Αποκάλυψη: Η σκοτεινή επίδραση του ανθρώπου στο μαγνητικό πεδίο της Γης! Μια ανατριχιαστική αποκάλυψη έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των τρόπων με τους οποίους η ανθρώπινη δραστηριότητα διαταράσσει την ισορροπία του πλανήτη. Οι πρόσφατες αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο της Γης –ένα φαινόμενο που καθορίζει την προστασία μας από την κοσμική ακτινοβολία και την πλοήγηση– συνδέονται όλο και περισσότερο με τις επεμβάσεις μας. Ενώ μια φυσική μετακίνηση των μαγνητικών πόλων είναι δεδομένη, μια νέα, ανατρεπτική μελέτη αποκαλύπτει πως το νερό που αποθηκεύεται πίσω από τα μεγαλύτερα φράγματα του κόσμου έχει συμβάλει σημαντικά σε αυτή τη συνεχιζόμενη, επικίνδυνη μετατόπιση.

Η γεωφυσικός Natasha Valensik του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και οι συνεργάτες της υπολόγισαν ότι η τεράστια μάζα του νερού, η οποία συγκρατείται σε περίπου 7.000 μεγάλα φράγματα παγκοσμίως, έχει μεταβάλει τον φλοιό της Γης αρκετά ώστε να μετατοπίσει τον άξονα περιστροφής της κατά περίπου ένα μέτρο. Αυτές οι αλλαγές στον άξονα συνδέονται άμεσα με τη δυναμική του μαγνητικού πεδίου που βρίσκεται κάτω από τον φλοιό, υποδηλώνοντας μια βαθύτερη και πιο ανησυχητική επίδραση της ανθρώπινης μηχανικής.

Οι ερευνητές εκτιμούν επίσης ότι η εκτεταμένη κατασκευή φραγμάτων έχει οδηγήσει σε μια παγκόσμια πτώση της στάθμης της θάλασσας κατά περίπου 21 χιλιοστά. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι μόνο μια απλή μετατόπιση ύδατος, αλλά μια ανακατανομή μάζας με ευρύτερες συνέπειες. «Όταν συσσωρεύουμε νερό πίσω από φράγματα, όχι μόνο αφαιρείται νερό από τους ωκεανούς –οδηγώντας σε πτώση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας– αλλά η ανακατανομή της μάζας επηρεάζει επίσης τη δομή της Γης με άλλους τρόπους», εξήγησε η Valensik. Αυτή η μετατόπιση της μάζας μπορεί να επηρεάσει άμεσα τη γεωγραφική θέση των μαγνητικών πόλων στην επιφάνεια της Γης.

Καθώς το πρόσθετο βάρος συσσωρεύεται στο περιστρεφόμενο σώμα της Γης, η μάζα μετακινείται προς τον ισημερινό, μετατοπίζοντας τον άξονα περιστροφής. Αυτή η διαδικασία μπορεί να προκληθεί από αποθηκευμένο νερό φραγμάτων, λιώσιμο παγετώνων ή εξάντληση των υπόγειων υδάτων. Το φαινόμενο αυτό, γνωστό ως αληθινή πολική περιπλάνηση, συμβάλλει στις αλλαγές στις θέσεις των μαγνητικών πόλων, καθώς ο εξωτερικός, άκαμπτος φλοιός της Γης επιπλέει πάνω στα πιο εύκαμπτα εσωτερικά στρώματα, επιτρέποντας στο εσωτερικό της Γης να κινείται ανεξάρτητα και να εκθέτει διαφορετικά τμήματα του φλοιού στην επίδραση του μαγνητικού βορρά.

Η ομάδα της Valensik εντόπισε δύο διαφορετικές, ιστορικές κινήσεις του Βόρειου Πόλου:

• Από το 1835 έως το 1954, ο πόλος παρασύρθηκε ανατολικά προς τη Ρωσία κατά περίπου 20 εκατοστά. Αυτό το φαινόμενο συμπίπτει χρονικά με την κατασκευή μεγάλων φραγμάτων στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη.
• Από το 1954 έως το 2011, ο πόλος μετακινήθηκε δυτικά προς τη Βόρεια Αμερική κατά 57 εκατοστά, ακολουθώντας την εκτεταμένη ανάπτυξη φραγμάτων στην Ασία και την Αφρική.

«Μια νέα εποχή των παγετώνων δεν είναι στον ορίζοντα μόνο και μόνο επειδή ο πόλος μετακινήθηκε κατά ένα μέτρο», δήλωσε η Valensik, προσπαθώντας να μετριάσει τις πιο ακραίες ανησυχίες. Ωστόσο, τόνισε: «Αλλά ο αντίκτυπος στη στάθμη της θάλασσας είναι σημαντικός». Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η κατασκευή φραγμάτων έχει επιβραδύνει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά περίπου 1,2 χιλιοστά ανά έτος κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα. Από αυτή την άποψη, η μελέτη προτείνει μια μερική αντιστάθμιση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή. Τα ευρήματα αυτά, τονίζουν, θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη στις μελλοντικές προβλέψεις των αλλαγών της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας.

Η μετατόπιση των μαγνητικών πόλων της Γης έρχεται να προστεθεί σε έναν αυξανόμενο κατάλογο πλανητικών φαινομένων μεγάλης κλίμακας που επηρεάζονται άμεσα από την ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως η εξάντληση των ατμοσφαιρικών στρωμάτων, η αλλαγή της κυκλοφορίας των ωκεανών και η αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα. Αυτή η έρευνα υπογραμμίζει την ανάγκη για βαθύτερη κατανόηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων και των φυσικών συστημάτων του πλανήτη μας.