Ο Τζέρεμι Ρένερ στην αγκαλιά του θανάτου
Ο Τζέρεμι Ρένερ στην αγκαλιά του θανάτου. «Δεν ήθελα να επιστρέψω». Ο «Hawkeye» αποκάλυψε όσα βίωσε μετά το φρικτό ατύχημα με το εκχιονιστικό
Ο Τζέρεμι Ρένερ στην αγκαλιά του θανάτου
Το σοκαριστικό περιστατικό έλαβε χώρα όταν ο Τζέρεμι Ρένερ παρασύρθηκε από το βαρύ εκχιονιστικό του όχημα, βάρους 6,5 τόνων, αφού κατά λάθος παρέλειψε να ενεργοποιήσει το φρένο έκτακτης ανάγκης. Το ογκώδες όχημα άρχισε να κυλά επικίνδυνα προς τον ανιψιό του και, στην ηρωική προσπάθειά του να το σταματήσει, παρασύρθηκε κάτω από τις ερπύστριες, υφιστάμενος πολλαπλά και σοβαρότατα τραύματα. Ο απολογισμός ήταν εφιαλτικός: 38 κατάγματα σε διάφορα μέρη του σώματος, ρήξη πνεύμονα, διάτρηση ήπατος και ένα σοβαρό τραύμα στο κεφάλι. Μετά το φρικτό ατύχημα, ο ηθοποιός τέθηκε σε μηχανική υποστήριξη για τρεις ημέρες, με την οικογένειά του να ζει στιγμές αγωνίας για την έκβαση της υγείας του.
Σήμερα, έχοντας κάνει μια αξιοθαύμαστη πορεία ανάρρωσης, ο πρωταγωνιστής των επιτυχημένων ταινιών «Hurt Locker» και «The Bourne Legacy» προχώρησε σε μια συγκλονιστική αποκάλυψη: ισχυρίστηκε ότι ένιωσε μια βαθιά «γαλήνη» τη στιγμή του ατυχήματος και ότι είδε τη ζωή του να περνά – κυριολεκτικά – μπροστά από τα μάτια του. Αναπολώντας αυτή την εμπειρία του κοντά στον θάνατο, την οποία περιέγραψε ως «την πιο αγνή», ο 54χρονος ηθοποιός ανέφερε επίσης ότι ένιωσε σαν να περιτριγυριζόταν από «όλους» τους ανθρώπους που αγάπησε ποτέ.
«Δεν ήθελα να επιστρέψω», εξομολογήθηκε ο Τζέρεμι Ρένερ μιλώντας στο podcast «High Performance» στον οικοδεσπότη Τζέικ Χάμφρεϊ. «Σου δίνεται η ευκαιρία να δεις πίσω από το πέπλο της ύπαρξης και αυτό φέρνει μια παράξενη ανακούφιση», αποκάλυψε. «Για να το πω απλά, δεν ήθελα να επιστρέψω».
Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους δεν επιθυμούσε να επιστρέψει στη ζωή, πρόσθεσε: «Είναι η πιο αγνή και όμορφη μορφή ύπαρξης που μπορεί να βιώσει κανείς. Δεν υπάρχει τίποτα να δεις με την ανθρώπινη έννοια. Όταν πεθαίνεις, δεν βλέπεις, δεν αναπνέεις. Δεν υπάρχει χρόνος, τόπος ή χώρος. Υπάρχει μόνο η αγάπη. Αυτό αισθάνεσαι, αυτό βιώνεις. Ζεις την ανασκόπηση της ζωής σου. Όλοι όσοι έχεις αγαπήσει, οτιδήποτε συνδέεται με την αγάπη, είναι εκεί μαζί σου, πέρα από τον χρόνο και τον χώρο. Τα πάντα και όλοι είναι παρόντες. Είναι μαγικό. Είναι μια ειρήνη γεμάτη ενέργεια και φως».
Αυτά τα φαινόμενα, γνωστά ως εμπειρίες κοντά στο θάνατο (ΕΚΘ), είναι εδώ και καιρό γνωστά στην ιατρική κοινότητα, εγείροντας ερωτήματα που παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αναπάντητα. Εκτιμάται ότι συμβαίνουν σε ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση κλινικού θανάτου και οι πιθανότητες επιβίωσής τους είναι εξαιρετικά χαμηλές. Πολλοί από αυτούς που έχουν βιώσει μια τέτοια εμπειρία ισχυρίζονται ότι είδαν τη μετά θάνατον ζωή, περιγράφοντας συχνά αισθήματα ειρήνης, φως, και την παρουσία αγαπημένων προσώπων.
