Η επιστροφή του λύκου στα ελληνικά βουνά: Από την εξαφάνιση στη συμβίωση.  Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τον σημαντικό ρόλο του μεγάλου σαρκοφάγου. Ο λύκος (Canis lupus), ένα είδος που στο παρελθόν έφτασε στο χείλος της εξαφάνισης, επιστρέφει δυναμικά στα ελληνικά βουνά, πυροδοτώντας συζητήσεις, φόβους, αλλά και έναν αυξανόμενο θαυμασμό για τον ζωτικό οικολογικό του ρόλο.

Η επιστροφή του λύκου στα ελληνικά βουνά: Από την εξαφάνιση στη συμβίωση

Ο Ιάσων Μπάντιος, Υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας της Περιβαλλοντικής Οργάνωσης «Καλλιστώ», εξηγεί τη δραματική του ιστορία και παρουσιάζει τις απαραίτητες πρακτικές για την αρμονική συνύπαρξη με το άγριο ζώο.

Ο κ. Μπάντιος περιγράφει πώς ο λύκος υπήρξε θύμα ανελέητης δίωξης από τον άνθρωπο για πολλές δεκαετίες. Η θανάτωση εκατομμυρίων ζώων στις ΗΠΑ και η σχεδόν ολική εξαφάνισή του από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης ήταν αποτέλεσμα μιας «κοντόφθαλμης προσπάθειας» να χρεωθούν στον λύκο οι κακοτυχίες και οι δυσκολίες των ανθρώπινων κοινωνιών.

Ωστόσο, η εικόνα άλλαξε ριζικά τα τελευταία χρόνια. Η αύξηση των πληθυσμών του λύκου οφείλεται πρωτίστως στο νομικό καθεστώς προστασίας που θεσπίστηκε, αλλά κυρίως στη φυσική ανάκαμψη των οικοσυστημάτων.

«Η παρουσία του λύκου δεν είναι απλώς ανεκτή, αλλά ζωτικής σημασίας για τη φύση», τονίζει ο εκπρόσωπος της «Καλλιστώ». Ο λύκος:

• Συμβάλλει στη ρύθμιση των πληθυσμών των άγριων οπληφόρων.
• Στηρίζει τη διατήρηση της βιοποικιλότητας (ποικιλομορφίας).
• Περιορίζει τη μετάδοση ασθενειών στην άγρια πανίδα, καθώς απομακρύνει τα αδύναμα και άρρωστα ζώα.

Η πρόσφατη καταγγελία για επίθεση σε πεντάχρονο παιδί από λύκο σε παραλία της Χαλκιδικής (Σιθωνία) υπενθυμίζει ότι η επιστροφή του είδους εγείρει ζητήματα ανησυχίας και χρήζει ενημέρωσης. Το περιστατικό, στο οποίο το παιδί τραυματίστηκε ελαφρά και αποφεύχθηκαν τα χειρότερα χάρη στην επέμβαση της μητέρας και ενός περαστικού, αναδεικνύει την ανάγκη για γνώση των σωστών πρακτικών.

Ο κ. Μπάντιος ξεκαθαρίζει πως δεν πρέπει να υπάρχει πανικός, καθώς ο λύκος έχει έμφυτη φοβία απέναντι στον άνθρωπο και τείνει να τον αποφεύγει. Δίνει, ωστόσο, σαφείς οδηγίες για το πώς πρέπει να δράσουμε σε περίπτωση συνάντησης:

Ο κίνδυνος προκύπτει κυρίως όταν ο λύκος εξοικειώνεται με τον άνθρωπο, γεγονός που συνήθως οφείλεται στην παροχή τροφής.

• Αποφυγή Σίτισης: Η σίτιση των άγριων ζώων (είτε άμεσα είτε έμμεσα) οδηγεί σε εξοικείωση, η οποία είναι ιδιαίτερα προβληματική.
• Διαχείριση Απορριμμάτων: Οι πολίτες πρέπει να διαχειρίζονται υπεύθυνα τα απορρίμματά τους ώστε να μη λειτουργούν ως ελκυστικός παράγοντας για τους λύκους κοντά σε κατοικημένες περιοχές.

Η Οργάνωση «Καλλιστώ», με δράση 21 ετών, τονίζει ότι η συνύπαρξη ανθρώπου και μεγάλων σαρκοφάγων είναι εφικτή, αρκεί να ακολουθούνται οι σωστές πρακτικές και να υπάρχει έγκυρη ενημέρωση των πολιτών και ενίσχυση των μέτρων πρόληψης (όπως περίφραξη κτηνοτροφικών μονάδων και χρήση σκύλων φύλαξης).

Τέλος, ο κ. Μπάντιος απευθύνει σαφές μήνυμα: οι κρατικοί φορείς οφείλουν να στηρίζουν τους παραγωγούς και να συνεργάζονται με επιστημονικές ομάδες, ενώ οι πολίτες πρέπει να ενημερώνονται για τον αναντικατάστατο ρόλο του λύκου στη διατήρηση της ισορροπίας του φυσικού περιβάλλοντος.