Επιστημονικό άρθρο: » Να κάνουμε ευκολότερες τις συνθήκες για όλους τους καπνιστές που θέλουν να το κόψουν»
Ο David Sweanor, καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα, μέλος του Κέντρου για την Υγεία, τις Πολιτικές και τα Ήθη στο ίδιο ίδρυμα, καθώς και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, έχει εργαστεί με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και με την Παγκόσμια Τράπεζα συμμετέχοντας σε πολλές επιτροπές για τη μείωση του καπνίσματος. Παρατηρώντας όλα τα… τραγελαφικά που γίνονται στη χώρα του, τον Καναδά, καθώς και στις ΗΠΑ, σχετικά με τους ρυθμιστικούς κανόνες για το ηλεκτρονικό τσιγάρο, ένιωσε την ανάγκη να γράψει ένα άρθρο.
Αξίζει να το διαβάσετε ολόκληρο.
«Ως κάποιος που έχει αφιερώσει τρεις δεκαετίες από τη ζωή του στην πρώτη γραμμή των εθνικών και παγκόσμιων προσπαθειών για τη μείωση του καπνίσματος και με το να παρατηρώ φίλους να καπνίζουν, να μην μπορώ να τους βοηθήσω να απεξαρτητοποιηθούν και τελικά να τους βλέπω να πεθαίνουν πρόωρα, ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με τις αυστηρές ρυθμίσεις που επιβάλλονται για το ηλεκτρονικό τσιγάρο.
Παρά τη μείωση στη χρήση καπνού τα τελευταία χρόνια, ακόμα το κάπνισμα είναι η νούμερο ένα αιτία θανάτου στον Καναδά -37.000 άνθρωποι το χρόνο πεθαίνουν από αυτό. Πρόκειται για πραγματική φρίκη, σαν να χάνεται μια πόλη κάθε χρόνο. Και μέσα σε όλες αυτές τις προσπάθειες να μειώσουμε αυτά τα δραματικά νούμερα, ξεχνάμε ένα πολύ σημαντικό γεγονός.
Ενώ οι άνθρωποι καπνίζουν για τη νικοτίνη, πεθαίνουν από τον καπνό!
Παθαίνουν εξάρτηση δηλαδή από αυτό το ναρκωτικό, αλλά πεθαίνουν λόγω των υπόλοιπων στοιχείων που περιέχει ο καπνός. Αν βάζαμε καφεΐνη αντί για νικοτίνη στα τσιγάρα, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Το ανθρώπινο σώμα απλά δεν είναι φτιαγμένο για να αντέχει επαναλαμβανόμενες εισπνοές προϊόντων καύσης.
Οπότε πόσο επικίνδυνα είναι τα προϊόντα ατμίσματος χάρη στα οποία τόσος κόσμος κόβει τα τσιγάρα; Ο Ιατρικός Σύλλογος της Αγγλίας, ίσως ο φορέας υγείας με το μεγαλύτερο κύρος στον κόσμο, εκπόνησε μια αναλυτική αναφορά για τα πορίσματα της επιστήμης μέχρι τώρα, και το συμπέρασμα είναι:
«Αν και δεν είναι δυνατόν να εξακριβώσουμε τους μακροπρόθεσμους κινδύνους για την υγεία που σχετίζονται με το ηλεκτρονικό τσιγάρο, τα διαθέσιμα δεδομένα καταδεικνύουν ότι πιθανότατα αυτοί οι κίνδυνοι δεν ξεπερνούν το 5% σε σχέση με αυτούς που σχετίζονται με τα προϊόντα καπνού, και πιθανότατα αυτό το ποσοστό να είναι ακόμα μικρότερο».
Φυσικά υπάρχουν έρευνες που χρησιμοποιούνται για προσπάθειες δημοσίων σχέσεων ώστε να στηλιτεύσουν οποιαδήποτε εναλλακτική των τσιγάρων. Αυτό συμβαίνει πολύ προτού ξεκινήσω την καριέρα μου. Δεν είναι περίεργο αυτό, αν σκεφτεί κανείς ότι η συγκεκριμένη βιομηχανία ανέρχεται στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως. Επίσης, πολλοί θεωρούν ως λύση την ολική κατάργηση της νικοτίνης, άρα αρνούνται οποιαδήποτε εναλλακτική του καπνίσματος την περιλαμβάνει. Αλλά θα πρέπει να απομακρυνθούμε από τις ιδεολογικές και εμπορικές αγκυλώσεις, αν θέλουμε να μειώσουμε αποτελεσματικά τον αριθμό των θανάτων από το κάπνισμα.