Εδώ και χρόνια, επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξακολουθεί να παρουσιάζει κάποια μορφή λειτουργίας για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά τη διακοπή της καρδιακής λειτουργίας, παρόλο που η τακτική ηλεκτρική δραστηριότητα φαίνεται να σταματά στις συνήθεις εγκεφαλικές σαρώσεις. Επιπλέον, έχει διαπιστωθεί ότι ο εγκέφαλος μπορεί να εξακολουθεί να παρουσιάζει σποραδικές εκρήξεις ηλεκτρικής δραστηριότητας ακόμη και μία ώρα μετά τη στέρηση οξυγόνου, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανάνηψης.
Αυτές οι ανακαλύψεις έχουν οδηγήσει ορισμένους γιατρούς να ζητήσουν την αναθεώρηση της συνήθους ιατρικής πρακτικής που ορίζει ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να κηρύσσονται νεκροί μετά από τρία έως πέντε λεπτά στέρησης οξυγόνου στον εγκέφαλο, καθώς αυτοί οι ασθενείς θα μπορούσαν θεωρητικά να επανέλθουν στη ζωή. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες και η διάρκεια αυτής της εγκεφαλικής δραστηριότητας μετά τον κλινικό θάνατο εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο ενδελεχούς έρευνας.
Ενώ οι ενδείξεις σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλο μετά τον κλινικό θάνατο συνεχίζουν να διερευνώνται, το γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι αναφέρουν παρόμοιες εμπειρίες παραμένει ένα θέμα έντονων διαφωνιών μεταξύ των ειδικών. Κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι, καθώς ο εγκέφαλος υφίσταται αυτές τις ακραίες αλλαγές λόγω της έλλειψης οξυγόνου και της διακοπής της λειτουργίας των οργάνων, οι φυσιολογικοί «αναστολείς» του νευρικού συστήματος καταρρέουν, απελευθερώνοντας έντονα ζωντανές αναμνήσεις και εμπειρίες από τη ζωή του ατόμου. Ωστόσο, αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές θεωρίες που προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο των ΕΚΘ, και αρκετοί επιστήμονες αμφισβητούν την εγκυρότητά της.
Στα απομνημονεύματά του με τίτλο «Η επόμενη ανάσα μου» (My next breath), που κυκλοφόρησαν τον προηγούμενο μήνα, ο Τζέρεμι Ρένερ αποκαλύπτει ότι έμεινε εγκλωβισμένος στον πάγο για 45 ολόκληρα λεπτά μέχρι να φτάσει η βοήθεια. Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου, ο σφυγμός του έπεσε σε μόλις 18 παλμούς ανά λεπτό, μια κατάσταση που ο ίδιος περιγράφει ως «ουσιαστικά νεκρός». «Ξέρω ότι πέθανα – στην πραγματικότητα, είμαι σίγουρος γι’ αυτό», πρόσθεσε με απόλυτη πεποίθηση.
Παρά τη θεαματική του ανάρρωση μέχρι σήμερα, ο Τζέρεμι Ρένερ εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από τον σοβαρό τραυματισμό στο στόμα του. «Κάθε φορά που μιλάω, ή τρώω, ή κοιμάμαι, θέλω να ουρλιάξω μέσα μου εξαιτίας του χάους στο στόμα μου. Τα δόντια μου δεν θα ευθυγραμμιστούν ποτέ ξανά σωστά. Η μία πλευρά μετατοπίστηκε τόσο πολύ από το Snowcat και δεν μπορεί να διορθωθεί», έγραψε, περιγράφοντας τις μακροχρόνιες συνέπειες του ατυχήματος.
Παρόλα αυτά, ο Τζέρεμι Ρένερ δηλώνει βαθιά ευγνώμων που είναι ζωντανός και έχει μια εντελώς νέα οπτική για τη ζωή και τον θάνατο. «Ήξερα τότε, όπως ξέρω τώρα μέχρι σήμερα και θα ξέρω πάντα: Ο θάνατος δεν είναι κάτι που θα πρέπει να φοβάσαι. Ο θάνατος είναι κάτι που πρέπει να περιμένουμε με ανυπομονησία, μια επιστροφή σε αυτή την ηλεκτρική γαλήνη έξω από το χρόνο. Πεθαίνοντας, συνδέεσαι με τη συλλογική ενέργεια που υπάρχει παντού ταυτόχρονα, η οποία είναι από μόνη της ένα είδος θεότητας», μοιράστηκε στο βιβλίο του, προσφέροντας μια βαθιά προσωπική και πνευματική ερμηνεία της εμπειρίας του.
