Ήταν ο κεραυνοβόλος έρωτας της Μελίνας
Ήταν ο κεραυνοβόλος έρωτας της Μελίνας. Η ζωή του σπουδαίου ηθοποιού Γιώργου Παππά και «Ο θίασος των άστρων»
Ήταν ο κεραυνοβόλος έρωτας της Μελίνας. Ο Γιώργος Παππάς ήταν μία από τις μεγαλύτερες μορφές που πέρασαν από το ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο, όχι μόνο ως ηθοποιός, αλλά και ως σκηνοθέτης και μεταφραστής έργων, ενώ η αρχοντιά του και η γοητεία του δεν άφηναν ασυγκίνητο το γυναικείο πληθυσμό.
Ήταν ο κεραυνοβόλος έρωτας της Μελίνας
Ο Γιώργος Παππάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 (ή το 1909) και ο πατέρας του ήταν ο Σπυρίδωνας Παππάς, ο οποίος ήταν δημοσιογράφος, και η μητέρα του ήταν μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ποιήτριες του μεσοπολέμου, η Θεώνη Δρακοπούλου. Το 1931, έκανε την πρώτη του εμφάνιση με το θίασο του Μήτσου Μυράτ, σ’ ένα έργο του Σόμερσετ Μομ και ήταν ο «Κύκλος», αλλά δεν έμεινε εκεί. Σε λίγο διάστημα έγινε συνθιασάρχης με την Κυβέλη, την Κοτοπούλη κ.ά. και κατά τη διάρκεια της κατοχής έκανε και το δικό του θίασο με τη Βάσω Μανωλίδου, τον Δενδραμή και τον Βεάκη.
Όταν τελείωσε ο πόλεμος, μπήκε στο θίασο του Δημήτρη Χορν και της Έλλης Λαμπέτη και ο Τύπος τότε έγραφε για τους τρεις αυτούς καταπληκτικούς ηθοποιούς, ότι δημιουργήθηκε «Ο θίασος των άστρων». Η Τζένη Καρέζη θυμόταν πάντα με αγάπη και θαυμασμό τον Γιώργο Παππά. Η ίδια έλεγε ότι το σημαντικότερο που την είχε μάθει ήταν να εμπιστεύεται τον εαυτό της.
Μια άλλη μεγάλη ηθοποιός που είχε ερωτευθεί πολύ τον Γιώργο Παππά ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Η ίδια θυμάται την πρώτη φορά που τον είδε στο θέατρο και τους δυνατούς χτύπους που άκουσε στην καρδιά της εκείνη την ώρα. Ο έρωτας ήταν τόσο κεραυνοβόλος, που κάθε βράδυ πήγαινε και έβλεπε το έργο, για να μπορεί να τον βλέπει συνέχεια.
Διαβάστε επίσης:
Η ντίβα Υβόν Σανσόν και τα… καψόνια
Μπορεί στο θέατρο να είχε πολύ σημαντική παρουσία και να είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλά έργα, στον κινηματογράφο όμως οι ταινίες που συμμετείχε ήταν ελάχιστες. Εκτός από καλός ηθοποιός, σκηνοθετούσε πολλά θεατρικά έργα, τα οποία και μετέφραζε για πολλά χρόνια. Επίσης τον είχαν τιμήσει για τη δουλειά του στο γαλλικό θέατρο, με το χάλκινο παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.
Το 1953, έμαθε πως έχει καρκίνο και μάλιστα με μετάσταση στους πνεύμονες. Μπορεί τα προβλήματα της υγείας του να ήταν μεγάλα, όμως εκείνος δεν το έβαζε κάτω και παρά τους πόνους, δεν σταμάτησε να παίζει στο θέατρο. Η τελευταία του δουλειά ήταν με την ανεπανάληπτη Άννα Συνοδινού, την άνοιξη του 1958, στο «Ο άνθρωπος του τρένου». Έφυγε από τη ζωή στις 3 Μαΐου του 1958 σε ηλικία περίπου 55 χρόνων.
