Το τέλος των θερμών συμμαχιών; Η εποχή του “πρώτα η Αμερική”
Το τέλος των θερμών συμμαχιών; Η εποχή του “πρώτα η Αμερική”. Τα σχέδια του Ντόναλντ Τραμπ και η ψυχρή πραγματικότητα
Το τέλος των θερμών συμμαχιών; Η εποχή του “πρώτα η Αμερική”. Η φράση “πρώτα η Αμερική”, που διατυπώθηκε με έμφαση από τον Ντόναλντ Τραμπ, αποκτά μια νέα, πιο ανησυχητική διάσταση, καθώς τα γεγονότα της τρέχουσας εβδομάδας αποκαλύπτουν την πραγματική φύση του δόγματος. Η απομάκρυνση από τις παραδοσιακές συμμαχίες και η εμμονή σε μια ψυχρή, υλιστική προσέγγιση της διεθνούς πολιτικής αποτυπώνουν μια ριζική αλλαγή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Το τέλος των θερμών συμμαχιών; Η εποχή του “πρώτα η Αμερική”
Η απουσία θερμών συμμαχιών, που αποτελούσαν για δεκαετίες τον πυρήνα της αμερικανικής επιρροής, αφήνει ένα κενό που γεμίζει με αβεβαιότητα και απομόνωση. Η απομάκρυνση από διεθνείς συμφωνίες και οργανισμούς, που θεωρούνται από τον Τραμπ ως βάρος για τα αμερικανικά συμφέροντα, δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου η συνεργασία αντικαθίσταται από τον ανταγωνισμό και την αμοιβαία δυσπιστία.
Η εμμονή στον ψυχρό υλισμό, όπου η οικονομική ισχύς και τα εμπορικά πλεονεκτήματα αποτελούν τα μοναδικά κριτήρια για τις διεθνείς σχέσεις, αποκαλύπτει μια στενή και επικίνδυνη αντίληψη του κόσμου. Η προτεραιότητα στα άμεσα οικονομικά οφέλη, εις βάρος των μακροπρόθεσμων στρατηγικών συμφερόντων και των αξιών, οδηγεί σε μια πολιτική που αγνοεί τις παγκόσμιες προκλήσεις και τις ανάγκες της διεθνούς κοινότητας.
Η απομάκρυνση από την πολυμερή συνεργασία και η προτίμηση των διμερών συμφωνιών, όπου η αμερικανική ισχύς μπορεί να επιβληθεί με μεγαλύτερη ευκολία, αποκαλύπτει μια προσπάθεια για την επιβολή της αμερικανικής ηγεμονίας. Η αντίληψη του κόσμου ως ένα πεδίο ανταγωνισμού, όπου η Αμερική πρέπει να επιδιώξει την απόλυτη κυριαρχία, οδηγεί σε μια πολιτική που αγνοεί τις ανάγκες και τα συμφέροντα των άλλων χωρών.
Η φράση “πρώτα η Αμερική” δεν αποτελεί απλώς μια πολιτική δήλωση, αλλά μια φιλοσοφία που καθορίζει τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Η απομάκρυνση από τις παραδοσιακές συμμαχίες, η εμμονή στον ψυχρό υλισμό και η επιδίωξη της αμερικανικής ηγεμονίας αποκαλύπτουν μια ριζική αλλαγή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, που αφήνει ένα αίσθημα ανησυχίας και αβεβαιότητας για το μέλλον της διεθνούς κοινότητας.
