Μήτση Κωνσταντάρα: μιλούσε στη φωτογραφία του
Η ασυμβίβαστη ζωή και το τραγικό φινάλε της Μήτσης Κωνσταντάρα
Η Μήτση Κωνσταντάρα δεν ξεπέρασε τον θάνατο του αγαπημένου της αδερφού Λάμπρου και μιλούσε στη φωτογραφία του. Κινηματογραφικά ήταν πάντα στη σκιά του λατρεμένου της αδελφού. Καθιερώθηκε στη μεγάλη οθόνη σε δεύτερους και τρίτους ρόλους, κυρίως σε ταινίες και παραστάσεις όπου μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Η Μήτση Κωνσταντάρα γεννήθηκε το 1922 στο Κολωνάκι, ως το τρίτο παιδί μιας εύπορης οικογένειας με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Ο Λάμπρος ήταν ο πρωτότοκος, γεννημένος το 1913, μετά ήρθε η Σάσα (1914) και οκτώ χρόνια αργότερα γεννήθηκε η Μήτση (ή Μήτσα για τους οικείους της). Ο ερχομός της στη ζωή έγινε σχεδόν ταυτόχρονα με το θάνατο του πατέρα της Δημήτρη. Γι’ αυτό, εξάλλου, και την ονόμασαν Μήτση.
Επαναστάτρια
Η Μήτση Κωνσταντάρα μεγάλωσε σε μια μεγαλοαστική οικογένεια που διατηρούσε κεντρικό κοσμηματοπωλείο, και έζησε άνετα παιδικά χρόνια. Φοίτησε σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία, έκανε κατ’ οίκον μαθήματα και προοριζόταν να ασχοληθεί με την πετυχημένη οικογενειακή επιχείρηση.
Παρ’ όλα αυτά η Μήτση Κωνσταντάρα ήταν μια δυναμική γυναίκα, που παρά τις αυστηρές οικογενειακές συνθήκες και τις απαγορεύσεις, έκανε αυτό που αγαπούσε. Δηλαδή, έκανε την επανάσταση της και έγινε θεατρίνα, χωρίς να δειλιάσει μάλιστα ούτε στιγμή.
Η επαναστάτρια Μήτση Κωνσταντάρα σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα, και πρωτοεμφανίστηκε, το 1945, στην Πρώτη Κρατική Σκηνή με το έργο «Αρλεζιάνα». Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα είδος θεάτρου, τα ονομαστά μπουλούκια.
Υπηρέτησε αυτό το είδος με μεγάλη επιτυχία, κάτι όμως που είχε αποτέλεσμα να γίνει το μαύρο πρόβατο της οικογένειας λόγω του δρόμου που ακολούθησε.
Από το 1964 και μετά άρχισε να παίζει με τον αδελφό της Λάμπρο σε θέατρο και σινεμά. Κοντά στον Λάμπρο ξέφυγε από την ανωνυμία και μαζί γύρισαν περίπου τριάντα ταινίες.
Ανοιχτή πληγή
Δεν απέκτησε παιδιά, διοχετεύοντας την αγάπη της στα ανίψια της. Η Μήτση Κωνσταντάρα παντρεύτηκε μία φορά, κράτησε όμως πάντα την προσωπική της ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Το μεγάλο πλήγμα στη ζωή της ήρθε τον Ιούνιο του 1985, όταν έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος της αδελφός, χτυπημένος για δύο χρόνια από διπλό εγκεφαλικό. Ήταν για εκείνη μια ανοιχτή πληγή που δεν την άφηνε να ησυχάσει.
Λέγεται ότι έπεσε σε βαθιά μελαγχολία μετά το θάνατό του και συνομιλούσε πια με τη φωτογραφία του. Έξι μήνες αργότερα, τον ακολούθησε στον άλλο κόσμο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: χτυπήθηκε από εγκεφαλικό επεισόδιο και κατέληξε στις 22 Δεκεμβρίου 1985.
Όλοι είπαν πως λυτρώθηκε κινώντας να πάει να τον βρει… Κηδεύτηκε στον οικογενειακό τάφο στο Α’ Νεκροταφείο.
