Συγκλονιστικές αποκαλύψεις στην αρχαία Τροία. Αρχαιολόγοι που πραγματοποιούν ανασκαφές στα ιστορικά ερείπια της αρχαίας Τροίας φέρνουν στο φως νέα, εντυπωσιακά στοιχεία που παραπέμπουν σε μια βίαιη σύγκρουση κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, η οποία παρουσιάζει αξιοσημείωτες ομοιότητες με τις περιγραφές της Ιλιάδας του Ομήρου. Η ομηρική επική ποίηση περιγράφει έναν δεκαετή πόλεμο που ξεκίνησε από την απαγωγή της Ελένης, συζύγου του βασιλιά της Σπάρτης, από τον Πάρι της Τροίας, και κορυφώθηκε με την πολιορκία της πόλης από τους Έλληνες. Η πιο εμβληματική στιγμή αυτής της αφήγησης είναι ο Δούρειος Ίππος, ένα τέχνασμα που επέτρεψε στους Έλληνες να εισχωρήσουν κρυφά στην πόλη και να την καταστρέψουν εκ των έσω.

Συγκλονιστικές αποκαλύψεις στην αρχαία Τροία

 

Μια ομάδα Τούρκων ερευνητών, επικεφαλής του καθηγητή Ρουστέμ Ασλάν από το Πανεπιστήμιο Τσανάκαλε Ονσεκίζ Μαρτ, ανακάλυψε πρόσφατα δεκάδες πήλινες και λειασμένες πέτρες σφενδόνης λίγο έξω από τα τείχη του παλατιού. Μαζί με αυτά τα ευρήματα, εντοπίστηκαν βέλη, ίχνη καμένων κτιρίων και βιαστικά θαμμένα ανθρώπινα οστά. Σύμφωνα με τη Daily Mail, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτά τα ευρήματα συνθέτουν μια ανατριχιαστική εικόνα μάχης σε κοντινή απόσταση και μιας ξαφνικής, καταστροφικής πτώσης, η οποία συνάδει με τις αρχαίες ελληνικές περιγραφές.

«Η συγκέντρωση αυτών των πετρών σφενδόνης σε τόσο μικρή περιοχή υποδηλώνει έντονη μάχη, είτε απεγνωσμένη άμυνα είτε ολοκληρωμένη επίθεση», δήλωσε ο καθηγητής Ασλάν. Οι πέτρες σφενδόνης, με την λεία και αεροδυναμική τους σχεδίαση, ήταν από τα πλέον φονικά όπλα της Εποχής του Χαλκού, ικανές να προκαλέσουν θανάσιμα τραύματα όταν εκτοξεύονταν με δερμάτινες σφενδόνες. Η χρονολόγηση των ευρημάτων τοποθετείται περίπου 3.200 έως 3.600 χρόνια πριν, περίοδο που συμπίπτει με την εποχή που πιστεύεται ότι συνέβη ο Τρωικός Πόλεμος, περίπου το 1184 π.Χ., σύμφωνα με τους Έλληνες ιστορικούς.

Για πολλούς αιώνες, οι μελετητές απέρριπταν την Ιλιάδα ως καθαρό μύθο, μια ποιητική φαντασία για μια σύγκρουση που προκλήθηκε από την Ελένη, το «πρόσωπο που ξεσήκωσε χίλια πλοία», και το τέχνασμα του Δούρειου Ίππου. Ωστόσο, τα νέα αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν ότι πίσω από τον θρύλο μπορεί να κρύβεται μια πραγματική ένοπλη σύγκρουση.

