Τραγωδία στην Βέροια: «Είδα ένα πονεμένο πλάσμα» λέει ο δικηγόρος της 30χρονης
Νέα στοιχεία στην υπόθεση της Τραγωδίας στην Βέροια, έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Η μητέρα παραμένει στην θέση της πως δεν έχει καμία σχέση με τις κατηγορίες για ανθρωποκτονία.
Ο δικηγόρος της μητέρας Αντώνης Μπιδέρης αναφέρθηκε στα όσα υποστηρίζει η 30χρονη, χαρακτηρίζοντάς της μάλιστα ως ένα «πονεμένο πλάσμα, έναν άνθρωπο ο οποίος δεν είχε συνειδητοποιήσει μέχρι χθες αργά την έκβαση του συμβάντος».
«Ρωτούσε και ξαναρωτούσε, ήθελε να δει το παιδί της»
«Ρωτούσε και ξαναρωτούσε, ήθελε να δει το παιδί της. Ρωτούσε και ξαναρωτούσε αν είναι στη ζωή ή αν έχει καταλήξει. Και βεβαίως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει αποδοχή της κατηγορίας. Αντιθέτως την έχει αρνηθεί. Έχει αρνηθεί την κατηγορία της ανθρωποκτονίας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και από δόλο» τόνισε ο κ. Μπιδέρης μιλώντας στην ΕΡΤ.
Ως προς την πληροφορία που τη θέλει να είπε σε αστυνομικούς ότι έπαιζαν στο φράγμα, το παιδί έπεσε και δεν μπόρεσε να βοηθήσει επειδή δεν ήξερε μπάνιο και έφυγε αφήνοντάς το, ο κ. Μπιδέρης απάντησε:
«Μπορώ να σας πω, είναι ότι θα ήταν άδικο να διαψεύσω το ρεπορτάζ σας»
Ερωτηθείς για το αν υπήρχε περίπτωση να μην ήταν μόνη της τη μοιραία στιγμή, ο δικηγόρος ανέφερε ότι «μέχρι στιγμής δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο. Βεβαίως, θα ζητήσουμε οπτικοακουστικό υλικό από τον χώρο προκειμένου να φτάσουμε σε ασφαλή συμπεράσματα και εμείς και η δικαιοσύνη στην οποία έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη. Και κάτι τέτοιο θα το κάνουμε σήμερα».
Στο δρόμο προς την ανάκριση
Ο κ. Μπιντέρης υπογράμμισε ακόμη ότι ο ρόλος της υπεράσπισης δεν είναι να αθωώσει έναν άνθρωπο ο οποίος έχει διαπράξει ό,τι έχει διαπράξει.
«Ο ρόλος μας είναι να διασφαλίσουμε μια δίκαιη δίκη και να δικαστεί κάθε άνθρωπος για την άδικη πράξη που πιθανότατα έχει τελέσει και στον βαθμό που του καταλογίζεται» τόνισε.
Ερωτηθείς για το αν η 30χρονη είχε χρειαστεί -και μάλλον αρκετές φορές- να έχει μια ψυχιατρική, φαρμακευτική υποστήριξη ή ενδεχομένως και νοσηλεία, δήλωσε:
«Δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω. Ωστόσο, αν κάτι τέτοιο συντρέχει, σίγουρα θα είναι η βασική γραμμή της υπεράσπισης στο σημείο του καταλογισμού της όποιας πράξης.
Ήταν τόσο σοκαρισμένη που στην πρώτη συνάντηση προσπάθησα να έχω τα γεγονότα όπως τα βίωσε, ήτοι τι έχει συμβεί και το τι μπορεί να μου περιγράψει σχετικά με τη στιγμή του γεγονότος που της καταλογίζουν.
(…) Είναι μια πράξη το «αφαιρώ τη ζωή κάποιου», είναι η πράξη του 299, δηλαδή της ανθρωποκτονίας από δόλο. Είναι μία άλλη πράξη το «αφήνω έναν άνθρωπο αβοήθητο να καταλήξει εκεί».
