Χριστούγεννα στα Ζαγοροχώρια: Τζάκια που καπνίζουν, Δρακολίμνη και… αχνιστή κρεατόσουπα (εικόνες)
Τα Ζαγοροχώρια είναι από τους ωραιότερους προορισμούς. Βρίσκονται στο νομό Ιωαννίνων και συνίστανται σε 46 χωριά που τραβάνε τον επισκέπτη, καθώς έχουν κρατήσει τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα με τα πετρόκτιστα σπίτια, τα τοξωτά γεφύρια, τις περιποιημένες πλατείες τους. Μόνο τυχαίο δεν είναι που συγκαταλέγονται στα κορυφαία χειμερινά θέρετρα της χώρας μας. Πάμε λοιπόν να τα γνωρίσουμε καλύτερα – και να τα ερωτευτούμε.
Αξιοθέατα
Στους δύο μαχαλάδες, το Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο, τα σπίτια με τη χαρακτηριστική ντόπια λευκή πελεκητή πέτρα και τις σκεπές από τις σκουρόχρωμες πλάκες, αυτό το φεγγάρι στολίζονται από αφράτο χιόνι. Τα τζάκια καπνίζουν ανελλιπώς, ενώ η ομίχλη είναι καθημερινό φαινόμενο και πλέον δεν προβληματίζει κανέναν, πολύ περισσότερο τους μόνιμους κατοίκους των Ζαγοροχωριών. Το δε φόντο, μαγικό. Βαθύσκιωτα φαράγγια, γεφύρια… Όλα μας εμπνέουν και καθώς χαζεύουμε τις παραδόσεις τους, μαθαίνουμε πως την παραμονή των Χριστουγέννων όλοι οι χωρικοί, αλλά και οι επισκέπτες, θα φορέσουν τα καλά τους και, όπως κάθε χρόνο, θα κατευθυνθούν στην εκκλησία του Αγίου Βλασίου, στο κέντρο του χωριού, στο Μεσοχώρι, όπως το λένε οι ντόπιοι. Παράδοση, δε, είναι μετά την εκκλησία, στο σπίτι πια, η οικογένεια να συγκεντρώνεται στο γιορτινό τραπέζι και ν’ απολαμβάνει αχνιστή κρεατόσουπα με μπόλικο πιπέρι και κρασί!
Συνεχίζοντας τώρα με τα κλου τους, φωτογραφίστε τη Δρακολίμνη και ακούστε, χωρίς να τους… διακόπτετε, τους γέροντες στα καφενεία να περιγράφουν τη διαμάχη του όντος που ζούσε σε αυτήν (και υποτίθεται πως είχε μυθικές διαστάσεις) με τον… δράκο του Σμόλικα. Έπειτα, περπατήστε στις όχθες του Βοϊδομάτη κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια, και, εφόσον το επιτρέπει ο καιρός, γευτείτε το κολατσιό σας στα ξύλινα παγκάκια. Οι λάτρεις της ιππασίας, από την άλλη, δεν θα μείνουν παραπονεμένοι, αφού μπορούν να εξασκηθούν σε λιγότερο και περισσότερο «άγρια» -και με ΙΧ- μονοπάτια. Αξίζει επίσης επίσκεψη στην πέτρινη, με τη σειρά της, εκκλησία των Ταξιαρχών, στο Μικρό Πάπιγκο που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέα, αλλά και στο ξωκλήσι του Αγίου Χριστόφορου, που δεσπόζει πάνω σε λόφο στο Μεγαλο Πάπιγκο. Το τελευταίο, προτιμήστε να το επισκεφτείτε το απόγευμα, προκειμένου να θαυμάσετε την Αστράκα και το Πάπιγκο να χρυσίζουν ενώ ο ήλιος ετοιμάζεται να δύσει.
Στέγη
Είναι περιττό να αναφέρουμε το ότι εάν επισκεφτείτε τώρα ακόμα και το πιο άσημο από τα Ζαγοροχώρια, πολλώ δε μάλλον το Πάπιγκο, το σενάριο να βρείτε έστω και ένα ταπεινό κατάλυμα, είναι χλωμό. Μη χάνετε τις ελπίδες σας όμως, εφόσον δεν έχετε προνοήσει για κατάλυμα, που ούτως ή άλλως οικονομικό δεν θα είναι τέτοιες μέρες: όλο και κάποιες ακυρώσεις γίνονται τελευταία στιγμή είτε σε ξενώνες είτε σε καταφύγια είτε σε ξενοδοχεία.
Φαγητό/Shopping
Αγριογούρουνο, ζαγορίσιες πίτες με Νο 1 την «πατσιαβούρα», ραβανί, ρολό αμυγδάλου, κρεατόσουπα (ξανά – πρόκειται για το Νο 1 στα Ζαγοροχώρια), συνδυαστικά με τσίπουρο -εδώ είναι όχι απλώς σπεσιαλιτέ… απαραιτητότατο- και σπιτικά λικέρ, συγκαταλέγονται στα top. Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε τα προηγούμενα, ούτε και να μην πιείτε καφέ στη χόβολη. Φεύγοντας, αγοράστε παραδοσιακά υφαντά, τυροκομικά, τσίπουρα, λικέρ και κρασιά. Εις υγείαν!
