Διαλειμματική νηστεία: Η συμβολή της στην πρόληψη και τον έλεγχο του διαβήτη
Η διαλειμματική νηστεία έχει συνδεθεί με πολλά οφέλη για την υγεία, όπως είναι η απώλεια βάρους και η μακροζωία.
Νέα έρευνα δείχνει ότι μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από τις ολιγοθερμιδικές δίαιτες σε ότι αφορά στην πρόληψη του διαβήτη τύπου 2 σε άτομα που αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας και το Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας της Νότιας Αυστραλίας (SAHMRI) συνέκριναν δύο διαφορετικές δίαιτες: μια δίαιτα περιορισμένης χρονικής σίτισης (διαλειμματική νηστεία) και μια δίαιτα μειωμένων θερμίδων για να δουν ποια ήταν πιο ωφέλιμη για άτομα που ήταν επιρρεπή στην ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2.
«Η διαλείπουσα νηστεία θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης διαβήτη τύπου 2», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας και καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας Leonie Heilbronn.
«Οι άνθρωποι που νήστευαν για τρεις ημέρες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, τρώγοντας μόνο μεταξύ 8 π.μ. και 12 μ.μ. αυτές τις ημέρες, έδειξαν μεγαλύτερη ανοχή στη γλυκόζη μετά από 6 μήνες από εκείνους που ακολουθούσαν ολιγοθερμιδικές δίαιτες. Οι συμμετέχοντες που ακολούθησαν την διαλειμματική νηστεία είχαν μεγαλύτερη ευαισθησία στην ινσουλίνη και παρουσίασαν μεγαλύτερη μείωση των λιπιδίων του αίματος από αυτούς που έκαναν δίαιτα χαμηλών θερμίδων».
Ο διαβήτης τύπου 2 εμφανίζεται όταν τα κύτταρα του σώματος δεν ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στην ινσουλίνη και χάνεται η ικανότητα παραγωγής της ορμόνης, η οποία είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα.
Υπολογίζεται ότι σχεδόν το 60% των περιπτώσεων διαβήτη τύπου 2 θα μπορούσαν να καθυστερήσουν ή να προληφθούν με αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής. Σχεδόν 1,3 εκατομμύρια Αυστραλοί ζουν αυτή τη στιγμή με την πάθηση, για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία.
Οι πάνω από 200 συμμετέχοντες στη μελέτη, που ακολουθούσαν είτε διαλειμματική νηστεία, είτε δίαιτα χαμηλών θερμίδων, παρουσίασαν παρόμοια απώλεια βάρους.
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη μελέτη στον κόσμο μέχρι σήμερα και η πρώτη που αξιολογεί τον τρόπο με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται και χρησιμοποιεί τη γλυκόζη μετά από ένα γεύμα, που είναι καλύτερος δείκτης κινδύνου διαβήτη από ένα τεστ νηστείας», δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας Xiao Tong Teong, διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας.
