Οι ανεξάντλητες επιλογές και παραλλαγές της Τροιζηνίας
Από το βουνό στη θάλασσα μια… ανάσα δρόμος
Δεν είναι λίγες οι τοποθεσίες στη χώρα μας που μπορούν να συνδυάσουν ορεινές διαδρομές με θαλάσσιες περιπέτειες… Η Καλλονή Τροιζηνίας είναι παραθαλάσσιος οικισμός που είναι κτισμένος στους πρόποδες του όρους «Ορθολίθι», ο οποίος σας προκαλεί για πανέμορφες «αποδράσεις» προς την ημιορεινή και ορεινή ενδοχώρα.
Στην περιοχή της Δρυόπης έχουν βρεθεί ίχνη της αρχαίας πόλης των Δρυόπων (1400-1300 π.Χ.), ενώ στο Άνω Φανάρι υπάρχουν ερείπια από οικισμό και τάφους της γεωμετρικής και ρωμαϊκής περιόδου. Στην κορυφή του λόφου βορειοανατολικά πάνω από το χωριό του Άνω Φαναρίου υπάρχει το Κάστρο, μία από τις πέντε διασωζόμενες ως σήμερα μεσαιωνικές οχυρώσεις της Τροιζηνίας. Επίσης πάνω από το χωριό βρίσκεται ο Κοκκινόβραχος, που είναι η είσοδος ενός φαραγγιού, γνωστού ως «Φαράγγι του Έρωτα», γιατί εκεί σύμφωνα με τη μυθολογία σκοτώθηκε ο Ιππόλυτος (γιος του Θησέα) έπειτα από τη συκοφαντική φήμη που διέδωσε η μητριά του Φαίδρα όταν απέκρουσε τον έρωτά της και τον ανάγκασε να τραπεί σε φυγή.
Στην Τροιζηνία και στις γύρω περιοχές, η μορφολογία του εδάφους βοήθησε να δημιουργηθεί στην περιοχή ένα πολύ όμορφο καταπράσινο φυσικό περιβάλλον ανάμεσα στους λόφους, στις κοιλάδες και στα χαμηλά οροπέδια της. Αυτή η περιοχή αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό για πεζοπορικές και ορειβατικές εκδρομές, ανάμεσα σε αρχαιότητες, αξιοθέατα, μεσαιωνικά κάστρα, σε ορεινά χωριά, παλαιά μοναστήρια, μοναδικά γραφικά εκκλησάκια και παραθαλάσσιες περιοχές.
Ειδικά στη χερσόνησο των Μεθάνων υπάρχει ένα δίκτυο σηματοδοτημένων μονοπάτιων και χωματόδρομων, 70 περίπου χιλιομέτρων, ιστορικής σημασίας και ξεχωριστής ομορφιάς. Στις διαδρομές αυτές μέσα από τα μονοπάτια μπορεί ο επισκέπτης να συνδυάσει την πεζοπορία με τη μελέτη της μοναδικής χλωρίδας της περιοχής.
Ένα γεφύρι… διαφορετικό
Το Διαβολογέφυρο είναι μια απόκρημνη περιοχή με άγρια ομορφιά που βρίσκεται πάνω από το χωριό της Τροιζήνας. Είναι μια πανέμορφη χαράδρα με πλούσια βλάστηση, γεμάτη από πικροδάφνες, αιωνόβια δέντρα και πλατάνια. Στο βάθος της τρέχει ένα μικρό ποτάμι, που κατεβαίνει από τα βουνά δημιουργώντας σε ορισμένα σημεία του μικρές λίμνες με παγωμένο πεντακάθαρο νερό ανάμεσα σε τεράστια βράχια. Μικροί καταρράκτες κυλούν σε λειασμένα βράχια. Καβουράκια, πεταλούδες και πολύχρωμα έντομα ξεπηδούν από παντού.
Το φαράγγι είναι περπατητό, είναι καταπράσινο, χωρίς ίχνος πολιτισμού και περιλαμβάνει πολλές κολύμπες, jump, τσουλήθρες και νερό ακόμη και το καλοκαίρι. Σε διαστήματα έχουν τοποθετηθεί ξύλινα στηρίγματα και χοντρά σκοινιά για να βοηθούν στην κατάβαση και ανάβαση στο φαράγγι.
Ένας θρύλος αναφέρει ότι επί Τουρκοκρατίας ο πασάς της περιοχής διέταξε ένα φημισμένο πρωτομάστορα να κατασκευάσει γέφυρα σε αυτή την πολύ απόκρημνη τοποθεσία, στο μεγάλο ποτάμι του Δαμαλά, το Χρυσορρόα, αλλιώς θα του ‘περνε το κεφάλι. Η δυσκολία βρισκόταν στο γεγονός ότι στο σημείο εκείνο οι δυο βράχοι που θα μπορούσε να στηριχτεί η γέφυρα ήταν πολύ μακριά ο ένας από τον άλλο.
