Διακοπές στην αρχοντική Σύρο!
Ο Μάρκος Βαμβακάρης του ρεμπέτικου και της «Φραγκοσυριανής» είναι σύμβολο της Σύρου, της πρωτεύουσας των Κυκλάδων που σε κατακτά προτού καν πατήσεις (σ)το λιμάνι: γυμνοί βράχοι, όρμοι που θαλασσοδέρνονται στους ανέμους, γαλάζιο και καφέ σε παιχνίδισμα τόσο μελωδικό…
Ο Μάρκος Βαμβακάρης του ρεμπέτικου και της «Φραγκοσυριανής» είναι σύμβολο της Σύρου, της πρωτεύουσας των Κυκλάδων που σε κατακτά προτού καν πατήσεις (σ)το λιμάνι: γυμνοί βράχοι, όρμοι που θαλασσοδέρνονται στους ανέμους, γαλάζιο και καφέ σε παιχνίδισμα τόσο μελωδικό… Και τι πολιτισμός, τι έξοχο κράμα πολιτισμών!
Κανένα άλλο νησί δεν έχει θέατρο-αντίγραφο της Σκάλας του Μιλάνου και ο λόγος φυσικά για το «Απόλλων» που χτίστηκε το 1864, δημαρχείο-υπερπαραγωγή και αύρα που θυμίζει τις πιο κομψές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η Φραγκοκρατία τής άφησε γλυκά το «στίγμα» της και εσύ «με το καλημέρα» νιώθεις πως δεν είσαι τουρίστας, αλλά επίσημος προσκεκλημένος λαμπερής βραδιάς που «σφύζει» από μουσική, τραγούδι, χορό. Έστω κι αν τα παραπάνω στις μέρες μας φαντάζουν «βαριά» ρομαντικά.
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ: Τα περισσότερα από τα κτίρια της Ερμούπολης, της πρωτεύουσάς της, σχεδιάστηκαν από φημισμένους αρχιτέκτονες όπως ο Ερνέστος Τσίλερ, που σχεδίασε το δημαρχείο της. Ξεκινώντας απ’ το κέντρο των πάντων, την πλατεία Μιαούλη, θα εστιάσεις στο Μουσείο, τη Βιβλιοθήκη, το Ιστορικό Αρχείο, το Θέατρο, το ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου όπου φυλάσσεται εικόνα-κειμήλιο της Κοίμησης της Θεοτόκου του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου. Θα εντρυφήσεις φυσικά και στη ναυτική παράδοση αιώνων που συνεχίζεται στα καρνάγια, εξάλλου οι εγκαταστάσεις του ναυπηγείου του Νεωρίου συγκαταλέγονται στα χαρακτηριστικότερα συριανά «κάδρα». Σειρά έχουν οι γειτονιές του Βαμβακάρη και η Άνω Σύρα, η πρώτη πόλη που χτίστηκε απ’ τους Ενετούς στον ψηλότερο λόφο πάνω απ’ το λιμάνι, ένα ζεν κομμάτι του νησιού όπου ηρεμείς φωτογραφίζοντας ασπρισμένα σπιτάκια με μικρές αυλές, ξύλινα μπαλκόνια και μπουκαμβίλιες. Και καθώς πέφτει το βραδάκι, τα στενά «τραγουδάνε», πλημμυρίζουν ήχους – τουλάχιστον προ COVID, όταν και εκεί η ζωή ήταν πιο ξέγνοιαστη.
Στάσεις οπωσδήποτε θα κάνεις στο Κέντρο Ιστορικών Μελετών Καθολικής Επισκοπής, στην Έκθεση Λαογραφικών Αντικειμένων, στην έκθεση Χειροτεχνίας, στο Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη και στο Ιστορικό Αρχείο: από εκεί παρελαύνει η ιστορία του νησιού, όπου συνυπάρχουν αρμονικά το ελληνορθόδοξο με το δυτικοκαθολικό στοιχείο. Έπειτα σπεύσε στο Κίνι, παραθαλάσσιο χωριό που αξίζει τα «κλικ» σου, όπως και οι Βαρβαρούσα, Αετός, Γράμματα. Συνέχισε με τον τουριστικό Γαλησσά και το ξωκλήσι του Αγίου Στεφάνου κι αν το επιτρέψει ο καιρός, κολύμπησε σε Μέγα Γιαλό, Αχλάδι, Φάμπρικα και Σαντορινιούς – ωραιότατη εναλλακτική και για να καταλύσεις. Μην παραλείψεις να περάσεις απ’ τον Ταρσανά, «άντρο» γιαγιάδων που συνεχίζουν την παράδοση της λαϊκής τέχνης της υφαντικής, όπως και στο μοναστήρι της Αγίας Βαρβάρας.
ΣΤΕΓΗ: Πού αλλού; Στην Ερμούπολη φυσικά, όπου θα βρείτε από τα πιο χλιδάτα ξενοδοχεία μέχρι τέλεια -και προσιτά- δωμάτια.
ΦΑΓΗΤΟ/SHOPPING: Στα παραδοσιακά μεζεδοπωλεία, στην Ερμούπολη και στα τουριστικά της θέρετρα, θα γευτείς «σφουγγάτο» (αβγά στο φούρνο), λούζα (αλλαντικό με μαστιχωτή υφή), πετρωτό τυρί (με κατσικίσιο γάλα), σκορδολουκάνικο, χαλβαδόπιτα, ανθότυρο και βέβαια τα φημισμένα λουκούμια της που θα πάρεις και φεύγοντας.
