Ο φαντάρος Ντίνος Ηλιόπουλος. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ένας από τους λαμπρότερους πρωταγωνιστές της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου, δεν ήταν απλώς ένας αριστοτέχνης της κωμωδίας. Πέρα από τα φώτα της δημοσιότητας και τις κινηματογραφικές του επιτυχίες, έκρυβε μια λιγότερο γνωστή, αλλά εξίσου σημαντική πτυχή της ζωής του: υπήρξε ένας αφοσιωμένος στρατιώτης της πατρίδας, υπηρετώντας την με μια εξαιρετικά παρατεταμένη θητεία που επισκιάστηκε από τις δραματικές εξελίξεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου.

Ο φαντάρος Ντίνος Ηλιόπουλος 

Η ιστορία του Ηλιόπουλου ξεκινά πολύ πριν οι κινηματογραφικές κάμερες τον αγαπήσουν. Γεννημένος στις 12 Ιουνίου 1913 στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ο Ντίνος ήταν παιδί Ελλήνων γονέων. Ο πατέρας του καταγόταν από την Κυπαρισσία, ενώ η μητέρα του είχε δει το φως του ήλιου στην μακρινή Υεμένη, δίνοντας του από νωρίς ένα πολυπολιτισμικό υπόβαθρο. Η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από μια δραματική οικονομική ανατροπή. Ο έμπορος πατέρας του έχασε τα πάντα στην καταστροφική οικονομική κρίση που προέκυψε από το κραχ του 1929. Αναγκασμένος να αναζητήσει νέα αρχή, μετακόμισε μαζί με τη σύζυγο και τα πέντε παιδιά τους (δύο αγόρια και τρία κορίτσια) στην Μασσαλία της Γαλλίας.

Εκεί, ο νεαρός Ντίνος γράφτηκε στο Δημοτικό σχολείο και ολοκλήρωσε τις σπουδές του με άριστα, πετυχαίνοντας με διάκριση στις εξετάσεις για το απολυτήριο Λυκείου. Αυτή η περίοδος στην Γαλλία του χάρισε μια εξαιρετική ευχέρεια στα γαλλικά, τα οποία έμελλαν να παραμείνουν η πρώτη του γλώσσα σε όλη του τη ζωή, ακόμα και μετά την επιστροφή στην Ελλάδα. Το 1935, η οικογένεια Ηλιόπουλου επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ο Ντίνος γράφτηκε στο Berkshire High Commercial School. Στόχος του ήταν να σπουδάσει εμπορικές επιστήμες και να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του στο εμπόριο, αγνοώντας τότε ότι η μοίρα του επεφύλασσε ένα εντελώς διαφορετικό, αλλά εξίσου επιτυχημένο, μέλλον στις τέχνες.

Η επερχόμενη δεκαετία του ’40, με τον πόλεμο να ξεσπάει, θα τον έβρισκε να υπηρετεί τη χώρα του πολύ πέρα από το συνηθισμένο, προσθέτοντας μια ακόμα διάσταση στον βίο του σπουδαίου αυτού Έλληνα.