Η φετινή ανασκαφή, μέρος του έργου “Legacy for the Future” που υποστηρίζεται από το Τουρκικό Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, επικεντρώθηκε στο παλάτι, την αγορά και τα αμυντικά τείχη της Τροίας. Η Τροία, μια ισχυρά οχυρωμένη πόλη που αναφέρεται ως “Wilusa” στα κείμενα των Χετταίων, αποδείχθηκε μια πλούσια πηγή πολεμικών κειμηλίων: οστέινα εργαλεία, αντικείμενα για το τρύπημα δερμάτινης πανοπλίας, ακόμη και ένα μετακάρπιο οστό πιθανώς χρησιμοποιημένο ως ζάρι, μαρτυρώντας τη ζωή των στρατιωτών που περίμεναν τη μάχη.

Ωστόσο, η περιοχή καταστροφής, που αποκαλύφθηκε αρχικά το 2024 και τώρα διευρύνθηκε, έχει εντυπωσιάσει ιδιαίτερα τους ερευνητές. Περιέχει καμένα ερείπια, σπασμένα όπλα και ανθρώπινα λείψανα που θάφτηκαν βιαστικά, σημάδια μιας ξαφνικής και βίαιης επίθεσης και όχι μιας αργής παρακμής. Ο συνδυασμός αυτής της ανακάλυψης με τα βέλη από προηγούμενες ανασκαφές υποδεικνύει έντονες συγκρούσεις σε κοντινή απόσταση σε αυτό το σημείο της πόλης, πιθανό πεδίο μάχης όπου οι αμυνόμενοι έδωσαν την τελευταία τους μάχη, κάτι που συνάδει απόλυτα με τα αρχαία κείμενα.

Τόσο ο Ηρόδοτος όσο και ο Ερατοσθένης, Έλληνες ιστορικοί που έγραψαν αιώνες αργότερα, υποστήριξαν ότι ο Τρωικός Πόλεμος ήταν ένα πραγματικό γεγονός. Ο Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος αποτύπωσε την κατάληψη της Τροίας στην “Αινειάδα” του, περιγράφοντας τους επιζώντες να διαφεύγουν από την κατεστραμμένη πόλη. Σύμφωνα με τον θρύλο, ένας από αυτούς τους επιζώντες, ο Αινείας, θα ιδρύσει τη γενιά που οδήγησε στην ίδρυση της Ρώμης.

Η αρχαία Τροία δεν ήταν μια απομονωμένη περιοχή. Η στρατηγική της θέση κοντά στα Δαρδανέλια την καθιστούσε έναν σημαντικό εμπορικό κόμβο μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, πλούσια σε αγαθά και κρίσιμη για τον έλεγχο της πρόσβασης στη θάλασσα. Η πόλη διέθετε λιθόκτιστους πύργους, μακριά τείχη και μια περίπλοκη αστική δομή, καθιστώντας την έναν πολύτιμο και καλά προστατευμένο στόχο.

Οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι εργάζονται στον χώρο από τη δεκαετία του 1870, αλλά η προσοχή έχει πλέον στραφεί σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο: από το 1500 έως το 1200 π.Χ., την εποχή που συσχετίζεται περισσότερο με την Ιλιάδα. Οι ειδικοί συμφωνούν ευρέως ότι η Τροία υπήρξε, και πλέον πολλοί πιστεύουν ότι υπέστη πραγματικό πόλεμο κατά το τέλος της Εποχής του Χαλκού, μια περίοδο όπου τα κράτη της Μεσογείου κατέρρεαν λόγω εισβολών, επαναστάσεων και μαζικών μετακινήσεων πληθυσμών.

Παρά ταύτα, δεν υπάρχουν ακόμη φυσικά στοιχεία για τον Δούρειο Ίππο, και οι μελετητές επισημαίνουν ότι πιθανόν πρόκειται για ένα ποιητικό σύμβολο, μια μεταφορά για δόλο ή προδοσία, παρά για ένα κυριολεκτικό αντικείμενο. Τα νέα αυτά ευρήματα ωστόσο, αναζωπυρώνουν τη συζήτηση για την ιστορικότητα του Τρωικού Πολέμου και προσθέτουν ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της αρχαίας ιστορίας.