Πρέπει να δούμε ολιστικά την επιστήμη, όπως έκανε ο Ιατρικός Σύλλογος της Αγγλίας. Άνθρωποι που επιλέγουν τις πληροφορίες για να τις ταιριάξουν με την ιδεολογία τους, αντί να χρησιμοποιούν τα γεγονότα για τη σωστή ενημέρωση, αποτελούν απειλή για την υγεία. Συχνά βλέπουμε ακόμα επιστήμονες να επικαλούνται μελέτες που έχουν ήδη απορριφθεί ως αντιεπιστημονικές!
Κάθε κίνδυνος πρέπει να αξιολογείται αναλόγως της εναλλακτικής του, που στην περίπτωση του θανατηφόρου τσιγάρου, αυτό είναι το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Μιλώντας για «κίνδυνο» χωρίς να διευκρινίζουμε αν αυτός προκύπτει από τη ρεαλιστική χρήση του ηλεκτρονικού τσιγάρου (σ.σ. κι όχι σε επιλεγμένες συνθήκες εργαστηρίου ώστε να προκύψει το… προσδοκώμενο αποτέλεσμα) και χωρίς να τον συγκρίνουμε με τον κίνδυνο του καπνίσματος, τότε παραπλανούμε παρά ενημερώνουμε τους καπνιστές.
Η πτώση με αλεξίπτωτο από αεροπλάνο είναι επικίνδυνη, αλλά δεν την αποθαρρύνουμε όταν η εναλλακτική μας είναι να πηδήξουμε χωρίς αυτό στην πλάτη μας!
Θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές ώστε να ασκήσουμε αποτελεσματικές πολιτικές προς όφελος της δημόσιας υγείας. Μπορεί να μην μας αρέσει αυτό που κάνουν οι άλλοι, αλλά θα πρέπει να τους βοηθάμε να μειώνουν τους κινδύνους για την υγεία τους.
Χρειαζόμαστε ρυθμιστικούς κανόνες για το ηλεκτρονικό τσιγάρο; Φυσικά! Αλλά χρειαζόμαστε κανόνες που θα διευκολύνουν και δεν θα εμποδίζουν τους καπνιστές που θέλουν να το κόψουν.
Χρειαζόμαστε κανόνες που θα βοηθήσουν ώστε αυτά τα προϊόντα να γίνουν διαθέσιμα στο κοινό, που θα τα καθιστούν ασφαλή στη χρήση τους με ποιοτικά στάνταρ, και που θα ενημερώνουν σωστά και δεν θα παραπλανούν τους καπνιστές.
Μπορούμε να εξαλείψουμε τη μάστιγα του καρκίνου που προκύπτει από το τσιγάρο μέσω της τεχνολογίας; Όχι μόνο μπορούμε, αλλά αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν, το 1940, όταν ο καρκίνος του στομάχου ήταν μια κύρια αιτία θανάτου. Πώς εξαλείφθηκε σε τεράστιο βαθμό; Με το ψυγείο… Η καινοτόμος τεχνολογία κάλυψε την ανάγκη των καταναλωτών, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και… αποδίδοντας φόρους και, τελικά, ο καρκίνος του στομάχου σχεδόν εξαλείφθηκε.
Οπότε ναι, ας εργαστούμε μαζί με τους καπνιστές και τα καταστήματα ατμίσματος, καθώς ξεκινάμε μια επανάσταση που μπορεί να εξαλείψει τα τσιγάρα και τις παθήσεις που προκαλούν. Επίσης ας σκεφτούμε για ένα λεπτό αυτούς που πήραν την πρωτοβουλία το 1940 να μας παρέχουν το ψυγείο, και αν ξέρετε κάποιον τέτοιο τύπο σαν και αυτούς, δώστε του μια αγκαλιά. Είναι ένας ήρωας της δημόσιας υγείας».