Ο γεφυροποιός προσπάθησε δυο φορές να στηρίξει την γέφυρα, αλλά δεν το κατόρθωσε. Ενώ ετοιμαζόταν για την τρίτη προσπάθεια (αν αποτύγχανε θα αποκεφαλιζόταν) εμφανίστηκε ο διάβολος, ο οποίος του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει με αντάλλαγμα την ψυχή του.
Ο γεφυροποιός δέχτηκε, και τότε σε μια νύχτα κατασκευάστηκε η γέφυρα. Το ίδιο βράδυ ο διάβολος δώρισε στον πρωτομάστορα ένα πιθάρι χρυσά φλουριά. Ο γεφυροποιός έγινε πάμπλουτος, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί τα πλούτη του πέρα από έξι χρόνια. Μια μέρα ενώ διέσχιζε τη γέφυρα, για να επισκεφθεί το σημείο που είχε κρυμμένο το θησαυρό του, σηκώθηκε άγριος άνεμος, τον πήρε και τον εξαφάνισε. Την ίδια στιγμή κεραυνός έκαψε το σπίτι και την οικογένεια του. Έτσι, σύμφωνα με αυτόν το θρύλο, η γέφυρα αυτή ονομάστηκε «Διαβολογέφυρο»!
Λεζάντα
1
Στο «Φαράγγι του Έρωτα» η φύση οργιάζει
2
3
4
Ένα κάστρο πάνω σε ερείπια του 5ου αιώνα π.Χ.
Το κάστρο του Φαβιέρου στα Μέθανα είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της περιοχής και αποτελεί διατηρητέο ιστορικό μνημείο. Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 80 μέτρων πάνω στο λόφο του στενού των Μεθάνων. Τα τελευταία μέτρα της διαδρομής προς το κάστρο είναι πεζοπορικά, μέσα από ένα μονοπάτι με σήμανση. Κατά μήκος της διαδρομής συναντά κανείς υπολείμματα οχυρώσεων. Πρόκειται για κάστρο της μεσαιωνικής εποχής με τέσσερις μικρούς πυργίσκους στις άκρες του. Χτίστηκε το 1826, υπό τις διαταγές του Νικόλαου Κάρολου Φαβιέρου, Γάλλου στρατηγού, πάνω στα ερείπια παλαιών οχυρώσεων που είχαν χτίσει οι Αθηναίοι (ο Νικίας) τον 5ο αι. π.Χ, στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Ο στρατηγός Φαβιέρος, ήταν αυτός που οργάνωσε και διοίκησε τον πρώτο τακτικό στρατό της Ελλάδας, στον οποίο αποδίδεται και το όνομα του οικισμού της Τακτικούπολης. Στρατηγός που διακρίθηκε για τη γενναιότητά του, έπειτα από κάποια χρόνια διωγμών αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο με το ψευδώνυμο «Ντε Μπορέλ».
Η εντυπωσιακή Μονή της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου
Νότιο-ανατολικά της Τροιζήνας, ψηλά στις πλαγιές των Αδερών, στα 3.1 χιλιόμετρα από το χωριό, στη θέση «Άγιος Παντελεήμων» βρίσκεται η Μονή της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, στην οποία διαβιώνουν 14 μοναχοί. «Σκαρφαλωμένη» στο βουνό και… πνιγμένη στο πράσινο η Ιερά Μονή Κεχαριτωμένης Θεοτόκου στην Τροιζήνα συγκεντρώνει πλήθος προσκυνητών κάθε χρόνο. Ιδρύθηκε από τον Αρχιμανδρίτη Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο και θεμελιώθηκε το 1976 από τον τότε Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Ιερόθεο. Οι πρώτοι μοναχοί εγκαταστάθηκαν στο Μοναστήρι στις 15 Απριλίου 1977, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Μετά από πέντε χρόνια, το 1982, στην εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, εγκαινιάστηκε ο σημερινός Ναός από τον αείμνηστο Επίσκοπο Συνάδων Γερμανό. Είναι η δεύτερη άβατη ανδρική Μονή της Μητροπόλεως Ύδρας και αποτελεί σύγχρονο θαύμα η ανοικοδόμηση του τεραστίου οικοδομικού συγκροτήματος της Μονής, χωρίς περιουσιακά στοιχεία και πόρους. Έγινε με γενναίες προσφορές και δωρεές αλλά και με χειρωνακτική εργασία πολλών μοναχών. Πρώτος ηγούμενος ήταν ο Συμεών Κούτσας, μετά ο Ησύχιος Πέπας και στη συνέχεια ο Πανοσιολογιώτατος Σπυρίδων Παυλόπουλος.
Όλα τα viral video εδώ.
