Ανακαλύφθηκε γιγάντια κοσμική γέφυρα που ενώνει δύο γαλαξίες.  Νέα ευρήματα για τις γαλαξιακές αλληλεπιδράσεις. Αποκάλυψη μιας τεράστιας γέφυρας ουδέτερου υδρογόνου μεταξύ νάνων γαλαξιών. Μια διεθνής ερευνητική ομάδα έφερε στο φως εντυπωσιακά στοιχεία για τη δυναμική των γαλαξιακών αλληλεπιδράσεων, δημοσιεύοντας τα ευρήματά της στην έγκριτη επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».

Ανακαλύφθηκε γιγάντια κοσμική γέφυρα που ενώνει δύο γαλαξίες

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια κολοσσιαία «γέφυρα» ουδέτερου υδρογόνου να εκτείνεται σε μήκος 185.000 ετών φωτός και να συνδέει δύο γαλαξίες. Επιπλέον, εντοπίστηκαν πολυάριθμοι βραχίονες και νέφη αερίου που συνδέονται με μια ήδη γνωστή, αλλά ακόμη μακρύτερη, ουρά αερίου μήκους 1,6 εκατομμυρίων ετών φωτός, η οποία είχε παρατηρηθεί παλαιότερα με το ραδιοτηλεσκόπιο Arecibo.

Η σημαντική αυτή ανακάλυψη έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος έρευνας Widefield ASKAP L-band Legacy All-sky Survey (WALLABY). Η ομάδα εστίασε την προσοχή της στο ζεύγος νάνων γαλαξιών NGC 4532 / DDO 137, το οποίο έχει την κωδική ονομασία WALLABY J123424+062511. Οι δύο αυτοί γαλαξίες βρίσκονται σε απόσταση περίπου 53 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.

Η σπουδαιότητα του ευρήματος τονίστηκε από τον καθηγητή Λίστερ Στέιβλι Σμιθ, αστρονόμο στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας και μέλος του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοαστρονομικής Έρευνας (ICRAR). Ο καθηγητής δήλωσε χαρακτηριστικά πως «Η ανακάλυψη αυτή αποτελεί σημαντικό βήμα στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αλληλεπιδρούν οι γαλαξίες».

Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας μοντέλα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η παρατηρούμενη δυναμική του αερίου καθορίστηκε από δύο βασικούς παράγοντες:

1. Τις παλιρροϊκές δυνάμεις που αναπτύχθηκαν μεταξύ των δύο νάνων γαλαξιών.
2. Την εγγύτητά τους προς το τεράστιο Σμήνος της Παρθένου.

Καθώς οι γαλαξίες περιφέρονταν ο ένας γύρω από τον άλλο και ταυτόχρονα κατευθύνονταν προς το θερμό νέφος αερίου που περιβάλλει το Σμήνος της Παρθένου – ένα νέφος 200 φορές θερμότερο από την επιφάνεια του Ήλιου – υπέστησαν το φαινόμενο της ολικής πίεσης (ram pressure). Αυτή η πίεση είχε ως αποτέλεσμα την αφαίρεση και ταυτόχρονη θέρμανση του αερίου από τους γαλαξίες.

Ο καθηγητής Σμιθ παρομοίασε το φαινόμενο με την «καύση στην ατμόσφαιρα» που βιώνει ένας δορυφόρος κατά την είσοδό του στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης, με τη διαφορά ότι αυτή η κοσμική διαδικασία διήρκεσε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Η πυκνότητα των ηλεκτρονίων και η ταχύτητα με την οποία οι γαλαξίες «έπεφταν» μέσα στο θερμό αέριο κρίθηκαν επαρκείς για να εξηγήσουν την απόσπαση τόσο μεγάλης ποσότητας αερίου, η οποία τελικά κατέληξε στη γέφυρα και στις γύρω περιοχές.

Οι παρατηρήσεις αυτές αποτελούν μέρος του φιλόδοξου και εκτεταμένου προγράμματος WALLABY. Το πρόγραμμα αυτό έχει ως στόχο να χαρτογραφήσει τον ουρανό και να μελετήσει λεπτομερώς την κατανομή του υδρογόνου στους γαλαξίες, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του ραδιοτηλεσκοπίου ASKAP του CSIRO.