και να το ελέγχουν. Αυτό γίνεται και με την ψυχοθεραπεία. Κατακτάς την πίστη στον εαυτό σου. Τα τελετουργικά που έχει η προσευχή και ο διαλογισμός, οδηγούν τον εγκέφαλό μας στο να δρα λιγότερο αντιδραστικά στα αρνητικά συναισθήματα», εξήγησε η κ. Κανελλοπούλου.
«Με την ανιψιά μου είχα επισκεφθεί όλες τις μονές και τα μοναστήρια. Αλλά είχα πάντα πίστη. Δεν αισθάνθηκα απογοήτευση όταν δεν έγινε το θαύμα. Αισθάνθηκα ότι ό,τι ήταν δυνατόν να γίνει, είχε γίνει. Όταν υπάρχει κάτι ανώτερο, δεν μπορείς να παρέμβεις», είπε η Έρρικα Πρεζεράκου.
«Όσοι πιστεύουν συγχωρούν πιο εύκολα και τα λάθη των άλλων. Είμαστε πιο επιεικείς όταν συμβαίνει κάτι έκτακτο. Πρέπει ίσως να ανατρέχουμε και στα λάθη μας και να γινόμαστε πιο επιεικείς με τον εαυτό μας και στο παρελθόν, όχι μόνο τώρα», σχολίασε η κ. Κανελλοπούλου.
«Άλλο η πίστη, και άλλο το να παίρνω την ευθύνη των πράξεών μου», πρόσθεσε η ίδια.
«Όσα μου συνέβησαν με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόση δύναμη ψυχική έχουν οι άνθρωποι. Νιώθω πιο δυνατή από ποτέ. Κατάλαβα ότι είμαι η ψυχή μου και αυτό ήταν πολύ ενδιαφέρον και ιδιαίτερο», ανέφερε ακόμα η Έρρικα Πρεζεράκου.
