Από νωρίς το πρωί του Σαββάτου 25 Οκτωβρίου, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στη Μητρόπολη Αθηνών για να πει το τελευταίο αντίο στον μεγάλο τραγουδοποιό, συνθέτη και ερμηνευτή. Κανείς δεν ήθελε ν’ απουσιάζει από την κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου.
Μάλιστα, η μπάντα του Ναυτικού έπαιξε επί 1 ώρα πένθιμα εμβατήρια. H σορός του «Νιόνιου» βγήκε από το παρεκκλήσι, ακούστηκε η «Συννεφούλα» και το «Μην μιλάς άλλο για αγάπη». Όταν ολοκληρώθηκε και η εξόδιος ακολουθία, η μπάντα τον αποχαιρέτησε με το «Τι έπαιξα στο Λαύριο».
Την ίδια ώρα, χειροκροτήματα ξέσπασαν κατά τη μεταφορά της σορού στη Μητρόπολη Αθηνών, με πλήθος κόσμου να φωνάζει τα τραγούδια του.
Συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες και θαυμαστές του Διονύση Σαββόπουλου θέλησαν να συγκεντρωθούν για να του πουν το τελευταίο αντίο σε μια από τις σημαντικότερες μορφές του ελληνικού πολιτισμού. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η παρουσία της αγαπημένης του συζύγου, Άσπας, η οποία στάθηκε συντετριμμένη πίσω από το φέρετρο του ανθρώπου με τον οποίο μοιράστηκε δεκαετίες ζωής και απέκτησε δύο γιους.
Δίπλα της βρίσκονταν τα παιδιά και τα εγγόνια του Διονύση Σαββόπουλου, σε μια ατμόσφαιρα βαριάς συγκίνησης.
«Δεν είμαι εδώ μόνο ως φίλος και θαυμαστής του, αλλά έχω χρέος προς ένα σπουδαίο Έλληνα», είπε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης στον επικήδειό του για χάρη του Διονύση Σαββόπουλου.
«Ο Νιόνιος συμβάδισε με τη ζωή της χώρας σε όλη του τη ζωή, δίνοντάς μας ώθηση χαράς στις δύσκολες ανηφόρες και προειδοποιώντας μας. Έχοντας την δική του άποψη για τα πράγματα, ανοιχτή. Γι’ αυτό και στη μουσική μπόρεσε να φέρει τη ροκ κοντά στο έντεχνο, έτσι και στην πολιτική», ανέφερε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικαλέστηκε τους στίχους του Διονύση Σαββόπουλου από το τραγούδι «Άγγελος – Εξάγγελος, γιατί όπως είπε «αποτελούν ευθύ και δημόσιο λόγο. Πετυχαίνουν να ενώσουν τον ευαίσθητο χώρο της τέχνης με τον πραγματισμό της πολιτικής».
«Τα νέα που μάς έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
κι ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας
Γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας
Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και τού ’παμε να φύγει μουδιασμένα
Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μη μάς πει κανένα.
Μια απόδειξη ότι η καλλιτεχνική ευαισθησία γίνεται πολύ πιο ισχυρή», σημείωσε.
«Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν δέχτηκε ποτέ αξιώματα», επισήμανε προσθέτοντας ότι ανήκει στους λίγους που ενώ μας ψυχαγωγούν, μας καθορίζουν. Κατέστη ο χρονογράφος του ελληνικού ταξιδιού επί μισό και πλέον αιώνα. Η κληρονομιά του αποτελεί κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης.
«Νιόνιο μας, θα σε αποχαιρετίσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ. Από αύριο δεν θα υπάρχεις μόνο μέσα από τα τραγούδια σου. Θα σε σκεφτόμαστε κάθε φορά που ένας νέος πιάνει μια κιθάρα αλλά και κάθε φορά που κοιτιόμαστε σε έναν καθρέφτη. Με τα καλά μας και τα στραβά μας», είπε.
